Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл сакӑр ҫухрӑма хӑпарнӑ; шута ил, — ҫулла; мар ҫав… унӑн аппаратӗнче ҫапах та ҫу шӑнса ларнӑ, — мӗнешкел сивӗ.
Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Гудок хӑш енчен илтӗннине шута илнӗ тӑрӑх, паровоз тылран пынӑ.
2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.
Вырма тухас умӗнхи кунсенчен пӗринче эпӗ хирти тулӑсене апробаци тӑвас тӗлӗшпе ӗҫлерӗм: сортлӑх енӗпе мӗн тери таса пулнине палӑртма, чир-чӗрсене тата сиен кӳрекен кӑпшанкӑсене шута илме кӗлтесем пухса пытӑм; ҫӑра тырӑ ӑшшӗн пӑтрашса пӗр вӑтӑр-хӗрӗх утӑм тӑватӑн та пӗр ывҫӑ тулӑ кӗпҫисене ҫавӑрса тытса вӗсене тымарӗпех кӑкласа кӑларатӑн, унтан, малалла утатӑн; тепӗр ҫавӑн чухлӗ кайсан татах тепӗр ывҫӑ кӑклатӑн.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
К-куна шута илӗпӗр-ха эпир!
3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Районти работниксем те улшӑннине шута илменнипе йӑнӑшнӑ.Ошибся потому, что не учел, что и районные работники сменяются.
Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
— Эй турӑ, эсӗ кине маншӑн лектер, мана кӳрентернисене пурне те шута ил!— А сноху — накажи, господи, меня ради; зачти ей всё, все обиды мои!
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Никама та шута хумасӑр, пурин ҫине те ҫиленнӗ пек ҫӳресе, кухарка мана та нихӑш енчен те ирӗк памастчӗ, — ирхине ултӑ сехетре ураран тытса туртать те, кӑшкӑрать:
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл пӗтӗм вак-тӗвеке шута илчӗ, ума чи йывӑр лару-тӑрусене кӑларса тӑратрӗ, анчах вӗсенчен епле тухма май пуррисене кӑтартрӗ.Он вникал во все мелочи, представлял наиболее тяжелые моменты и тут же подыскивал им контрмеры.
38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Ну, юлташсем, халӗ эпир хӑш-пӗр япаласем ҫинчен калаҫӑпӑр, — терӗ Брка Павӑлпа Вука, — Макҫӑм, каҫхи апат пирки кала-ха унта, ахӑртнех, юлташсем выҫӑ пуль, — хушса хучӗ вӑл, партизансем каҫхи апата хирӗҫленине пачах шута илмесӗр, хӑй вара ҫавӑнтах малалла калаҫма пуҫларӗ:
38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑрмана шаларах кӗрсе, унта каҫчен кӗтесси ҫинчен, кайран вара ӑҫталла каяссине лару-тӑрӑва шута илсе татса ларасси ҫинчен Павӑлпа Вук хӑвӑрт калаҫса татӑлчӗр.
32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Анчах вӗсем сутӑнма тытӑнаҫҫӗ пулсан, Гвозденсене шута илмесӗр персе вӗлермелле.Но людей нужно и расстреливать, если они вступают на путь предательства, даже если они Гвоздены.
31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӑл партизансене шутланӑ, ӑшӗнче кашни шута каламассеренех пуҫне сула-сула илнӗ, хавхаланса кайнипе ҫӑварне те карса пӑрахнӑ.Приоткрыв рот, он, видимо, пересчитывал партизан, кивая в такт себе головой.
30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Ҫынсен кӑмӑл-туйӑмне шута илес-тӗк — вӗсене аркатса тӑкаҫҫӗ ӗнтӗ, ҫакӑ паллӑ ӑна.И собственное предчувствие и настроение людей — все предсказывало ему неизбежное поражение.
29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Ҫакна шута илӗр!
25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
«Эх, мана асӑрхасан! Ку карчӑка кунта тыткӑна илеймӗн. Ҫакна шута илме тивӗҫлӗ пулнӑ-ҫке эпӗ!» — сивве тӳсейменнипе, ывӑннипе, хӑранипе Йован чӗтреве ерчӗ.
22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Пенине шута илсен, вӗсем вунӑ ҫынтан ытла мар пек туйӑнать.Судя по огню, который они открыли, их было человек десять, не больше.
22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Хӑй вӑхӑтӗнче кампа-кампа ҫыхӑну тытса тӑнине шута илсе тухрӗ, ӗлӗкхи ҫыхӑну вырӑнӗсене аса илчӗ, ҫӗннисене те манса хӑвармарӗ, чикӗ урлӑ каҫнӑ чухне хӑйне кам пулӑшнине, Яворта мӗнле шухӑш-тӗллевпе пурӑнма шутланине питӗ тӗплӗн каласа пачӗ.
16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Ҫавӑнпа хӑвна ху, умри чӑн-чӑн ҫӗнӗ условисене шута илсе, тыткалас пулать.
16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Пӗр-пӗринпе туслашнине, ҫывӑх пулнине шута илсе, ӑна ыйтусем парассинчен турӑ сыхлатӑр.Боже тебя упаси от соблазна воспользоваться установившейся близостью и начать задавать вопросы.
10 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
«Манӑн ҫывӑрмалли вырӑн ниҫта та ҫук, авалхи туслӑха шута илсе, мана ху патна вырнаҫтармӑн-ши?» — тесе ыйтнӑ Граб Чеканюк мастертан.Тут Граб заявил, что ему негде ночевать и его должен приютить, по старой дружбе, мастер Чеканюк.
9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.