Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутлать (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, ку япала ача чирлӗ пирки пулса пырать, тесе шутлать.

Она убеждена, что это болезненное.

14 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кӑмакана та машина тесе шутлать, ӑшӗнче вут ҫунакан машина, тет.

Эттай и печку машиной считает, внутри которой ходит огонь.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Петя хӑйне Ҫурҫӗр полюсне парӑнтаракан е Пӑрлӑ океанра ҫӗнӗ ҫӗрсем шыраса тупакан паттӑр та хӑюллӑ ҫын тесе шутлать.

В воображении своем Петя видел себя мужественным покорителем Северного полюса, открывателем новых земель в Ледовитом океане.

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫынни ӑслӑ вӑл, анчах кӑлӑхах ыттисем хӑйӗнчен айвантарах тесе шутлать.

Человек он умный, но напрасно думает, что все остальные глупее его.

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Туйипе ҫӗре таклаттарса, Тиунов васкамасӑр слободаналла утса пырать, тути хӗррисемпе темскер чӑмлать, чаплаттарать хӑй, тата, сулахай аллине малалла тӑсса хунӑ та, пӳрнисене хускаткалать, темскер хисепне шутлать пулмалла.

Тыкая в землю палочкой, Тиунов не спеша шёл в слободу, жевал губами, чмокал и, протянув перед собой левую руку, шевелил пальцами, что-то, видимо, высчитывая.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Хулапа слобода хушшинче мӗн авалтанпах вӑрҫӑ-харкашу пырать: Шиханри тутӑ мещен халӑхӗ Заречье ҫыннисене: вӗсем ним тӗшне те тӑмаҫҫӗ, пурте ӗҫке ернӗскерсем тата вӑрӑсем тесе шутлать, Заречье ҫыннисем, хӑйсем ҫине лешсем ҫапла пӑхнине пикенсех ҫирӗплетме тӑрӑшаҫҫӗ, хула ҫыннисене вара «тӗпренчӗк пуҫтарма юратакансем» тата «пилӗк пуслӑх укҫа ҫиекенсем» тесе чӗнеҫҫӗ.

Между городом и слободою издревле жила вражда: сытое мещанство Шихана смотрело на заречан, как на людей никчемных, пьяниц и воров, заречные усердно поддерживали этот взгляд и называли горожан «грошелюбами», «пятакоедами».

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Тӗрӗссипе каласан, сирӗн аҫу хӑй ҫеҫ: ӑна тӗнчере никам та улталама пултараймасть, тесе шутлать, анчах ӑна пӗтӗм дворня улталать.

Правду сказать, это только ваш папаша воображает, что его в свете никто не проведет, а его вся дворня надувает.

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Пурнӑҫпа ӗҫ патне таврӑнма шутлать вӑл.

Мысли о возвращении к жизни, к труду.

Пурнӑҫа юратни // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Альбина Альбертовна хӑй, паллах, упӑшкишӗн те, Маринкӑпа иксӗмӗршӗн те райри пек хӑтлӑх тытса пурӑнатӑп тесе шутлать ӗнтӗ.

Сама-то Альбина Альбертовна, конечно, пребывает в железной уверенности, что и для мужа и для нас с Маринкой она создает райский уют, что дом — полная чаша и все такое.

15 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Малтанлӑха Владимир Ильича вӑл хӑйӗн картишӗнчи аслӑкра, утӑ ҫинче, усрама шутлать.

На первое время он решил спрятать Владимира Ильича на сеновале у себя во дворе.

Вӑрманти кабинет // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӑйсен аллине шанчӑклах ҫакланнӑ тесе шутлать пулас ӑна.

Очевидно, уверен, что добыча надёжно в руках.

Каллех ют ҫӗрте // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫакна шута илсе, Владимир Ильич хаҫата «Хӗм» («Искра») ят пама шутлать.

Владимир Ильич решил дать газете название «Искра».

Хӗмрен — ҫулӑм // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл вулама шутлать.

Решил почитать.

Пирӗн ӗҫе путлантараймӗҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл кунта, килте, аслӑ пӗлӳ илме май паманнине кура ют патшалӑхри университетра вӗренме шутлать.

Он решил учиться в заграничном университете, если здесь, дома, не дают закончить высшее образование.

Кокушкинӑри ирӗксӗрлӗх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Халӑх телейӗпе ирӗкӗшӗн пама шутлать.

За счастье и свободу народа.

Кокушкинӑри ирӗксӗрлӗх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл ӑна та хӑвӑртах шутлать.

Быстро решил.

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Япалисене шутлать.

Пересчитал вещи.

Пӑрахут ҫинче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Анчах амӑшӗ ют ҫӗршыв чӗлхисене те пӗлмелле тесе шутлать.

Но мама хочет, чтобы дети знали иностранные языки.

Ҫуллахи кун // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Чӑннипе нимӗнле тӗрӗсмарлӑх та курмасть-и, тен, — пачах урӑхла, пурне те куна чӑн тӗрӗслӗхе хурса ӗненет-тӗр, ма тесен ҫурт вӑл хӑй, пӗр хӑй кӑна тӑрӑшнипе тытӑнса тӑрать тесе шутлать.

Всего-то скорее, она никакой несправедливости тут не усматривала, а наоборот, видела как раз торжество справедливости, поскольку пребывала в неколебимой уверенности, что дом держится ее, и только ее рачением.

10 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Савни чӗрине вут тивертме вӑй мар, ҫапӑҫу мар, чун-вартан килекен ак ҫапла таса юрӑ кирлӗ тесе шутлать пулас вӑл…

Надо думать, он считал, что не драчливость, не сила, а вот такая страстная песня должна скорее тронуть сердце подруги…

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех