Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫрӗ (тĕпĕ: хуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑлтах ҫапса хуҫрӗ ӑна Сиди пӗлтернӗ хӑрушӑ хыпар.

Куҫарса пулӑш

9. Ӗмӗтри Кӑнтӑр ҫилӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗр япала ҫеҫ хуҫрӗ аслӑ князь кӑмӑлне — урамсенче ыйткалакансем ҫав тери йышлӑ, ӗлӗк вӗсем ун пекех нумай марччӗ.

Куҫарса пулӑш

4. Ҫар ҫула тухать // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кӗсьери ҫӑкӑр чӗллине кӑларса ҫурмалла хуҫрӗ, ку ҫур чӗлле малалла тӑсса ӑйӑр патне ҫывхарчӗ.

Куҫарса пулӑш

17. Вилнӗ ӗнен сӗчӗ тутлӑ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Виҫӗ уйӑх хушшинче ӗрӗхсе кайса, урапа тӗнӗлне виҫӗ хут хуҫрӗ ӗнтӗ — тӳлек выльӑх пулаймарӗ…

Три месяца он у нас, давно бы его барышнику сплавить! Езжу на нем — никакого сладу с ним нет.

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Эпӗ аннепе сыв пуллашни кӑмӑла хуҫрӗ, мӗншӗн тесен вӑл шӑпах атте алӑка хупнӑ самантра йӗрсе ячӗ те — эпӗ аннене лӑплантараймарӑм.

Мое прощание с матерью было тяжело тем, что она, сдерживаясь, заплакала в тот момент, когда отец закрывал дверь, и мне было поздно утешить ее.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Малалла итлӗр, — каллех калаҫма пуҫларӗ Ливингстон, — Уиджиджие таврӑнсан мана пӗр пулӑм ҫапса хуҫрӗ.

— Так вот, — снова заговорил Ливингстон, — когда я вернулся в Уиджиджи, меня ждал тяжелый удар.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Арӑмӗн ҫилленӗвӗпе инкекне вӑл шалтан хирӗҫленине ун ҫинчен, Ван-Конет ҫинчен ҫапла ҫулӑмлӑн пере-пере каланӑ тӗрӗслӗх ҫапса хуҫрӗ, кунашкаллине никам та хирӗҫлеймест ахӑр.

Его внутреннее сопротивление гневу и горю жены было сломлено этой так пылко брошенной правдой о себе, чему не может противостоять никто.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн сӑмахӗсене тӗрлӗ сасӑллӑ ӳхӗрӳ тискеррӗн шаплаттара-шаплаттара хуҫрӗ, — этем кӑшкӑравӗ мар, шӑна йынӑшни тейӗн.

Разноголосый вой бешено прихлопнул его слова, точно это был не крик человека, а стон мухи.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Кунӑн яланхи курӑмӗ — хӗвел уҫлӑхӗ — ӑна чӑнласах ҫапса хуҫрӗ ахӑр, ҫакна вӑл этемӗн мӗн пур сӑмахӗпе те хаклаймасть.

Обычное зрелище дня — солнечное пространство — было для него потрясением, превосходящим все человеческие слова.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Юрату аркатнӑ чӗри унӑн ӳсӗр асне те ҫапса хуҫрӗ.

Разбитое сердце погубило его пьяную память.

II. Хуралҫӑ йӑнӑшӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Ҫак сӑмах ӑна пӗлтерӗшӗн тӗп тӑвакан тӗрӗслӗхӗпе ҫапса хуҫрӗ.

Слово это поразило его убийственной точностью своего значения.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вуласа тухни уншӑн ҫӗнӗлӗх мар, анчах ҫакӑ питӗ вӑйлӑ йӑнӑшас марччӗ тесе хӑюллӑн шаннине тӗппипех ҫапса хуҫрӗ.

Прочитанное не было для нее новостью, но отнимало — и окончательно — самые смелые надежды на то, что она могла крупно, фантастически ошибиться.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫӗр ҫинче пӗртен-пӗр хаклӑ ҫынни ун пурнӑҫне йӑлт ҫапса хуҫрӗ, ҫамрӑклӑхне, юратӑвне таптарӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Полк писарӗ килӗшӳ условине парсан, гетман ӑна хӑйӗн влаҫне пӗлтерсе алӑ пуссан, вӑл хӑйӗн таса булатне, туроксен хаклӑ йышши тимӗртен тунӑ чаплӑ хӗҫне вӗҫертрӗ те, ӑна ҫинҫе патака хуҫнӑ пек ҫурмаран хуҫрӗ, вара икӗ вӗҫне тӗрлӗ еннелле аякка ывӑтса ячӗ.

Когда же полковой писарь подал условие и гетьман приложил свою властную руку, он снял с себя чистый булат, дорогую турецкую саблю из первейшего железа, разломил ее надвое, как трость, и кинул врозь, далеко в разные стороны оба конца, сказав:

XII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Упӑте вара ҫӑкӑра ҫурмаран хуҫрӗ — пӗр татӑкӗ пысӑк, тепри пӗчӗккӗрех пулчӗ.

Тогда обезьяна разломила каравай на две части — большую и маленькую.

Йытӑ, кушак тата упӑте ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл турата чӗркуҫҫи ҫине ҫапса ҫурмалла хуҫрӗ те таҫта юр ӑшне ывӑтса ячӗ.

Он переломил сук пополам ударом о колено и швырнул обломки далеко в снег.

IV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫав хушӑра станци хуҫи йывӑҫ хӑма татӑкӗ ҫине хӑйӗн ятне «Азеллион» тесе ҫырса, хӑмана ҫурмаран хуҫрӗ.

Вскоре вернулся Азеллион с деревянной дощечкой, на которой было написано его имя, и, разломал ее посередине.

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл ҫӗҫӗпе пӗр татӑк касса илчӗ те, унтан ӑна ҫурмаран хуҫрӗ.

Он отрезал ножиком кусок, потом поломал пополам.

Дыня // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Люба амӑшӗ булкине ҫурмаран хуҫрӗ, пӗр татӑкне мана, теприне Любӑна пачӗ.

А Любина мама взяла и разломала булку и мне дала кусок и Любе кусок.

Эпир мишкӑсене апатлантарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Унтан карап патне чупса пычӗ те чукмарпа ҫапса металл ҫуната хуҫрӗ, мачтӑна аркатрӗ, пичке тейӗн — бортран хаплаттарчӗ.

Подбежал к кораблю и ударом дубины раздробил металлическое крыло, сбил мачту, ударил в борт, как в бочку.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех