Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юратас (тĕпĕ: юрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Питӗ хӗрхенес те, юратас та килет вӗсене…

Куҫарса пулӑш

Касак Ваҫҫи // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

«Ку музей патриот воспитанийӗ парас ӗҫре пысӑк пулӑшу кӳрет. Тӑван ҫӗршыва юратас туйӑмсене вӑйлатать. Николай Федорович пек ҫынсен паттӑрлӑхӗ историе кӗрсе юлнӑ. Вӗсене пурин те, уйрӑмах ҫамрӑксен, асра тытмалла», — тенӗ Олег Алексеевич.

Куҫарса пулӑш

Шупашкарта Николай Гаврилов музейӗ уҫӑлнӑ // Канашьен. http://kanashen.ru/2022/02/25/%d1%88%d1% ... 3ca%d0%bb/

Мӗншӗн юратас мар?

Почему бы и нет?

10-мӗш эрнери гороскоп // Софья Савнеш. Чӑваш халӑх сайчӗ

Юратас туйӑмӗ тахҫанах вӑраннӑ пулин те, ун ҫинчен тантӑшӗсене пӗлтерме хӑю ҫитерейместчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ашшӗне мар, асламӑшне, куккӑшне пӑхнӑ Соня, хура халӑхран тухнӑ ҫынна вӑл нихҫан та юратас ҫук.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Георгий Петровича та хамӑн аттене юратнӑ пекех юратас килет.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Эпӗ пӗтӗмӗшпе… юратма пӗлетӗп, манӑн юратас килет.

Я вообще любить могу и хочу.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Манӑн сана юратас килет, Джесси.

Я хочу тебя любить, Джесси.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Шӑнкӑрч йӑви! — асӑрхаттару Роза иментерчӗ, анчах хӑйне юратас туйӑмне кӳрентерни именӗве ҫийӗнчех питӗ вирлӗ тапкӑпа сӑйларӗ.

— Скворешник! — Замечание смутило Роза, но оскорбленное самолюбие тотчас же угостило смущение хорошим пинком.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кашни ҫырма-ҫатрана, йывӑҫ-курӑка, вӑрмана, уй-хире юратас килет.

Куҫарса пулӑш

Янкӑлч тӑрӑхӗ – чӑваш литературинче // М. Петрова. http://gazeta-kanash.cap.ru/publication. ... 6&page=658

Нинӑн тӑн ҫухатасла юратас, хӑй телейли ҫинчен пурне те кӑшкӑрса пӗлтерес килет.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Юратас тени вӑл: унпа килӗшес, ун майлӑ пулас, ун ӗҫӗсене асӑрхас мар, ӑна каҫарас, тенине пӗлтерет.

— Любить — значит: соглашаться, снисходить, не замечать, прощать.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Унтан, мана итлесе пӗтерсен, пӳрнисемпе сӗтел ҫине тӑкӑртаттарса, этем вӑл пур ҫӗрте те этемех пулни ҫинчен, пурӑнӑҫра йышӑннӑ вырӑна улӑштарма кирлӗ марри ҫинчен, ҫынсене юратас кӑмӑла ӳстерсе пыма тӑрӑшмалли ҫинчен калама тытӑнчӗ.

И, выслушав меня, начал, постукивая пальцами по столу, говорить о том, что человек — везде человек и нужно стремиться не к перемене места в жизни, а к воспитанию духа в любви к людям.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Санӑн мана мар, мӗнле те пулин урах хӗрарӑма тата чипертереххине юратас пулать, — тет хӗр.

— Лучше тебе влюбиться в другую женщину, в красавицу, — сказала путница.

Ватӑ ҫынпа пике ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ӑна юратма пуҫланӑ ӗнтӗ Антонов инженер, анчах ӑна хӑйне кунта нихӑҫан та юратас ҫук.

Его уже любит инженер Антонов, но здесь его никогда не будут любить.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Манӑн курма юратас кӑмӑл сехӗрленнинчен те вӑйлӑрах пулчӗ мӗн.

Оказалось, что любопытство мое было сильнее страха.

V сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Хӗрарӑм, лайӑх эрех пекех, ӗҫлес килнине те, юратас килнине те ҫӗклентерсе тӑнӑ; хӗрарӑмӗ хӑй те, ҫамрӑк ҫын чуптунисемпе, тепӗр хут яшланса кайнӑ.

Женщина, как хорошее вино, возбуждала в нем с одинаковой силой жажду труда и любви, и сама она помолодела, приобщаясь поцелуев юности.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хуть те мӗн калӑр та, ҫутҫанталӑка тем пекех юратсан та, пӑшалсӑр эсир инҫех каяймӑр; унсӑр пуҫне тата сунарҫӑсем вӗсем хӑйсем интереслӗ ҫынсем: ҫутҫанталӑка юратас енӗпе сунарҫӑсем пурте туйӑмлӑ, поэзине лайӑх ӑнланакан, тимлӗ сӑнакан ҫынсем.

Что ни говорите, а без ружья вы далеко не пойдете, как бы ни любили природу; а затем, сами по себе охотники народ очень интересный: все охотники обладают развитым чувством природы, известной поэтической складкой и наблюдательностью.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Мӗнле юратас мар-ха ӑна!..

Да и как было не любоваться!

Упа ҫури // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 30–35 с.

В. Скоттӑн кӗнекисем праҫник чухне пуян чиркӳре кӑнтӑрлахи кӗлӗ ирттернине аса илтеретчӗҫ, — пӑртак вӑрӑмрах та кичемлӗрехчӗ, анчах яланах чаплӑччӗ; маншӑн Диккенс эпӗ ӑна хисеплесе, ун умӗнче парӑнса тӑракан писатель пулса юлчӗ, — ҫав ҫын этемсене юратас питех те йывӑр искусствӑна тӗлӗнмелле аван пӗлсе ҫитнӗ.

Книги В. Скотта напоминали праздничную обедню в богатой церкви, — немножко длинно и скучно, а всегда торжественно; Диккенс остался для меня писателем, пред которым я почтительно преклоняюсь, — этот человек изумительно постиг труднейшее искусство любви к людям.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех