Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вилнӗ хыҫҫӑн та хӑйне пулӑшма ыйтнӑнах тунӑнчӗ апӑрша чӗрчунӗ.
18 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.
Мӗн тума килтӗн эс кунта тесе ыйтнӑнах туйӑнать.
IV // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 19–41 с.
«Кам унта? Кам унта?» тесе ыйтнӑнах янрать унӑн сасси.
IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Ҫакӑ вара вӑл те инструментран, те хӑйӗн кӑмӑл-туйӑмӗнчен тем ыйтнӑнах туйӑнса кайрӗ.Казалось, он о чем-то спрашивал не то у инструмента, не то у собственного настроения.
IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Вӗсем тинкерсе пӑхни ҫапла ыйтнӑнах туйӑнать: камсем-ши ку?Пристальные их взгляды точно говорят: да кто такие эти люди?
XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
- 1