Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унта пырса кӗнӗ-кӗмен, такама тем хыпарӗ систерсе, чакаксем ытла чарусӑррӑн: «Чак! Чак-чакӑрр!» — туса илеҫҫӗ те таҫталла вӗҫсе каяҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 3–36 с.

Ҫав ҫыран айӗнче чарусӑррӑн шавласа, кӑпӑкланса шарлак сивӗ ҫӑл шывӗ вӗресе тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Атя, Георгирен таратпӑр! — терӗ Эльвира сасартӑк, пуҫне чарусӑррӑн ывӑтса илсе.

Куҫарса пулӑш

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Аркашка металл шӑратса ҫыпӑҫтаракан корпус умнелле каҫса кайрӗ, эпир, капмар ҫуртсен хушшипе ирӗклӗн, чарусӑррӑн ыткӑнакан ҫил хӑваланипе пӗр-пӗринчен ирте-ирте, пӗр-пӗрне чарӑна-чарӑна кӗтсе, диспетчер ҫурчӗ еннелле утрӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

VIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— О-у-а-аами-и-ин! — чарусӑррӑн мӗкӗрсе ячӗ хӑватлӑ сасӑпа тияккӑн (вӑл паҫӑр, Вознесенский атте сисиччен, алтарьте «турӑ юнне», Хусантан илсе килнӗ тутлӑ кагора, пӗччен вӑтӑр ҫыншӑн сыпма ӗлкӗрнӗ), Клирос ҫинче ҫынсене курӑнми тӑракан тияккӑн татах ҫӑварне карса пӑрахнӑччӗ — ӑна шикленсе ӳкнӗ понамарь алӑ тупанӗпе хупларӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Ӑна Паҫа ҫилленни те, Ухтиван ытла чарусӑррӑн хӑтланни те шиклентерет.

Ее пугает несдержанность Ухтивана и обида Пази.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Джесси чарусӑррӑн тӳрре тухма хӑтланать, анчах унра Моргиана хӑйне ӑнланмалла мартарах тытни ҫухалмасть те ҫухалмасть, — ку — шывра пулӑ вӗҫӗмсӗр кумса ҫӳренӗ евӗр, Джесси — хӑранӑран — ҫак тӑрӑма сӳтсе явассине хирӗҫлет.

Джесси неистово оправдывалась, а в ней, как рыба в воде, стояло загадочное поведение Моргианы, и она со страхом отказывалась его обсуждать.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Билль шлепкине ҫӗклерӗ те пуҫне усса тӑрать, самаях шикленнӗ Саватье кӗпин ҫухавине чӗтрекен аллипе тӳмелеме хӑтланать; хӑрӑлтатса, чарусӑррӑн, тилӗрӳпе те намӑспа сывлаҫҫӗ.

Билль поднял шляпу и стоял, опустив голову, испуганный Саватье пытался застегнуть ворот рубашки дрожащей рукой; их хриплое, неистовое дыхание звучало гневом и стыдом.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Джентльменсем! — терӗ вӑл шӑлне чарусӑррӑн шатӑртаттарса тата ҫӗҫҫине кӑтартнӑ май хыттӑн силлесе.

— Джентльмены! — сказал он, неистово скрежеща зубами и, показав нож, потряс им.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ нумай вӑхӑт кӗтрӗм темӗттӗм, — пилӗк минут е вунӑ минут иртрӗ-и тен, анчах кунашкал чухне ҫапла пулать мар-и: туйӑмсем манӑн вӑхӑтран иртсе кайрӗҫ, вӗсем палӑртнӑ тапхӑр тӳсӗмсӗр чунӑма мӗнле те-тӗр ӗҫ тума чарусӑррӑн хистет.

Быть может, я ждал недолго, может быть, прошло лишь пять, десять минут, но, как это бывает в таких случаях, чувства мои опередили время, насчитывая такой срок, от которого нетерпеливой душе естественно переходить к действию.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Чарусӑррӑн ӗҫсе-асса ҫӳрес туртӑмӑра чакарӑр, пӗчӗклетӗр!

Умерьте, сократите вашу неистовую жажду разгула!

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кунсӑр пуҫне — эпӗ чи хӑрушӑ турӑсемпе тупа турӑм, штурман ырласа ӳхӗрме пуҫласан кӗретех чарусӑррӑн хӑпартлантӑм.

Кроме того, я клялся самой страшной божбой и, когда штурман начинал одобрительно рычать, приходил в явно неистовый восторг.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Васькӑн тулӑ улӑмӗ пек ылтӑн тӗслӗ ҫӳҫӗ чарусӑррӑн ӳсет иккен.

Золотистые, как пшеничная солома, волосы на Васькиной голове росли буйно и неудержимо.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чӗри чарусӑррӑн талтлатма пуҫларӗ.

Неистово забило сердце.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Каллех чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн, Лодка ҫакна чарусӑррӑн аякран тӗртсе илчӗ те юнтармӑш сассипе каласа хучӗ:

Снова помолчав, Лодка грубо толкнула его в бок и сказала капризным голосом:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Хӗрарӑм кулкаласа тути хӗррисене ҫулать, ассӑн сывлать, вара каллех каччӑна ыталаса илет те чарусӑррӑн ӑна куҫран пӑхать.

Она, смеясь, облизывала губы, вздыхала и, вновь обнимая его, заглядывала ему в глаза вызывающим взглядом.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫавӑн чухне илтрӗҫ те разведчиксем хӗҫпӑшалтан чарусӑррӑн, вӑйлӑнрах та вӑйлӑнрах пенине.

Вот тогда разведчики и услыхали буйную, летучую, быстро нарастающую стрельбу.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав вӑхӑтра вӗсем таҫта, хӑйсем хыҫӗнче, вӑрман ҫурутравӗн леш енче, пӗр йӗркесӗр, чарусӑррӑн пеме тытӑннине илтрӗҫ.

В это время они услышали неистовую беспорядочную стрельбу где-то позади себя, за лесным полуостровом.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗтӗм тӗнче ун умӗнче симӗс тӗтре ӑшӗнче чарусӑррӑн ташлать.

Весь мир бешено прыгал перед ним в зеленом тумане.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ку вӑл тупӑ-пӑшалпа персе тӑни мар, чарусӑррӑн, кирек мӗне те пӗтерсе пӑрахмалла йӑтӑнса анакан вут, кӗрӗслетсе ваннӑ металпа ҫӳлелле ҫӗкленнӗ тӑпран хӑрушла ҫавраҫилӗ; телефонист пуҫӗ тӗлӗнче ҫак ҫавраҫил тискеррӗн ахӑрать те ӗнтӗ.

Это был даже не обстрел, а разнузданный, всепоглощающий обвал огня, воющая крутоверть разорванного металла и поднятой на воздух земли, тяжело бушевавшей над телефонистом.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.