Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑллӑ сăмах пирĕн базăра пур.
хуйхӑллӑ (тĕпĕ: хуйхӑллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Свифт пӗр король вырӑнне тепри туртса илсе ларнине, министрсем каварсем тунине, пӗр-пӗрин ҫинчен элекленине, пӗри тухса ӳксе тепри кӗрсе ларнине, анчах халӑхӑн пурнӑҫӗ малтанхи пекех йывӑр та хуйхӑллӑ юлнине курнӑ.

Свифт видел, как одни короли сменялись другими, как министры устраивали заговоры, интриговали друг против друга, слетали со своих постов и замещались новыми, а положение народа оставалось таким же тяжелым и безотрадным.

4 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Джонатан Свифтӑн ӗмӗрӗ вӑрӑм, пурнӑҫӗ йывӑр та хуйхӑллӑ пулнӑ.

Джонатан Свифт прожил долгую и трудную жизнь, полную испытаний и тревог, разочарований и горестей.

1 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Анчах каҫхи апат хыҫҫӑн манпа пӗрле юлсан, хуҫа мана хуйхӑллӑ пулса, хӑй час-часах ҫурчӗсене пӑсса юлашки мода ыйтнӑ пек тума, хӑйне пӑхӑнса тӑракан вырӑнсенчи ҫӗре ҫӗнӗ майсемпе ӗҫлесе ҫемҫетме шутлани ҫинчен каласа пачӗ.

Но когда после ужина мы остались одни, хозяин с грустным видом сказал, что нередко подумывает о том, чтобы перестроить свои дома согласно требованиям последней моды и ввести у себя в поместьях новейшие способы обработки почвы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн эпӗ хамран нумай ҫӳлӗрех тӑракан ҫынсене хама хисеплеттерес тесе темӗн чул тӑрӑшни усӑсӑр пулать текен хуйхӑллӑ шухӑшсем ман пуҫа киле пуҫларӗҫ.

Это навело меня на грустные мысли о бесплодности всех попыток добиться уважения к себе со стороны людей, стоящих неизмеримо выше нас.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Эпӗ ҫакна ҫеҫ тума хӑйрӑм: аллӑмсене тархасланӑ чухнехи пек тытса, куҫӑмсене хӗвел ҫинелле пӑхрӑм та йӑваш, хуйхӑллӑ сасӑпа ик-виҫӗ сӑмах ҫеҫ каларӑм.

Все, что я позволил себе, это поднять глаза к солнцу, умоляюще сложить руки и произнести несколько слов смиренным и печальным тоном.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ман кӑмӑл ҫавӑн чухнехи пек ӗмӗрте те хуйхӑллӑ пулман.

И я поднялся в таком печальном расположении духа, какого не испытывал никогда в жизни.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑл калаҫма пултарайманнине курса, эпӗ мӗнле те пулин хуйхӑллӑ хыпар пуласса кӗтрӗм.

Видя, что он не может говорить, я тревожно ждал чего-то печального.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Тенкел ҫинче арҫын хуйхӑллӑ та кӑмӑллӑ вылянӑ.

Мужчина на скамье наигрывал томно и сладко.

XIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Карчӑк хуйхӑллӑ сывларӗ, пуҫне тайӑнтаркаласа илчӗ, тухрӗ.

Скорбно вздохнула старушка, качнула наколочкой, вышла.

XVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Мӗншӗн-ха унӑн хуйхӑллӑ ҫӳремелле?..

Чего ему быть невеселым?..

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Хоу ассӑн сывласа ячӗ, пурин ҫине те хуйхӑллӑ та айӑплӑ сӑнпа пӑхса ҫаврӑнчӗ:

Батрак вздохнул, поднял голову и обвел присутствующих долгим взглядом, полным тоски и обиды:

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Амӑшӗ ҫывӑхӗнче, хуйхӑллӑ тапхӑрта кил-ҫурт таврашӗнче мӗн-ку тытса тумалли тупӑнӗ тесе, ӗнер те, виҫӗмкун та уроксене килсе курӑнманччӗ Дина, тӑванӗ-хурӑнташӗсемпе пӗрле тӗпел кукринче, ӑҫта кирлӗ ҫавӑнта кӗрмешнӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви те куҫне куҫҫуль тӗтри карса илнӗ шатӑр хуйхӑллӑ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мужик, сассине антарса, тӗлӗнмелле хуйхӑллӑ вӑйпа юрласа каланӑ:

Понизив голос, мужик с изумительной силой скорби пропел-сказал:

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем ҫавӑн пекех шӑппӑн та хуйхӑллӑ килне таврӑннӑ.

В том же молчании все вернулись домой.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома патне Софья Павловна пырса тӑнӑ, алӑ тытнӑ, унтан шӑппӑн, хуйхӑллӑ сасӑпа: — Аҫӑра пытарнӑ кун сирӗн ҫине пӑхса темӗн чул шухӑшларӑм… Эй, турӑ, мӗнле кӑна ҫунмасть-ши вӑл! — тесе, темӗн чул пӑшӑрхантӑм.

К Фоме подошла Софья Павловна, поздоровалась и тихо, грустным голосом говорила ему: — Я смотрела на ваше лицо в день похорон, и у меня сердце сжималось… «Боже мой, — думала я, — как он должен страдать!»

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Салхуллӑ юрӑ унӑн кӑкӑрне пырса ҫапӑнса, хуйхӑллӑ звук пек янӑранӑ.

И заунывное пение отдавалось в груди его тоскливым эхом.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн пит-куҫӗ ӗлӗкхи пек мар, хуйхӑллӑ курӑнать, вӑл ҫӗнӗ самолета та хавас мар тейӗн.

У него грустное, не свойственное ему выражение лица, словно он не рад новому самолёту.

9. Ҫапӑҫма хӑнӑхса пыратӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Спартак пысӑк хуйхӑллӑ сӑмах каларӗ.

Спартак с глубочайшей печалью в душе, произнес речь.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Арҫын ача хӑранипе картах сикрӗ, — Иха хуйхӑллӑ Тумана ҫапла пӑрахса хӑвармарӗ-и?

Мальчик испугался, — уж не покинула ли так же и Иха печальную Туму.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех