Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ара, эпӗ хурланман, паллах.
13. Сӗрен хыҫҫӑн // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.
Каярахпа «ачи» вилнӗ тенине илтсен те хурланман вӑл: «Амӑшӗ те пӗрле вилмелле пулнӑ», — тенӗ кӑна.
8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.
Монтанелли ун ҫинчен Артур патне Римран хаваслансах ҫырнӑ; халӗ ӗнтӗ вӑл ӗлӗкхи пек хурланман, курӑнать.Сам Монтанелли писал об этом Артуру еще из Рима, писал в спокойном, радостном тоне.
IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Шухӑ каччӑ, яланах савӑнӑҫлӑскер, юрӑҫӑ, «йывӑр», «кӑна тума май ҫук» тени мӗннине пӗлменскер, нихҫан та хурланман каччӑ ҫул ҫук пулсан, — тӳррӗн каять, яланах вӑхӑтра ҫитет, кӗпер ҫук пулсан — ӑшӑх вырӑн шырать, машинӑна ҫав-ҫавах чуптарать, хӑйне ҫеҫ мар инкекрен хӑтарать, ӑнсӑртран тӗл пулнӑ тусне — шофера пулӑшать.
III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Сида тӑпра муклашкисемпе пенӗшӗн хӑйне хытӑ пӑскӑртнӑшӑн Том кӑшт та хурланман пекех туйӑнчӗ.Ему здорово влетело за то, что он бросал землей в Сида, но он и ухом не повел.
3-мӗш сыпӑк. Вӑрҫапа тата юратупа аппаланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.
- 1