Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрарӑмӗн (тĕпĕ: хӗрарӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла шухӑшланӑ пирки вырӑс хӗрарӑмӗн чӗри тата та вӑйлӑн тапма тытӑнчӗ.

От этой мысли светло становилось на душе русской женщины.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пурнӑҫӗнче шурри те, хури те ҫителӗклех пулнӑ тутар хӗрарӑмӗн.

У татарки в жизни было достаточно и белых и черных пятен.

Ҫӗр те пӗр ҫулти Семига аппа // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.08.27, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=885&text=news-publikacii

Рыцарӗн вӗресе тӑракан вӑйпа ҫамрӑклӑха палӑртакан таса та хитре пичӗ ҫумӗнче тутар хӗрарӑмӗн йывӑр пурӑнӑҫпа пӗтнӗ, шуралнӑ пичӗ пачах урӑхла курӑнать.

Свежее, кипящее здоровьем и юностью, прекрасное лицо рыцаря представляло сильную противоположность с изнуренным и бледным лицом его спутницы.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫак чухӑн хресчен хӗрарӑмӗн мана, выҫӑхса ҫитнӗ уксах карчӑка, ҫӑкӑр панӑ хуп-хура аллисем сирӗн шап-шурӑ та ачаш аллӑрсенчен пин хут та илемлӗрех!

Черные-пречерные руки вот этой бедной женщины, что накормили меня, голодную и хромую старуху, в тысячу раз прекрасней ваших белых-белых холеных рук!

Виҫӗ чаплӑ майрапа ыйткалакан карчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Туссем кил хуҫи хӗрарӑмӗн чӗри хуйхӑ-суйхӑ ӑшне путнине асӑрханӑ та унран мӗн пулни ҫинчен ыйтма тытӑннӑ.

Увидели друзья, что сердце их хозяйки тонет в пучине горя, и стали спрашивать, что с нею такое.

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Чухӑн хресчен хӗрарӑмӗн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ аллисем ҫын ӗнсипе пурӑнакан хӗрарӑмсеннинчен темиҫе хут илемлӗрех.

Почерневшие от загара рабочие руки бедной крестьянки красивее, чем холеные руки знатных женщин-тунеядиц

Инди юмахӗсем // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Тӳррипе, каснӑ лартнӗ ун сӑнарӗ пулса тухаймарӗ-ха вӑл, ватӑ хӗрарӑм, чӑваш хӗрарӑмӗн сӑнарӗ евӗрлӗ калӑпланчӗ темелле чылай-мылай шухӑшласа, ӑша ватса ҫӳрени…

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл савнӑ хӗрарӑмӗн аллинчен вӗҫерӗнсе тухса кайрӗ.

Он вырвался из рук любимой женщины и выбежал.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тӗкӗр ҫинче хӑйӗн сӑнне курчӗ, шартах сиксе илчӗ, вара, кил хуҫи хӗрарӑмӗн пӳлӗм тӑрӑх ӑҫта килчӗ унта йӗркесӗр пӑрахса тултарнӑ кӗпи-тумне васкасах тӑхӑнма пуҫларӗ.

Увидала в зеркале своё отражение и, вздрогнув, начала поспешно одеваться в платье хозяйки, небрежно разбросанное по комнате.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ун хыҫҫӑн тата кил хуҫи хӗрарӑмӗн йӗрмӗшекен сасси илтӗнет:

И её догонял плачущий голос хозяйки:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Моряк ултӑ хӗрарӑм ярса панӑ та, ку пӗртте ытлашши пулман; ҫанталӑк питӗ сивӗ пулнипе тата тӑлӑпсем начаррипе ача ҫуратнӑ хыҫҫӑн пиллӗкмӗш кунӗнчех килтен кӑларса янӑ икӗ чи лайӑх хӗрарӑмӗ ҫав тери хытӑ шӑнса пӑсӑлнӑ, вара кайран, кайӑксем пӑхакан карчӑк калканпа тата сапурпа темле тӗтӗрсен те пурпӗрех вӗсем водянкӑпа чирленӗ, виҫҫӗмӗш хӗрарӑмӗн ачи ҫул ҫинче — куҫӑхнипе пулас — чирлесе ӳкнӗ, сывлӑш уҫӑ пулнӑ тата хӗллехи ҫул ҫинчи ытти ырлӑхсем пулнӑ пулин те вӑл Реполовкӑна — Липовка ҫыннисем яланах чарӑнса тӑракан яла ҫитичченех, ҫуна ҫинчех вилсе кайнӑ; ҫав ача амӑшӗн сӗчӗ пуҫа пырса ҫапнӑ пирки вӑл ӗмӗртме юрӑхлӑ пулман.

Моряк выслал шесть, и мера эта оказалась вовсе не излишней; от сильного мороза и слабых тулупов две лучшие кормилицы, отправленные на пятый день после родов, простудились, и так основательно, что потом, сколько их старуха птичница не окуривала калганом и сабуром, все-таки водяная сделалась; у третьей на дороге с ребенком родимчик приключился, вероятно от дурного глаза, и, несмотря на чистый воздух и прочие удобства зимнего пути, в пошевнях он умер, не доезжая Реполовки, где обыкновенно липовские останавливались; так как у матери от этого молоко поднялось в голову, то она и оказалась не способною кормить грудью.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Эпӗ мучие: санӑн садри сливӑсене вӑрлама хатӗрленмен, те пурӑнакан кил хуҫи хӗрарӑмӗн те сад, ҫав садра та сливӑсем пур, тесе каласшӑнччӗ.

Я хотел сказать старику, что не собирался воровать сливы в его саду, что у хозяйки дома, в котором я живу, тоже есть сад и в нем есть сливы.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Мӗнпурӗ те вӑл шӑпах ӗнтӗ вырӑс кӑмӑлӗн, вырӑс хӗрарӑмӗн хӑйне евӗр енӗсене палӑртасшӑн пулнӑ-тӑр.

Видимо, он просто хотел выделить, подчеркнуть какие-то черты именно русского характера, русской женщины.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Владимир Ильич, вӗсем патне пырса, ватӑрах хӗрарӑмӗн чӗрҫи ҫине роза ҫыххине хурать.

Владимир Ильич к ним подошёл, положил на колени старой женщины розы.

Стокгольмри тӗлпулу // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Коридорта кил хуҫи хӗрарӑмӗн пушмакӗ шакӑлтатса иртет.

Зашлёпали в коридоре ночные туфли хозяйки.

Пирӗн ӗҫе путлантараймӗҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл сӗтел ҫинчен вӗтӗ туранӑ кишӗре шӑлса пухрӗ, Василь чавси тӗлӗнчи сӗтеле саппунпа шӑлса типӗтрӗ, унтан, хресчен хӗрарӑмӗн хӑвӑртлӑхӗпе, кастрюльрен ҫиелте помидорсем юхса ҫӳрекен ҫӑрарах чахохбилине ӑсса илчӗ те ӑна Василь умне тирӗкпе лартса пачӗ.

Она убрала со стола накрошенную меленько морковку, вытерла из-под локтей Василя мокрое своим фартуком и, быстро зачерпнув с чисто крестьянской ловкостью чахохбили понаваристей, с помидорчиками поверху, поставила миску перед Василем.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Уҫӑ сывлӑша тухма хӑтланса вӑл тӗттӗм пирки Сычевка хӗрарӑмӗн ытамне кӗрсе ӳкнӗ.

Решив выбраться на свежий воздух, он в потемках попал в объятия сычевской партизанки.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Хӑна хӑйӗн турилкки ҫине килӗшнӗ апата тата илсе хучӗ пулсан, пӗччен ҫинӗшӗн ан вӑтантӑр тесе кил хуҫи хӗрарӑмӗн те ҫавнах тумалла.

И, наконец, если гость вторично положит на тарелку того, что остальные уже поели, хозяйка должна сделать то же самое, чтобы человек не ощущал неловкость оттого, что ест один.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫакӑн пек пит хыпкаланса каллӗ-маллӗ ҫӳрес мар тесен, кил хуҫи хӗрарӑмӗн кирлӗ япаласене хӑйне ҫывӑхарах е сӗтел ҫине лартмалла.

Чтобы предотвратить чрезмерную суету, хозяйка должна все нужное иметь под рукой, по возможности, на сервировочном столе.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫемьери пӗр-пӗр ӗҫкӗ-ҫикӗре кил хуҫи хӗрарӑмӗн кухньӑна час-часах каймалла пулни ӑна хӑнасемпе пӗрле ларма май памасть.

На семейном торжестве, когда хозяйка обслуживает гостей сама, ее беготня между столом и кухней часто беспокоит гостей.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех