Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупларӗ (тĕпĕ: хупла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каютӑна тепре кӗрсен вӑл питне аллипе хупларӗ, хуҫланакан пукан ҫинче нумайччен ларчӗ, аллине сирсен Нок кӑмӑлӗ ҫав тери пусӑрӑнчӑк пулни курӑнчӗ.

В одно из этих посещений каюты он долго сидел на складном стуле, закрыв лицо руками, и, когда опустил их, взгляд его выражал крайнее угнетение.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Дюк куҫӗсене аллипе хупларӗ.

Дюк закрыл глаза рукой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Унтан унӑн алли тинӗсе хупларӗ, вӑл итлеме йыхӑрать.

Потом рука его заслонила море, он приглашал слушать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Унӑн сасси шав-кӗрлеве хупларӗ, кӑшкӑрашу тинех тамалчӗ.

Голос его покрыл шум, и крики затихли.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Калюков ӑна пӗрре касса татасшӑнччӗ те, паҫӑрхи ҫутӑ сӑнар куҫран кайса пӗтейменччӗ ҫав, ҫумра тӑракан чӗрӗ арӑма та хупларӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани сӑнӗ самантрах тӗксӗмленчӗ, ҫӗр ҫине ӑшшӑн пӑхакан йӑл-йӑл хӗвеле сасартӑк пӗлӗт хупларӗ тейӗн.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ай-юй-юй-йу-уй! — ҫӑварне савук кӗреҫи евӗр ал лаппипе хупларӗ упа пекки.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе Ассоль ӑна пӳрнинчен хывса илчӗ, йӗкӗр ывӑҫ ҫинче шыв тытнӑ пек тытрӗ, ҫамрӑклӑхӗн таса тӗшмӗшлӗхӗпе, пӗтӗм чунӗпе, пӗтӗм чӗрипе, ҫав тери хӗпӗртесе, тӗплӗн тишкерсе тухрӗ, унтан кӑкӑрӗ ҫумне пытарса питне ывӑҫ тупанӗсемпе хупларӗ; вӗсен витӗр чарӑнми йӑл кулӑ ӑнтӑлать, ҫакӑн хыҫҫӑн пуҫне усса Ассоль килнӗ ҫулпах ерипен каялла утрӗ.

Вся дрожа, сдернула она его с пальца; держа в пригоршне, как воду, рассмотрела его она — всею душою, всем сердцем, всем ликованием и ясным суеверием юности, затем, спрятав за лиф, Ассоль уткнула лицо в ладони, из-под которых неудержимо рвалась улыбка, и, опустив голову, медленно пошла обратной дорогой.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тепӗр кун ирех тӑчӗ те — хулӑмсӑр хӗр кухньӑна кайсан унӑн пӳлӗмне йӑпшӑнса кӗчӗ, хаклӑ парнене хӗр арчине чиксе хучӗ, ҫиелтен пӗчӗк ҫырупа хупларӗ:

Встав рано, когда бесприданница удалилась на кухню, он пробрался в ее комнату и, засунув подарок в сундук девушки, прикрыл его короткой запиской:

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫак тапхӑрта пӗр пӑтӑрмах пулса иртрӗ, унӑн мӗлки ашшӗ ҫине ӳкнипе пӗрлех хӗрне те хупларӗ.

В это время произошло событие, тень которого, павшая на отца, укрыла и дочь.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унтан, умӗнче упӑшки тӑнине асӑрхасан, атӑсене пӑрахсах питне аллисемпе хупларӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Вӑл ятарласа паракан ватка татӑкӗпе вӗсене хупларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Аньӑн ҫӳҫ пайӑркисене юр хупларӗ.

Снег покрыл пряди Ани.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— П… пӗлместӗп, — Аня, чӗри хӑвӑрт тапма пуҫланине Виктор Иванович сисесрен хӑранӑ пек, кӑкӑрне икӗ аллипе хупларӗ.

— Не… не знаю, — Аня обеими руками прикрыла грудь, словно боялась, что Виктор Иванович почувствует, как забилось ее сердце.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Юр хупларӗ пӗтӗм тӗнчене, — кӑшкӑрса юрлать йӑмӑкӗ Ида.

— Снег засыпал белый свет, — распевала на все лады сестрёнка Ида.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл мӗнле сикнине курас мар тесе Ида питне аллисемпе хупларӗ.

Сестрёнка Ида закрыла лицо руками, чтобы не смотреть.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫавӑнпа вӑл куҫне ытти чухнехинчен ытларах хупса тӑчӗ, аллипе те хупларӗ.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс госпиталӗнче // Валентин Бурнаевский. Чӑваш литературин антологийӗ: пӗрремӗш том. Проза. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2003. — 551 с. — 275–281 с.

Нюра, именнӗ пек пулса, питне аллипе хупларӗ.

Нюра сказала, стыдливо прикрывшись рукой:

XII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Унпа юнашар тӑракан Басовский кӗтмен ҫӗртен, асӑрхаман пек, хӑвӑрт унӑн тутине тутӑрпа хупларӗ, пӗр самантра уртса янӑ йывӑр утиял пуҫа хупласа илчӗ; такӑш пӗри ҫавӑрса тытрӗ те, кӑшт кӗрешкелесенех, ура явса хӑвӑрттӑн ӳкерчӗ; ҫирӗп алӑсем, ҫӗр ҫумне пусса лартрӗҫ; урасене темскерпе явса илчӗҫ…

Рядом стоявший Басовский неожиданным, ловким движением зажал ему рот платком, голову опутало наброшенное вмиг тяжелое одеяло; кто-то схватил в обхват и повалил, после секундной борьбы, крутой и быстрой подножкой; крепкие руки прижали к земле, вкруг ног закрутилась еще какая-то ткань…

XXXI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Министр малалли текстне ывӑҫ тупанӗпе хупларӗ, ку вуласа пӗтернине пӗлтерчӗ.

Министр прикрыл ладонью дальнейший текст, в знак, что чтение кончилось.

XVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех