Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хускалма (тĕпĕ: хускал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ пӗрре пӗр енне, тепре тепӗр енне хускалма хӑтланатӑп, ҫийӗнчех тӑпах чарӑнатӑп, халӗ те татса парайманнине каллех уйлама тытӑнатӑп.

Я делал попытки двигаться то в одну, то в другую сторону и неизменно останавливался, начиная решать снова то, что еще никак не было решено.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пире вӑхӑтсӑр хускалма чарса аллипе сулларӗ те, Федька ӑйӑрне шпорласа сиккипех яла кӗрсе кайрӗ.

Тогда, махнув нам рукой, чтобы мы не двигались раньше времени, Федька, пришпорив жеребца, карьером понесся к селу.

ХIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл пӑшал приклачӗ ҫине таянса хӑрах чӗркуҫҫи ҫинче тӑрать, хӑй пӗр аллипе ман еннелле тӑсса мана хускалма чаракан паллӑ парать, ҫав вӑхӑтрах хӑй сиксе анма хатӗрленсе аялалла пӑхса тӑрать.

Он стоял на одном колене, упершись прикладом в землю, и держал вытянутую в мою сторону руку, предупреждая, чтобы я не двигался, и в то же время смотрел вниз, приготовившись прыгнуть.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пачах вӑйсӑрланса ҫитнӗскер — Тинг Ассунтӑн хупӑ куҫӗсенчен тутипе перӗнчӗ, вӗсене чуп тӑвать, ун ҫине пӑхса илме ҫыхӑнусӑр, хумхануллӑ ӳкӗтлевпе ыйтать, хускалма, куҫ хупанкисене ҫӗклеме хистет.

Почти обессиленный, приник он к закрытым глазам Ассунты, целуя их с бессвязными, трогательными мольбами посмотреть на него, вздрогнуть, пошевелить ресницами.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Пирӗн лере… хускалма пуҫличчен тепӗр икӗ сехет, анчах вунӑ сехет-и, ытларах-и — ӑна пур пӗрех йӑтса тухаймастпӑр.

 — В нашем распоряжении верных два часа, пока там зашевелятся, но, будь хоть десять, его все равно не вынести.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Тампико, эсӗ ҫӑра, ытла ҫӑра тыттаратӑн! — итлевҫӗсем хускалма пуҫласан чӗнчӗ Элли.

— Тампико, ты густо, густо присочинил! — сказала Элли, когда слушатели зашевелились.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сывлӑш ӑссӑрлӑхне пӑхӑнса, организмӗн тытса чарайми хумханӑвӗ хускалма, кӑшкӑрма, мӗн те пулин тума чӗннине туйса Жип ҫӗр ҫинчен ҫӗкленчӗ.

Он встал, повинуясь безумию воздуха и чувствуя, что неудержимое возбуждение организма толкает его двигаться, кричать, что-то делать.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Унра хальлӗхе майӗпен, анчах ҫирӗпленсех пыракан ҫӗнӗ вӑй хускалма тытӑнчӗ.

В нем глухо, но повелительно ворочалась новая сила.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Икӗ ҫын кӑна хускалма тата мӗн те пулин тума пултарать, кусем — Риттерпа Клаусон.

Только два человека могли еще двигаться и делать что-нибудь — это были Риттер и Клаусон.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Кӗтмен ҫӗртен кравать хыттӑнрах хускалма пикенчӗ, вӗчӗрхеннӗ амӑшӗн аллинчилле силленме пуҫларӗ.

Внезапно кровать качнулась сильнее и заходила, как под раздраженной материнской рукой.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Гнор сӑмахӗсене тӗплӗн уйӑра-уйӑра кӑларать, вӑл е ку сӑмах хӑйӗн пӗлтерӗшне тепӗр чух тивӗҫтермест те — хушӑран чарӑна-чарӑна шухӑшлать, анчах тути калаҫман чухне те хускалма чарӑнмасть.

Он тщательно разделял слова, редко давая им нужное выражение, а по временам делая паузы, в продолжение которых губы его не переставали двигаться.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Каҫарсамӑр, эпӗ сире вӑратрӑм, — терӗ Гелли, — пирӗн хускалма вӑхӑт.

— Простите, я разбудила вас, — сказала Гелли, — нам пора ехать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Питне ҫапакан тӑварлӑ сирпӗнчӗксем, шывӑн лӑстӑк-ластӑкӗ, тӑвӑл ҫӗтсе вакланӑскер, Аяна пуҫӗнчен, кӗлеткинчен ҫатлаттараҫҫӗ, йӗпе тумтирӗ хускалма кансӗрлет, шлюпка хӑраса ӳкнӗ, такам йӗрленӗрен унталла-кунталла ыткӑнакан ҫын пек ҫӑмӑл.

Соленые, бьющиеся в лицо брызги, целые лохмотья воды, сорванные штормом, хлестали его по голове и телу, мокрая одежда стесняла движения, шлюпка приобрела легкость испуганного, травимого человека, мечущегося во все стороны.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Куҫ умӗнчех хускалма, ҫунаттисемпе ҫапкалашма пуҫларӗҫ.

Прямо на глазах, они задвигались, замахали крыльями.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хӑнасем сасартӑках ҫав тери ывӑнса кайрӗҫ, вӗсен вырӑнтан хускалма та вӑй ҫук.

Гости вдруг почувствовали себя такими усталыми, что просто не в силах были пошевелиться.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ку атӑсем темиҫе сыпӑкран тӑнӑ, ҫавӑнпа вӗсем хускалма та пултарнӑ.

Сапоги эти состояли из нескольких разъемных частей.

Тимӗр тумтир // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Вӑл хускалма та шикленсе пӗкӗрӗлсе тӑнӑ.

Он стоял согнувшись, боясь шевельнуться,

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл тилхепесене турткалама, ларчӑк ҫинче хускалма, лашасене кӑшкӑркалама, тӑтӑшах таҫталла, аяккалла пӑхкалама тытӑнчӗ.

Он задергал вожжами, завозился на облучке и начал покрикивать на лошадей, то и дело поглядывая куда-то в сторону.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Арҫын ҫине кун пек ыткӑнма нимӗн умӗнче чарӑнса тӑман ырӑ кӑмӑллӑ хӗрарӑм ҫеҫ, чӗререн ҫапла ыр туйӑмпа хускалма ҫуралнӑ хӗрарӑм ҫеҫ пултарать.

На какую бывает только способна одна безрасчетно великодушная женщина, созданная на прекрасное сердечное движение.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл малалла хускалма пултараймасть пек туйӑнса кайрӗ.

Было похоже, что он не в состоянии сдвинуться с места.

XXX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех