Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшинчен (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ те пӳртре! — илтӗнчӗ алӑк хушшинчен кил хуҫин ҫинҫе сасси.

— Я тоже тут! — откликнулся из-за двери хозяин.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шӑпланса ларнӑ халӑх хушшинчен сасартӑк ҫилӗллӗ сасӑ илтӗнсе карӗ.

Установившуюся было тишину оборвал чей-то сердитый окрик:

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эп халь кӑна сӗтел хушшинчен тухрӑм, — терӗ Янтул.

— Да я только что пообедал, — попытался отнекнуться Яндул.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ӗҫлес текеншӗн ӗҫӗ тупӑнать пирӗн, — терӗҫ юпасем хушшинчен хаваслӑн.

— Были бы руки, работа найдется, — раздался чей-то бодрый голос.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫамрӑк хӑй тавра тӗркӗшекен ҫынсем хушшинчен тухса Янтул патнелле иртрӗ те, ӳкнӗ пек, ҫӗре ларчӗ…

парень, с трудом протискиваясь сквозь толпу, подошел к Яндулу и без сил опустился на землю…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пупа юрас тесе ҫинӗ-ҫименех сӗтел хушшинчен тухать Янтул.

Чтобы не вызвать поповских нареканий, Яндул встает из-за стола ни сыт ни голоден

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти ҫӳҫе турачӗсем хушшинчен витрине йӑтса кӗчӗ.

Ульди притащила ведро с остатками воды.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйпак этем сӗтел хушшинчен тухрӗ те чернил йерӗ урлӑ асӑрханса каҫрӗ.

Сухопарый вышел из-за стола и, осторожно перешагнув через чернильную дорожку, подошел к Яндулу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Гаврик мана, хул хушшинчен тытса, ҫемҫе курӑк ҫийӗпе таҫталла ҫавӑтса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Ҫынсем хушшинчен ӗрӗхсе тухнӑ лаша тӑрантаса кӑр-р! ҫавӑрчӗ те тап чарӑнса тӑчӗ.

Лошадь вынесла тарантас из толпы и остановилась как вкопанная.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ӗҫпе мар, ӗҫке кайнӑ пулнӑ вӑл, — теҫҫӗ ҫынсем хушшинчен.

— Знаем мы, какое там дело, пьянствовал он! — раздалось вдруг из толпы.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Салакайак лашине халӑх хушшинчен уттарса кӑларать:

Салагаик вывел лошадь из толпы, с ухмылкой бросил:

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«По старӗм!» — янӑраса каять сасартӑк халӑх хушшинчен.

— По-старем! — звонко пронеслось над толпой.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Чарӑнӑр!» — илтӗнчӗ халӑх хушшинчен такамӑн хаяр сасси.

— Остановитесь! — раздался вдруг из толпы чей-то голос.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиванпа Савтепи ури сассисем илтӗнми пулсанах ыраш ани хушшинчен чукмар йӑтнӑ Ивук сиксе тӑчӗ.

Едва смолкли шаги Ухтивана и Савдеби, как изо ржи выскочил с дубинкой в руках Ивук.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уҫланкӑ хӗрринчех ҫулҫӑсем чӑштӑртатса илчӗҫ те, тӗмӗсем хушшинчен хура ӗне пуҫӗ курӑнчӗ.

На краю поляны зашуршали кусты, и вскоре из них показалась рогатая голова черной коровы.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Мӗн вуласа пачӗ?» — илтӗнчӗ халӑх хушшинчен.

— Давай читай! — послышались нетерпеливые голоса.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Виҫӗ стени мачча таранах ҫӗр айӗнче, айлӑм енӗ ҫеҫ, юр кӗрчӗ хушшинчен чавса уҫнӑ пек, картишне тухать.

Три стены, почитай, в земле до самого потолка, одна только — дверная — выходит во двор, словно из глубокого сугроба.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Халь анчах сӗтел хушшинчен тухса килтӗм».

— Только что из-за стола.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Салакайӑк сӗтел хушшинчен тухма ҫеҫ тӑнӑччӗ, пӳрте матӑшкӑ хыпаланса кӗчӗ.

Салагаик собрался было выйти из-за стола, как в избу, запыхавшись, вкатилась матушка.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех