Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуптӑватӑп (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мулкач ывӑнса хӑйӗн катӑк тутисемпе чӑмласа ларнӑ чухне эпӗ ӑна ҫамкинчен чуптӑватӑп.

Когда заяц уставал и садился, обиженно жуя раздвоенной губой, я целовал его в лобик.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ку чӑнах та тӗрӗс; пирӗн туслашура эпӗ чуптӑватӑп, Дмитрий вара питҫӑмартине чуптума парать; анчах вӑл мана чуптума та хатӗр.

Это совершенно справедливо; и в нашей дружбе я целовал, а Дмитрий подставлял щеку; но и он готов был целовать меня.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн пысӑк шурӑ аллине хальчченхи пекех чунтан юратса тата хисеплесе чуптӑватӑп, анчах халь ӗнтӗ ун ҫинчен шухӑшлама, вӑл мӗн тунине тишкӗрме хӑятӑп, вара ирӗксӗрех ман пуҫа хӑратса пӑрахакан шухӑшсем пырса кӗреҫҫӗ.

Я с тем же искренним чувством любви и уважения целую его большую белую руку, но уже позволяю себе думать о нем, обсуживать его поступки, и мне невольно приходят о нем такие мысли, присутствие которых пугает меня.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ хускалмастӑп, анчах унӑн аллине тата хытӑрах чуптӑватӑп.

Я не шевелюсь, но еще крепче целую ее руку.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан вара эпӗ ӑна чуптӑватӑп, антӑхса кайиччен кӑтӑклатӑп.

И целую его, и щекочу, пока он не зайдется от смеха.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— «Чуптӑватӑп сана, Сашенька.

— «Целую тебя, Сашенька.

«Анчах та ҫав вӑхӑтрах…» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Чуптӑватӑп сана, манӑн хаклӑ, чи ҫывӑх тусӑм.

Целую тебя, дорогой, самый близкий мой друг.

40 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Маринкӑна шывланнӑ куҫӗнчен чуптӑватӑп.

Я поцеловал соленые Маринкины глаза.

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эпӗ чуптӑватӑп.

Я целую.

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ыталаса илсе ӑна кӑпӑш та вӗри тутинчен чуптӑватӑп.

Обнимаю и целую ее в мягкие горячие губы.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Енчен леш хӗре, хамӑра ҫул кӑтартса, семафорласа тӑракан хӗре курас-тӑвас пулсан, Валентина Петровна ҫурӑлса кайин кайтӑр, пурпӗрех чуптӑватӑп, — адмирал патне ҫитетӗп — пурпӗр пысӑк награда пама ыйтатӑп…

А если только ту девушку повстречаю, что нам семафорит, пусть моя Валентина Петровна в пузырь лезет, расцелую и к большой награде буду просить представить, доберусь до самого адмирала.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ пире ирӗке кӑларнӑшӑн, кунта килнӗшӗн, Хӗрле Ҫар аллине чуптӑватӑп, эсӗ тата…

Я Красной Армии руку целую за то, что нас освободила, за то, что сюда пришла, а ты…

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Сана хытӑ чуптӑватӑп, анне те, чуптӑвать.

Крепко тебя целую, мама тоже.

Полюса ҫӗнсе илни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ сирӗн ята ҫырнӑ ҫак хута чуптӑватӑп.

А теперь я целую бумагу, на которой написал ваше имя.

Эпилог // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

«Чунӑм эпӗ таврӑнтӑм ыталатӑп чуптӑватӑп.

«Родной я вернулась обнимаю целую

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ыталаса чуптӑватӑп.

Целую и обнимаю.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫунасем ҫинчен ун еннелле перчеткесемпе те ҫӗлӗксемпе сулса илчӗҫ Либерман вара: — Сывӑ пул, Танечка! Сире сӑмсӑр вӗҫӗнчен чуптӑватӑп! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Из саней махали ей варежками и шапками. Либерман кричал: — До свиданья, Танечка! Целую вас в носик!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унӑн бинтпа ҫыхнӑ аллине чуптӑватӑп, хама хам пӳлӗнсе ларатӑп пек туйӑнать — савӑннипе те тата темшӗн куляннипе те — пурте пӗрле.

Целую ее руки забинтованные и чувствую, что задыхаюсь — и от счастья, и от какой-то печали.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӗҫӗмсӗр, вӗҫӗмсӗр сире чуптӑватӑп.

Целую крепко-крепко вас несчетно.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

«Тунсӑхлатӑп, ыталатӑп, чуптӑватӑп», тет.

«Скучаю, обнимаю, целую».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех