Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хумханмасть (тĕпĕ: хумхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах унӑн хуҫи пачах та хумханмасть тейӗн, куҫӗсем кӑна Горн ҫине виҫӗ аршӑн тӑршшӗнчен шӑтарасла, ҫивӗччӗн пӑхнӑн курӑнаҫҫӗ.

Но ее хозяин не выказал никакого волнения, только глаза его на расстоянии трех аршин показались Горну пристальными и острыми.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Унта пӗлӗт те питех нумай пулмасть, сывлӑш та лӑпкӑ, тӳремлӗхри пек хумханмасть, тата вӑл витӗр курӑнмаллах таса пулать.

Там меньше туч, воздух прозрачнее и спокойнее, не так колеблется, как на равнине.

Телескоппа обсерватори // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Паян вӑл тӳлек, хумханмасть.

Оно тихое сегодня, не шелохнется.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Сасси хумханмасть, анчах Чижик курать: аллисем кӑшт чӗтреҫҫӗ.

Голос у нее спокойный, а Чижик видит: волнуется.

Сентябрӗн пӗрремӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл хуллен каларӗ, ахаль пӑхсан хумханмасть те темелле пек, анчах аллисем вӑл хумханнине палӑртаҫҫӗ — вӗсем е трибунӑна канӑҫсӑррӑн тыта-тыта хыпашлаҫҫӗ, е хулпуҫҫисем ҫине уртса янӑ тӑваткал-тӑваткал кӑвак шаль тутӑр патнелле туртӑнса, ун шереписене лӳчӗркеҫҫӗ, пӗтӗркелеҫҫӗ, е, сывлама сывлӑш ҫитмен пек, сасартӑк кӑкӑрӗ ҫине хӗресле выртаҫҫӗ.

Она говорила негромко, внешне как будто даже не волнуясь, но руки выдавали ее — они то беспокойно обшаривали трибуну, за которой она стояла, то тянулись к наброшенной на плечи серой клетчатой шали и теребили, комкали ее кисти, то вдруг крест-накрест ложились на грудь, словно ей нечем было дышать.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сывлӑш пӗрре те хумханмасть, лашасем утни тата тулхӑрни анчах илтӗнет, ку сасӑсем те хытах илтӗнмеҫҫӗ, ҫийӗнчех шӑпланаҫҫӗ.

Воздух не шелохнулся; только и слышно было, как ступали лошади и пофыркивали; да и этот звук раздавался слабо и тотчас же замирал.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ тӑнӑ ҫӗре ҫанталӑк уяртнӑ, ҫил чарӑннӑ, тинӗс те хумханмасть ӗнтӗ.

Когда я проснулся, погода была ясная, ветер утих, море перестало бесноваться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех