Шырав
Шырав ĕçĕ:
Сасартӑк, тем таҫти ҫӗртен Ҫитсе, ыр сывлӑш лӑпкӑн, уҫҫӑн, Кӗҫ ӑшӑ хумӑн сарӑлать.
XIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.
Ҫав инҫетрен унӑн куҫӗсем, вӗҫев тасалӑхӗпе мӑнаҫланнӑскерсем, ҫырана ҫапӑнакан хумӑн ҫӑмӑл шавне куҫса каялла таврӑнчӗҫ.От горизонта легким шумом береговой волны возвращалась она обратно, гордая чистотой полета.
IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.
Кимӗ хумӑн чи тӑррине хӑпарса ҫитет, чӗтресе, силленсе илет те аялалла ана пуҫлать…Лодка встала на самой вершине вала, дрогнула, колыхнулась и начала опускаться…
VI // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.
Малтанах вӑл вӗсене темӗнле савӑнса-хавхаланса итлерӗ, анчах часах хӑех сисрӗ: ҫав шавлӑ та чӗрӗ хум ун айккипе иртсе каять, ҫав хумӑн суккӑрпа ним ӗҫ те ҫук.
V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Ҫыран айккинче, хумӑн симӗс арки ҫийӗнче, сарӑ мамӑк чӗнтӗрӗ евӗр кӑпӑк ҫӗлен пек авкаланать.У берега желтым пышным кружевом на зеленом подоле волны змеилась пена.
16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
- 1