Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гладышев вӗҫне ик еннелле ҫурса унта кашӑк хӗстерсе вырнаҫтарнӑ хулла тытса котелок ӑшӗнче пӑтратма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

21. Тайгари пикник // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Исаков сӑнӗ кӗтмен ҫӗртен тӗксӗмленме тытӑнчӗ; хӑй сисмесӗрех, вӑл хӑйӑр ҫинче выртакан чӗрӗ хулла тытса хуҫкалама тапратрӗ.

Лицо Исакова внезапно потемнело; он, сам того не замечая, стал ломать лежавший на песке свежий прутик.

Пӗр-пӗрне ӑнлансан // Александра Лазарева. Лазарева А. Чипер Анна. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 116 с. — 3–23 с.

Каҫ кӳлӗм, кӑшт ӗҫлесен, Михалапа Сахрун ҫамрӑксене каснӑ хулла кимӗсем ҫине тиеме хушрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Ак ҫакна куратни, халӑха пӑтратакан сурханах? — терӗ вӑл чӗрӗ хулла Эхмемет сӑмси патне илсе пырса.

Куҫарса пулӑш

6. Сарыев мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗррехинче хулкка пачах хускалмастчӗ, хам тавра пӑхса ҫаврӑнтӑм та хулла кӑлармаллине ӑнлантӑм.

Однажды совершенно не двигался поплавок, лишь только повернулся вокруг себя, и я понял, что надо тащить.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Давыд Петрович, кӑмӑл тӑвӑр, парӑр-ха ҫав тимӗр хулла.

Давид Петрович, будьте добры, передайте вот прутик железный.

IX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Лешӗ хулла икӗ вӗҫӗнчен тытса ҫӗклет, ӑста ҫав пир уҫҫине хӗрлӗ ҫиппине ывӑтать.

Та поднимает, в мастерица в новый зев прокладывает вторую узорную нитку.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Нуша — вӑй, вӑл хурҫӑ хулла пружина туса авать, а хурҫӑ час парӑнаканскер мар.

Нужда — сила, стальной прут в пружину гнет, а сталь — упориста!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Манран хулла илчӗ те хӗрачана каялла пачӗ.

Взяла от меня прутик и отдала назад девочке.

Эпӗ хӗрачапа чутах ҫапӑҫаттӑм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анчах хӗрача макӑрма та кӑшкӑрма тытӑнчӗ, мӗншӗн эсӗ ман хулла туртса илтӗн, тет.

А девочка стала плакать и кричать, зачем я у ней прутик отнял.

Эпӗ хӗрачапа чутах ҫапӑҫаттӑм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кам лайӑх авӑсать, ҫавӑ Ефим Кондратьевича хулла ҫырана тиесе каҫма пулӑшӗ.

Кто хорошо гребет, будет помогать Ефиму Кондратьевичу перевозить.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ӗнер калаҫса килӗшнӗ пек тӑвӑпӑр: арҫын ачасем касаҫҫӗ, хӗрачасем каснӑ хулла кунта, кимӗсем патне йӑтаҫҫӗ.

Сделаем так, как договорились вчера: мальчики рубят, девочки подносят лозу сюда, к лодкам.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑпа Нюра ӑна ятарласа хушнӑ ӗҫ ҫинчен каласа параҫҫӗ, анчах вӑл ун ҫинчен маларахах пӗлнӗ иккен: ӗнер, вӑл ялта пулнӑ чух, колхоз председателӗ хулла йӗркеллӗн касас енӗпе сӑнама тата ачасемпе каснӑ хуллине ҫыран хӗрне илсе тухма калаҫса килӗшнӗ унпа.

Костя и Нюра рассказали ему о специальном задании, но он, оказывается, знал о нем еще раньше: накануне он был в селе, и председатель колхоза договорился с ним, чтобы он присмотрел за рубкой и обеспечил перевозку ребят и лозы.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ку манӑн чаплӑ улпут пулать, — терӗ атте, Володя ҫине кӑтартса, — ку вара поэт, — хушса хучӗ вӑл, эпӗ княгиньӑн пӗчӗкҫӗ типшӗм аллине чуптунӑ чух, шухӑшпа ҫав алӑри чӗрӗ хулла, чӗрӗ хулӑ тӗлӗнчи тенкеле тата ыттисене те питӗ уҫӑмлӑн курнӑ вӑхӑтра.

— Этот у меня будет светский молодой человек, — сказал папа, указывая на Володю, — а этот поэт, — прибавил он, в то время как я, целуя маленькую сухую ручку княгини, с чрезвычайной ясностью воображал в этой руке розгу, под розгой — скамейку, и т. д., и т. д.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан, хулла сивӗтсе, унӑн авмак вӗҫне йӗкевпе хӑйраса шӗвӗртрӗ.

Затем, остудив, обточил напильником выгнутый конец прута.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Бубенцов пӗшкӗнсе кровать айӗнчен пластмасс авӑрлӑ авкаланса тӑракан, хурҫӑ хулла резинӑпа сӑрнӑ патак туртса кӑларчӗ.

Бубенцов полез под кровать, вынул оттуда гибкую трость с ручкой из пластмассы — стальной прут, залитый в резину.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Лешӗ командир ҫине вӑл выҫӑхса ӑсран кайман-ши, тесе тӗлӗнсе пӑхса илнӗ, кайран ҫавах та ӑна пӑхӑнса хулла ҫӑмӑллӑнах хуҫнӑ.

Тот удивлённо глянул на командира: дескать, не рехнулся ли человек от голода, однако подчинился и легко сломал прут.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Тимӗр хулла вӑл тӗвӗ туса ҫыхма пултарнӑ… —

Он мог узлом завязать железный прут…

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тёма, пичӗкерен курӑнса тӑракан темиҫе хулла туртса кӑларать те, вӗсене авкаласа пӑхать, анчах лешсем хуҫӑлаҫҫӗ, юрӑхлӑ мар.

Тёма выхватывает несколько прутьев, почему-то торчавших из бочки, пробует их гибкость, но они ломаются, не годятся.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Валентина Матвеичӑн ывӑннӑ пичӗпе шурӑ сухалӗ ҫине пӑхрӗ, ун куҫӗ умне кӗрт хӗвсе кайнӑ тата ытла лӑпкӑ уйри каҫ тӗттӗмлӗхӗ тухса тӑчӗ, инҫетрен илтӗнекен сӑрнай юрри майӗн тӑлӑххӑн чӗтресе илекен пӗр-пӗччен хулла уҫҫӑн аса илчӗ вӑл, вара Матвеича тата ҫӗрлехи шӑплӑхра вӑрманпа каймалли ҫынсене ытла хӗрхеннипе хӑй те кӗтмен ҫӗртен ҫапла каларӗ:

Валентина взглянула на усталое лицо и седую бороду Матвеевича, представила себе сумерки в сугробной, мертвой тишине полей, отчетливо вспомнила одинокую хворостинку, сиротливо трепетавшую под напев далекой жалейки, и так остро пожалела Матвеевича и тех, кому предстояло ехать в ночном безлюдье, что неожиданно для самой себя сказала:

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех