Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ура айӗнче типӗ ҫулҫӑ чӑштӑртатать, чие тӗмӗсем хушшинче хаваслӑ ҫерҫисем чӗвӗлтетеҫҫӗ, — вӗсем турат ҫинчех типсе хуралнӑ ҫырласене яра куна шӗкӗлчесе ӳсӗрӗлнӗ те халӗ пӗр-пӗрне пӳлсех чимлетеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Таҫта аякра кӑна, мулкач сикнӗ пек, ҫулҫӑ чӑштӑртатать.

Только где-то слышно, как трещат сухие ветки, будто там скачет напуганный заяц.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах йӗкӗтсем урапа ҫулӗпех утаҫҫӗ, кашни ярса пусмассерен Ухтиванӑн ҫӳҫӗ ҫемҫен вӗлкӗшсе илет, урисем айӗнче типӗ ҫулҫӑ чӑштӑртатать.

Но друзья идут прямо по дороге, в такт шагу волосы на голове Ухтивана вскидываются и снова ложатся, а под ногами лопаются сухие листья.

Юлташсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ура айӗнче тин ҫеҫ тӑкӑнма пуҫланӑ тап-таса ҫулҫӑ чӑштӑртатать.

Куҫарса пулӑш

1. Ҫунакан уха йӗппи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Сылтӑмран шурлӑхсен пӑчӑ, ӑшӑ ҫӗрӗкӗн, тӗттӗмпе витӗннӗ симӗс мулӑн наркӑмӑшлӑ пӑсланӑвӗн шӑрши кӳлетсе ҫапать; ыйхӑри шыв хӑпарнипе тӗл пулса хӑйӑр шӑппӑн чӑштӑртатать.

Справа тянуло душной, теплой гнилью болот, ядовитыми испарениями зеленых богатств, скрытых мраком; слабо шуршал песок, встречая сонный прилив.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Таврара малтанхи пекех пушӑ; ҫаврака, вӗтӗ чул таткисене ҫӑмӑл хумсем хускатаҫҫӗ, типнӗ шыв курӑкӗ чӑштӑртатать.

Кругом было по-прежнему пусто, легкий прибой шевелил маленькие, круглые голыши и тихо шумел засохшими водорослями.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Урасем айӗнче типӗ туратсем шӑтӑртатаҫҫӗ, курӑк чӑштӑртатать.

Похрустывал сухой сучок под ногой, дышала листва.

33 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Турпас чӑштӑртатать, хӑмасем тӑрӑх савасем ҫӑмӑллӑн шӑваҫҫӗ.

Шуршит стружка, скользит по доске рубанок.

15 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Иртнӗ каҫ сывлӑм ӳкменнипе типсе кайнӑ курӑк ура айӗнче чӑштӑртатать.

Трава шуршала под ногами — ночью не выпало ни одной капли росы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Бархат сарса тухнӑ пек, кустӑрмасем айӗнчи ҫул ҫемҫен чӑштӑртатать.

Бархатный настил мягко зашелестел под колесами.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шӑтӑксенчен ывӑтакан тӑпра шӑхӑрать, улӑм чӑштӑртатать.

Свистела земля, выбрасываемая из ячеек, шуршала солома.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Майор хуллен калаҫать, унӑн сасси ҫак ҫулҫӑсем пекех чӑштӑртатать, ҫапах та пурте унӑн кашни сӑмахнех илтеҫҫӗ.

Майор говорил негромко, голос его шелестел, как эти листья, и все-таки все слышали каждое его слово.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ура айӗнче юр пекех хӑйӑр чӑштӑртатать…

Шуршал под ногами песок, будто снег…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ура айӗнче хӑйӑр чӑштӑртатать.

Шуршал под ногами песок.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫилпе хӑмӑш чӑштӑртатать тата хыр хуппи вистенни илтӗнет.

Камыш поскрипывает, и трещит кора на соснах.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кимӗ ҫумне сӗртӗнсе, хӑмӑш чӑштӑртатать.

Скрипел, терся о лодку камыш.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пирӗн пуҫ тӑрринчех, кӑвак пӗлӗте хупласа, ҫӑра ҫулҫӑ ҫӑтӑлтатать, хыр-чӑрӑш йӗппи чӑштӑртатать.

Высоко над головой, пряча от нас небо, шелестела листва, поскрипывали зеленые иголки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пӳрт тӑрринче ҫунатсем шӑхӑраҫҫӗ, темӗскер чӑштӑртатать.

Свист крыльев, возня на крыше.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пур кӗтесре те темскер чӑштӑртатать.

Изо всех углов доносятся шорохи.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӗле хирӗҫ тӑкӑннӑ лӑс ура айӗнче чӑштӑртатать.

Иглистый наряд этого осыпавшегося к зиме хвойного дерева хрустел под ногами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.