Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗлхинчен (тĕпĕ: чӗлхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Кутемер» сӑмах мари чӗлхинчен кӗнӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

«Ҫав вӗҫкӗн Нияза пӗр тӗрке хӑнтӑр тирӗ патӑм, ну, ухмах та эпӗ! — терӗ вӑл. — Ун усал чӗлхинчен хӑрарӑм пулать ӗнтӗ. Ҫук, кун пек санран пуясси пулмасть, алманчӑ…»

Куҫарса пулӑш

16. Хан эшкерӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗр енчен, вӑл унран вӑтаннӑ, ку ҫеҫ те мар, ун йӗплӗ чӗлхинчен, ун хӑюлӑхӗпе чӑрсӑрлӑхӗнчен хӑранӑ (лайӑх астӑвать-ха вӑл, ҫак талпас йӗкӗт пӗррехинче ӑна уявра упа ҫури тесе йӗкӗлтесе те илнӗччӗ, унсӑр пуҫне, ӑна айван-ха эсӗ тенӗ пек, ҫӳҫрен те лӑсканӑччӗ), тепӗр енчен, Ятламас купӑс ӑсти пулнӑ май, темле вӑй ун еннелле туртнӑ ӑна, ҫулсем иртнӗҫемӗн ытларах илӗртнӗ.

Куҫарса пулӑш

9. Купӑс ӑсти Ятламас // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Чӗре ҫунни ҫинчен ҫырмашкӑн халӑх чӗлхинчен ырри ҫук пек туйӑнать мана, Павлуш?

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вырӑс чӗлхинчен ырри мӗн пур: «вперед» е «назад».

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫакӑ ӑна Тинг пирки тата «Тинг арӑмӗ» пирки шӑпчӑкла юхтарса пуплеме пӗртте чӑрмантармасть; «Тинг» сӑмах унӑн чӗлхинчен, ахӑртнех, манах чӗлхинчен «Иисус» тӑкӑннинчен те ытларах тӑкӑнать.

Это ему не помешало снова залиться соловьем о Тинге и «жене Тинга»; слово «Тинг» падало с его языка чаще чем «Иисус» с языка монаха.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

«Кӑвак куҫли», «типӗскер» — Дарль ятне каламасӑр ҫапла чӗнни, «ну, ҫаврӑнӑҫуллӑрах!», «тӑсланкӑ йӳҫек!», «часрах лавккана!» тата ҫакӑн йышши капӑр ытти сӑмах Бурль чӗлхинчен вӑркӑнать кӑна, тепӗр чухне вӑл хӑйне ҫупса ярасран хӑраса хытса тӑни те пулкалать.

Выражения: «сероглазый», «черствого типа» без употребления собственного имени Дарля, затем: «ну-ка, поворачивайтесь живее!», «долговязый кисляй!», «живо в лавочку!» — и другие еще более живописные, слетали с языка Бурля так часто, что иногда он сам в страхе замирал, ожидая пощечины.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Спрингӑн чӗлхинчен чутах вӗҫерӗнетчӗ: «Вӑл кипкесем патне тухрӗ», — анчах ҫакӑн пирки шарламарӗ.

У Спринга чуть не сорвалось с языка: «Она пошла за пеленками», — но, смолчав об этом, он сказал:

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Эпӗ ҫавӑнтах Баринова чӗлхинчен шуйттан туртнине, вӑл — фантазёр — матроссене темскер каласа панине тавҫӑрса илтӗм.

Я тотчас догадался, что черт дёрнул Баринова за язык и этот фантазёр что-то рассказал матросам.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Таҫтан муртан бусурманла йӑласем тупаҫҫӗ: хӑйсен чӗлхинчен йӗрӗнеҫҫӗ, хӑйсен ҫынни хӑйсен ҫыннипе калаҫасшӑн мар; тавар пасарӗнче чунсӑр та йӗрӗнчӗк япалана сутнӑ пек хӑйсен ҫыннине сутаҫҫӗ.

Перенимают черт знает какие бусурманские обычаи; гнушаются языком своим; свой с своим не хочет говорить; свой своего продает, как продают бездушную тварь на торговом рынке.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Анчах та ҫав вӑхӑтрах чӑваш чӗлхинчен пистермелле те мар.

Куҫарса пулӑш

Суйлав вӑхӑтӗнчи патшалӑх чӗлхисем // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/5738.html

Тепри, мӑнкӑмӑллӑ та мухтанчӑкскер, ӗҫхалӑх чӗлхинчен йӗрӗнсе тӑнӑ, ҫавӑнпа вӗренме те тӑрӑшман.

А второй был таким гордецом, что презирал язык простого народа и не пожелал учиться.

Куҫсаҫӳрен икӗ ҫын ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

«Улача» сӑмах чӑваш чӗлхине тутар чӗлхинчен кӗнӗ, вӗсем «улача» теҫҫӗ.

Слово «улача» вошло в чувашский язык с татарского «алача».

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Анчах вӑл нумай вӗреннӗ ҫынсен чӗлхинчен илнине пӗлчӗ.

Но она знала, что оно взято из ученого языка образованных людей.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мимус, эпӗ хӑйӗн чӗлхинчен хӑранипе, хӗпӗртесех кайрӗ..

Мимус очень доволен, что я боюсь его языка.

Мимус вилет // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эпӗ сиксе тӑратӑп та, унӑн чӗлхинчен питех те хӑранӑ пек пулатӑп.

Я вскакиваю, будто страшно боюсь языка Мимуса.

Мимус вилет // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӗррехинче, каҫ пулсан чылайран, представленирен таврӑнсан, эпӗ пӳлӗмре пӗчченех пулса, нимӗҫ чӗлхинчен ҫӗнӗрен куҫарнӑ «Хаярлӑхпа юрату» ятлӑ трагедие сасӑпа вуларӑм.

Раз поздно вечером, воротившись с представления, я читала вслух, одна, читала вновь переведенную с немецкого трагедию «Коварство и любовь».

Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.

Унтан вӑл хӑйӗн землякӗсемпе молдаван чӗлхипе хӑвӑрт калаҫма тытӑнчӗ, молдаван чӗлхине вӑл хӑйӗн тӑван чӗлхинчен кая мар пӗлет.

Потом быстро заговорил по-молдавски со своими земляками; молдавский язык он знал не хуже, чем свой родной.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Вырӑс чӗлхинчен пуҫлӑпӑр, — тетӗп.

— Начнем, — говорю, — с русского.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Пуринчен те ытларах вӑл вырӑс чӗлхинчен хӑрать, юлташӗсем вӑрттӑн каласа панисене пула ҫеҫ иккӗ паллӑсенчен хӑтӑлса пырать.

Больше всего он боялся русского языка и почти всегда выезжал на подсказке.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех