Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутма (тĕпĕ: хут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лисук Марине кинемей патне час-часах кӗре-кӗре тухнӑ, вут хутма пулӑшнӑ, шыв кӳрсе панӑ, пӗчӗк Люттапа пахчана тухса ҫӳренӗ, вылянӑ унпа.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӑмака хутма ҫӗрулми аври, хӑмӑл, хытнӑ эрӗм хатӗрлесе хунӑ-ха.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Пӗрин патне, тепӗрин патне ҫӳрекелесе кӑмака хутма, е карташӗнче астукаласа пурӑнма илӗр-ши, тесе ыйткаласан та — нимӗнле ӗҫ те тупмарӗ.

Ткнулся он к одному, к другому — нет ли места истопника или дворника, — ничего не вышло.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унтан Филипп черетлӗ отчетне вӗҫлеме сӗтел хушшине кӗрсе ларать; кайран ҫӑвӑнать, кӑмака хутма вутӑ хатӗрлесе хурать, ҫывӑрма выртать, выртнӑ-выртманах ыйха путать те тӗлӗкре мӗн курнине яланах мана-мана каять.

Затем Филипп присаживался к столу кончать очередной отчет, потом умывался, приготовлял дрова и ложился спать, засыпая сразу, и всегда забывал все, что видел во сне.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

— Ара, хам мунча хутма кайнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫырмара ӗлӗкрех кантӑр хутма тунӑ кӳлӗсене йӑлтах шыв айне турӗ.

В овраге все озера, на которых ранее замачивали коноплю, все были затоплены водой.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Саша ҫула май амӑшӗ патне кӗрсе мунча хутма хушса хӑварчӗ те общежити еннелле вӗҫнӗ пек чуптарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Халех, ҫак самантрах кирлӗ ҫӑкӑр вырӑнне, кӑмака хутма кирлӗ вутӑ вырӑнне, ӑшӑ тумтир вырӑнне, — революци пӗтӗм тӗнчери пуянлӑхсене пама пулнӑ; ҫав революциех влаҫӑн пӗтӗм йывӑрлӑхне, диктатурӑн пӗтӗм ответлӑхне хӑй ҫине илнӗ пролетариата этем чӑтма пултарайми таранах тӳсӗмлӗ пулма хушнӑ.

Вместо хлеба, дров для печки и теплой одежды, нужных сейчас, немедленно, — революция предлагала мировые сокровища, революция требовала от пролетариата, взявшего всю тяжесть власти, всю ответственность диктатуры, — усилий, казалось, сверхчеловеческих.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вутӑ хутма, ҫатрака касма, наряда ҫӳреме — ӗҫ ҫителӗклех пулать!

Печку топить, хворост рубить, в наряд ходить — дела хватит!

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

«Шӑп ҫу варринче тата каҫа хирӗҫ кӑмака хутма кам шут тытнӑ-ши ӗнтӗ?» — тӗлӗнчӗ Ленька.

«Кому это среди лета да на ночь глядя вздумалось топить печи?» — удивленно подумал Ленька.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл вӗриленсе кайрӗ, упӑшкипе тытӑҫма та хатӗр пулчӗ, анчах пӗччен чухне тунсӑхланине асне илчӗ те, кӑмака хутма пуҫларӗ.

Она вспыхнула и уже готова была схватиться с мужем, но, вспомнив, сколько выстрадала в разлуке с ним, сдержалась и принялась растапливать печь.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем пӑрахса хӑварнӑ вӑтӑр маяк харчевня поварӗ валли кӑмака хутма аван пулчӗ.

А оставленные тридцать вех очень пригодились повару харчевни на растопку.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ хӑвӑрткӑна сарайне кайса пӗр витре кӑмрӑк илсе килтӗм те плиткӑна хутма тытӑнтӑм, хам ҫав вӑхӑтрах аттепе Карпо мучи калаҫнине итлерӗм.

Я скоренько притащил из сарая ведро угля и начал растапливать плиту, прислушиваясь к разговору отца с дедом Карпо.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗл кунӗсенче вут хутма тивет — атте ирех фермӑна тухса каять.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Эсӗ кӑмака хутма пӗлетӗн-и?

Ты умеешь разжигать печку?

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Стена ҫинче хулӑн пралука яваланӑ пысӑк ҫыхӑ, автомашинӑн икӗ пысӑк покрышки тата ҫурмаран татнӑ хӑмӑт пӑявӗ ҫакӑнса тӑраҫҫӗ; икӗ пӳрте хӗл каҫа хутма ҫитмелле темӗн пысӑкӑш кизяк шаршанӗ купаланса тӑрать.

На стене сарая висел большой моток толстой проволоки, две старые покрышки от автомашины и пополам перерезанный гуж от хомута; штабель кизяков — такой огромный, что на две хаты хватит топить полную зиму.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Вӑрман нумаййи начар мар ӗнтӗ, пӳрт тума йывӑҫ пултӑр, кӑмака хутма вутӑ пултӑр, анчах ҫӗр утмӑл морг вӑрман касма, тымарӗсене кӑкласа аяккинелле кӑларма, кайран тин плуг тытса сухалама темиҫе ҫул кирлӗ.

Не худо иметь много лесу, чтобы было из чего избу построить и чем печку топить, но одному человеку вырубить восемьдесят десятин леса, выкорчевать пни, вывезти их и тогда только взяться за плуг — это дело на долгие годы.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

«Кӑмака хутма ӑс ҫитеринччӗ Желтышев, — шухӑшлать Надежда Константиновна. — Вӑт лайӑх пулнӑ пулӗччӗ».

«Догадался бы Желтышев печь истопить, — подумала Надежда Константиновна. — Вот было бы здорово».

Ҫапла пурӑнаҫҫӗ вӗсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Миша хӑйӗн ҫемйине ҫав шӑтӑка вырнаҫтарсан, ӑшӑ пултӑр тесе ҫиелтен улӑмпа та ҫӗтӗк-ҫурӑкпа витсен, вут хутма кӑмака вырӑнӗ тунӑ, унтан ҫапӑ йӑтса хӑварнӑ та, никама ним сӑмах каламасӑр, ялтан тухса кайнӑ.

Устроив своих в земляной норе, утеплив её сверху соломой, дерюжками, старым тряпьём, выдолбив в земле очаг и натаскав хворосту, Миша, ничего никому не сказав, исчез из деревни.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Пӳрте кӗрсе вут хутма та вӑхӑт, — илтрӗ Ҫемен Фроськӑн хӑвӑрт та ӑнланмалла каланӑ сӑмахӗсене.

Побежу в хату — пора печку топить, — услышал Семен быстрый и рассудительный голос Фроськи.

XIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех