Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑй ӑнланмасӑрах ҫак кӗрешӗве кӗрсе Джесси халӗ хӑйӗн шухӑшӗсенче мар, вӗсене тытса-йӗркелесе пыраймасть.

Бессознательно участвуя в этой борьбе, она отсутствовала в мыслях своих и не могла управлять ими.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ пулӑмсен сӑлтавӗ, малаллахи аталану пирки тӗшшине тӗп-тӗрӗс палӑртнӑ ҫынсен кӗнекисенче хурав шыратӑн; анчах вӗсем манран ытларах пӗлмеҫҫӗ тата вӗсен шухӑшӗсенче те шанӑҫ пӗтнӗлӗх пытаннӑ.

Я искал ответа в книгах людей, точно установивших причину, следствие, развитие и сущность явлений; они знали не больше, чем я, и в мысли их таилось отчаяние.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫакнашкал уйланнӑ авӑкра, кӗҫех пуҫӑнас ӗҫпе эрленнӗ хушӑра вӑхӑтлӑха мӑкалнӑ кивӗ ыратӑвӗ хыпса илчӗ, шухӑшӗсенче ҫурҫӗрӗн улӑпла хулисем сӑнарланчӗҫ.

Посреди этих размышлений, стирая картины предстоящей работы, вспыхнула старая, на время притупленная боль, увлекая воображение к титаническим городам севера.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Шаплатрӗ; вут-ҫулӑмӑн янкӑр ҫутӑ юпи ҫиҫкӗнчӗ те — тепӗр самантранах сӗмлӗх ӗмӗрхи хӑватлӑхне тавӑрчӗ, анчах Гент вут-ҫулӑм шыраса тупнине шухӑшӗсенче курать ӗнтӗ.

Раздался треск, во тьме сверкнул яркий столб огня, мгновенно вернув мраку его величие, но Гент продолжал мысленно видеть обнаруженное огнем.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах вӑхӑт иртсех пынӑ, хӗрарӑм ҫинчи ҫутӑ сӑрсене вӑхӑт тӗксӗмлетнӗ, вара, хӑй сисмен ҫӗртенех, унӑн шухӑшӗсенче пӗчӗккӗн, пирӗшти сӑнарлӑ Медынская вырӑн йышӑна пуҫланӑ.

Но время шло, стирало понемногу яркие краски с этой женщины, и незаметно для него место в мечтах его заняла маленькая, ангелоподобная Медынская.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах шухӑшӗсенче унӑн нимӗскерле палӑртса хунӑ туйӑмлӑ тӗллев ҫукчӗ, — ӑна, пӗр хӗрарӑм тиркенӗскере, ҫак нимпе хупланман, уҫӑлчӑк та ансатлатнӑ юрату ытамне пурӗ те, ывӑннӑ та шӑнса ӗнтӗркенӗ вӗҫен кайӑксене сивӗ каҫ маяк ҫути патне туртнӑ евӗр, пӑхӑнтаруллӑ, ӑнсӑртла вӑй ҫех сӗтӗрчӗ.

Но в мыслях его не было никакой определенно чувственной цели, — его, отвергнутого одной женщиной, властно, стихийно тянуло в сферу этой неприкрытой, откровенной, упрощенной любви, как тянет в холодную ночь на огонь маяка усталых и иззябших перелетных птиц.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ку пахалӑх Лопуховпа Кирсанов ӗҫӗсемпе шухӑшӗсенче, Рахметов ӗҫӗсемпе шухӑшӗсенче питех те аван курӑнать.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Вӑхӑтлӑха Джо индеец та, пуянлӑх тупасси те Томшӑн иккӗмӗш плана кайса ларчӗ, унӑн шухӑшӗсенче пирвайхи вырӑна Бекки йышӑнса илчӗ.

И клад, и индеец Джо сразу отошли на второй план, и Бекки заняла первое место в его мыслях.

29-мӗш сыпӑк. Гек тӑлӑх арӑма ҫӑлать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.