Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтасси (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем хӑйсен предметне юратнӑ, ӑна ачасем те юратчӑр тесе пӗлӳ панӑ, анчах ҫирӗп ыйтасси ҫинчен те манман, мӗншӗн тесен «ҫирӗп» пулмасан ачасем кахалланаҫҫӗ те вӗренме пӑрахаҫҫӗ.

Они любили свой предмет, давали знания так, чтобы и дети полюбили его, но не забывали и о строгости, потому что без «твëрдой» руки дети просто разленятся и совсем забросят учебу.

"Учитель ҫинчен вӗрентекен" // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/v-rent/2023- ... en-3466759

Завьяловӑн ҫавӑнтах, вӑхӑта сая ямасӑрах: «Эпӗ Миронова пирки. Ольга Миронова пирки килтӗм… Вӑл халь ӑҫтине эсир пӗлетӗр-и?..» — тесе ыйтасси килет.

Куҫарса пулӑш

16. Осокин // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

— Степан Семенч, ман… — пуҫлӑхран укҫа ыйтасси ҫӑмӑл ӗҫ маррине Мӗтри халь кӑна туйса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Антальйӑри кану // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7887.html

Ҫакӑ выльӑх-чӗрлӗх ӗрчетессипе ӗҫлекенсемшӗн тата сӗт-ҫу продукцине ыйтасси чакнипе асӑннӑ секторти йывӑрлӑхсемпе тӗл пулакансемшӗн пысӑк пулӑшу пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Кун йӗркинче — пӗлтерӗшлӗ ыйтусем // Любовь ШУРЯШКИНА. http://kasalen.ru/2023/04/21/%d0%ba%d1%8 ... %b5%d0%bc/

Ҫапах та учителӗн хушша кӗресси, класа шӑпланма ыйтасси килмерӗ.

Однако вмешаться, утихомирить класс учителю не хотелось.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хӗре вӑрласан ашшӗ-амӑшӗ патне кайса каҫару ыйтасси те чӑвашсен йӑли.

Куҫарса пулӑш

XVI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ах, ытла та йывӑр-ҫке вӑл ҫын патне пушӑ витрепе кӗрсе мӗн те пулин ыйтасси!

Куҫарса пулӑш

«Выҫӑ вилем те… пуҫтарма каймастӑп» // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Те ыйта пӗлмест, те ыйтасси килмест.

то ли не смеет, то ли не хочет,

Юнлӑ юнкун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Куҫма Иванчшӑн ҫынран япала ыйтасси вилӗмпе пӗрех.

Куҫарса пулӑш

ХХI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хӑҫан пулнӑ вӑл ку таврара ун пек йӗрке — кама качча каятӑн тесе хӗр ачаран ыйтасси?

Куҫарса пулӑш

7. Мӑн кӑмӑллӑ хӗр ача // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Лашине те Хӗветӗртен тилмӗрсе ыйтасси.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Малтанхи ыйту Соколовӑн кӗнекесем, хутсем, кӑранташсем, тата ыттисене те ыйтасси.

Первый вопрос у Соколова: выпросить книги, бумаги, карандаши, и другие предметы.

Вӗренӳ аван пырать, анчах… // К. Шупуҫсем. «Капкӑн», 1932, 1№, 10 с.

Франк унӑн ашшӗ тесе Футрозран хӑратса укҫа ыйтасси Тиррея сехӗрлентерсе вӗлерет.

Угроза Франка вымогать у Футроза, объявив себя отцом, убивала Тиррея.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пулӑшу ыйтасси тесен, ку шухӑш, тен, тӗрӗсех.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Сӑмахран, санран шпаргалка ыйтасси, — чӑтаймасӑр, тӗксе илтӗм эпӗ, ӑшра тата ҫапла хушса хутӑм: «Ҫавӑн пекех, ашшӗне те ют хваттере кӗме темӗнле хум «юхтарса каять».

— Например, попросить у тебя шпаргалку, — не удержалась, уколола я и про себя еще добавила: «Так же, как его отца относит въехать в чужую квартиру.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Мӗн ыйтасси, мана пурпӗр мар-ши?

Ах, боже мой! Будто не все равно!

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Унӑн нимӗҫрен колбасси татки ыйтасси асра та пулмарӗ, вӑл кӗрен сӑнлӑ ҫупа колбасси ҫине пӑхрӗ кӑна…

У нее и в мыслях не было попросить у немца кусок колбасы, она просто смотрела на розовое масло и колбасу…

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ ют ҫӗршыв ҫыннинчен Сицилирен ҫыру яма унӑн адресне е кантурӑн ҫунман шкапӗнче мӗнле те пулин документсене пытарма ыйтасси пӗр ӗҫ, ӑна восстани тӑвакансем валли вӑрттӑн майпа хӗҫпӑшал турттарса килме ыйтасси — пачах урӑх ӗҫ.

Одно дело — попросить сочувствующего партии иностранца дать свой адрес для писем из Сицилии или хранить в несгораемом шкафу его конторы какие-нибудь документы, и совсем другое — предложить ему перевезти контрабандой транспорт огнестрельного оружия для восстания.

X // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл шӑхлич каланӑ пекех нумайччен, ӑста каларӗ, вара сӗтел хушшинче пурте шӑпланчӗҫ; вӑл калаҫнӑ вӑхӑтра ҫынсем яланах ҫывӑрса кайнӑ пек пулнӑ; Яков та унӑн сӑмахӗсен ырлӑхне туйнӑ, вӗсенче вӑл чӑн-чӑн тӗрӗслӗх пуррине сиснӗ, анчах унӑн Митьӑран: «Мӗншӗн-ха эсӗ хитре мар, ухмах хӗре качча илтӗн?» тесе ыйтасси килнӗ.

Говорил он долго, ловко, точно на дудочке играя, и все за столом примолкли; всегда бывало так, что, слушая его, люди точно засыпали; Яков тоже испытывал обаяние его речей, он чувствовал в них настоящую правду, но ему хотелось спросить Митю: «Зачем же ты женился на некрасивой, глупой девице?»

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кӑмӑл пӗрмай улшӑнса тӑнӑ, савӑнӑҫран сасартӑк кичемлӗхе куҫнӑ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе Петр Артамонова тӳсме ҫук хӗрӳллӗ хаваслӑх ҫунтарма тытӑннӑ, вара унӑн мӗнле те пулин тӗлӗнтерекен, ӑнтан яракан ӗҫ тӑвас, кама та пулин вӗлерес, ҫынсен урисем патне ӳксе, вӗсен умне чӗркуҫленсе ларса, пӗтӗм халӑхран: — Суд тӑвӑр мана, хӑрушла манпа вӗлерӗр! — тесе ыйтасси килнӗ.

Буйно качало, перебрасывая от радости к восхищению печалью, и минутами Петра Артамонова обнимал и жёг такой восторг, что ему хотелось сделать что-то необыкновенное, потрясающее, убить кого-нибудь и, упав к ногам людей, стоять на коленях пред ними, всенародно взывая: «Судите меня, казните страшной казнью!»

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех