Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗтревлӗн сăмах пирĕн базăра пур.
чӗтревлӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Микула!.. — чӗтревлӗн чӗнчӗ Анук.

Куҫарса пулӑш

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Куҫӗсем савӑнӑҫпа шывланнинчен, присяга сӑмахӗсене вуланӑ май сасӑ чӗтревлӗн тухнинчен кашниншӗн ҫак самант хумхануллӑ пулни курӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей паспорчӗсене илчӗҫ // Ирина ЯКОВЛЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11570-ra ... ene-ilch-c

Куҫӗсем савӑнӑҫпа шывланнинчен, присяга сӑмахӗсене вуланӑ май сасӑ чӗтревлӗн тухнинчен кашниншӗн ҫак самант хумхануллӑ пулни курӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей паспорчӗсене алла илчӗҫ // А.Мариян. http://kasalen.ru/2022/11/11/%d1%80%d0%b ... b%d1%87ec/

— Чӑрсӑрлӑхӑмшӑн каҫарсамӑр! — терӗ хӗр хӗрелсе кайса тата чӗтревлӗн кулса.

— Простите мою дерзость, — сказала девушка, краснея и нервно смеясь.

XXXV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мана шӑтарасла тӗсесен хӗрарӑм хӑйне хуплакан плащ айӗнче аллине чӗтревлӗн тӑсрӗ те эпӗ ларакан сакпа юнашар сак ҫине вырнаҫрӗ.

Пристально взглянув на меня, женщина нервно двинула руками под скрывавшим ее плащом и села на скамейку рядом с той, которую занимал я.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Аманнӑскер чӗтревлӗн сывларӗ те шӑпланчӗ.

Раненый затрепетал, вздохнул и затих.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Сӗтел умне Ерман тухса тӑрать, пичӗ-куҫӗ унӑн чӗтревлӗн туртӑнкалать.

У стола появился Ерман, лицо его дергалось.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Касьян вӗсене витлет, вӗсемпе шӑхӑркаласа илет; унӑн ури айӗнчен пӗтӗлтетсе путене чӗппи вӗҫсе тухса кайрӗ, — вӑл та ун хыҫҫӑн пӗтӗлтетсе юлчӗ; ун пуҫӗ тӗлнех тӑри, ҫуначӗсене чӗтревлӗн вылятса, хӑйӗн юррине шӑрантарса анма тытӑнчӗ, — Касьян ун майлӑ юрлама пуҫларӗ.

Касьян их передразнивал, перекликался с ними; поршок полетел, чиликая, у него из-под ног — он зачиликал ему вслед; жаворонок стал спускаться над ним, трепеща крылами и звонко распевая, — Касьян подхватил его песенку.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Любовь, пӑлханупа тата кӳренӳпе шурӑхса кайнӑскер, ашшӗ умӗнче хӑйне айваннӑн, хӳтлевсӗррӗн туйса, унӑн пӑшӑлтатӑвне тинкернӗ, чӗри ун чӗтревлӗн сикнӗ.

Любовь, бледная от волнения и обиды, чувствуя себя глупой и беспомощной пред ним, вслушивалась в его шёпот, и сердце ее трепетно билось.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Старикӗн тӗксӗм ҫӑварӗнчен Фома пӗлекен шанчӑклӑ, шухӑ калаҫу, ҫутӑ юхӑмпа ярӑнса, чӗтревлӗн тапа пуҫланӑ.

Из темных уст старика забила трепетной, блестящей струёй знакомая Фоме уверенная, бойкая речь.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑм ҫавӑнтах унӑн сассине чӗтревлӗн ярса та тытнӑ:

Женщина трепетно подхватила:

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ытах та хам аван пулсан, пурнӑҫӑм та аван пулмалла! — хумханма тытӑннипе чӗри чӗтревлӗн тапма пуҫланине туйса, сассине хӑпартса каланӑ Фома…

— А коли хорош я, так и мне должно быть хорошо! — воскликнул Фома, чувствуя, как им овладевает волнение и сердце начинает трепетно биться…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фоман шурӑхса кайнӑ пичӗ ҫине пӑч-пӑч хӗрлӗ персе тухнӑ, вӑл урисене улӑштарса илнӗ, чӗтревлӗн хутланса, аллисене пиншак кӗсйине чикнӗ, унтан тикӗс те ҫирӗп сасӑпа: — Эс! Капитан! Акӑ мӗн — пӗр сӑмах кӑна мана хирӗҫ калатӑн пулсан — халех ҫӑва патне! Вон! Ҫыран хӗррине! Эп лоцманпа та ҫитетӗп. Ӑнлантӑн-и? Сан мар мана командӑлама? Ну? — тесе хунӑ.

На бледном лице Фомы выступили красные пятна, он переступил с ноги на ногу, судорожным движением спрятал руки в карманы пиджака и ровным, твердым голосом сказал: — Ты! Капитан! Вот что — слово еще против меня скажешь — убирайся к чёрту! Вон! На берег! Я и с лоцманом дойду. Понял? Надо мной тебе не командовать! Ну?

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Елькка, ҫӗр ҫинче нихӑҫан пулса иртменни халь-халь пулса иртесле, аҫа ҫапса пӗтӗм кӗлеткине кӗллентерсе ярасла, хӑравҫӑллӑн, чӗтревлӗн куҫне хупрӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗри — шӗвӗрккескер, малалла пӗр виҫеллӗн шӑвать, тепри — е витсе хурать ӑна, е аяккалла сиксе ӳкет, унтан каллех икӗ мӗлки те пӗрлешсе кайса, пӗр калӑпсӑр тӗттӗм капланчӑк пулса тӑраҫҫӗ те ҫӗр ҫумӗпе чӗтревлӗн сиккелесе шӑвӑнса пыраҫҫӗ.

Одна — острая, двигалась вперёд ровными толчками, другая — то покрывала её, то откидывалась в сторону, и снова обе сливались в бесформенное тёмное пятно, судорожно скользившее по земле.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Тепӗр минутран унта чӗтревлӗн юрлани янӑраса кайрӗ:

Оттуда через минуту понеслась скрипучая песня:

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сӑннине тӑсса ячӗ те пуҫа сӗлӗх пек шӑтарса кӗчӗ, чӗтревлӗн хутлана-хутлана илсе, унӑн юнне ӗмет.

Спрут вытягивает жало, и оно впивается, как пиявка, в голову и, судорожно сокращаясь, всасывает в себя кровь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Стерлядников вӑл ҫунаттисене чӗтревлӗн те ҫинҫен шӑхӑрттарса вӗҫсе кайнӑ сасӑпа тӑна кӗчӗ.

Тонкий дребезжащий посвист его крыльев заставил Стерлядникова очнуться от забытья.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑйӗ ҫитменнипе мекеҫленсе тата ватӑ ҫын пек чӗтревлӗн кулса халтан кайнӑскер, вӑл тепӗр хут койка ҫине тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ.

Он смеялся старчески-дребезжащим смешком и, обессилев от напряжения и смеха, снова падал на койку.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн хӗрачанни пек ҫинҫе те уҫах мар сасси ҫынсем чыхӑнса тулнӑ залра чӗтревлӗн янкӑлтатса тӑчӗ.

Девичье-звонкий и в то же время неяркий голос его поплыл над забитым людьми залом:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех