Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Бельские вара унӑн кашни утӑмне сӑнаса тӑма хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

15. Хусан хапхи умӗнче.. // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Анчах Сахиб-Гирей Крымран килнӗ хан-ҫке-ха, вӑл хӑйӗн кашни утӑмне Бахчэ-Сарай хушнӑ пек тӑвать.

Куҫарса пулӑш

7. Икӗ элчӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫак чаплӑ мӑрса, малтанхи ҫулсенче Магмет-Эмине те нумай усӑ кӳнӗскер, ун кашни утӑмне тӗрӗслесе тӑракан пулчӗ, юлашкинчен ӑна вырӑнтан кӑларас тесе пур ҫӗрте те ура хума тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Хан керменӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

«Эх, Эрнепи, Эриепи! — терӗ вӑл хӑй сисмен ҫӗртенех утӑмне хӑвӑртлатса. — Мӗншӗн пурӑнас ӗнтӗ халь ман ҫут тӗнчере?

Куҫарса пулӑш

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Йӗп-йӗпе тар хӑйсем, кашни утӑмне йывӑрпа пусаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

— Савӑн, — тытӑнкӑллӑн хуравларӗ вӑл, унтан утӑмне хӑвӑртлатрӗ, мӗншӗн тесен авӑк ҫил ӑна ҫурӑмӗнчен хыттӑн тӗкет.

— Веселись, — сдержанно сказал он, прибавляя шагу, потому что налетевший порыв ветра толкнул его в спину.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Пӗрре ҫывӑхра, тепре аякра темӗн ҫатӑртатать, унта халиччен курман паллӑ мар чӗр чунсем пӗр-пӗрин утӑмне итле-итле куҫаҫҫӗ, вӗсен сӑнарӗсем, Тарт ӑсӗнче калӑпланнӑскерсем, хӑрушла хумхантаракан кӳлепеллӗ е, пач урӑхла, ҫатӑртатни-шатӑртатни чарӑнсан шупкаланаҫҫӗ, пӗрӗнеҫҫӗ-хутланаҫҫӗ.

То ближе, то дальше трещал кустарник, невиданные, неизвестные существа двигались там, прислушиваясь друг к другу, и образы их, созданные воображением Тарта, принимали чудовищные, волнующие размеры или, наоборот, бледнели и съеживались, когда умолкал треск.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Анчах лешӗ ачисене: «Ан варалӑр костюма», — тенине илтсен тума пуҫланӑ утӑмне каялла илчӗ, Миша ҫине тинкерсе пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Вӑл хӑй утӑмне хисеплеме тытӑнчӗ, апла туни ӑна хайне ҫирӗпрех тытма пулӑшрӗ, халӗ мӗн ҫинчен шутлама кирли ҫинчен ҫеҫ асӑнтарчӗ: тӑман витӗр, тӳрӗ ҫулпа…

Он считал шаги — это помогало держать себя в руках, думать только о том, о чем сейчас надо было думать: о марше сквозь пургу, по прямой…

1 сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӗсем пурте уртӑш йывӑҫҫисен ҫӑра тӗмӗ ӑшне кӗчӗҫ, кунта ҫитсенех Ярик хӑйӗн юлашки утӑмне пусса, вилнӗ пек хытса тӑчӗ.

Они все вошли в большой куст можжевельника, и тут Ярик сделал свою последнюю мертвую стойку.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Вӗсен кашни утӑмне, кашни хускануне, кашни сывлӑш ҫавӑрнине асӑрха…

И следи за каждым их шагом, за каждым движением, за каждым вздохом…

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Юлашки ҫӗр утӑмне вӗсем хырӑмӗсем ҫинче шуса пычӗҫ те, самантрах иккӗшӗ те Буратино ҫине хӑпарса ларчӗҫ, ӑна хул айӗнчен ярса илсе полици уйрӑмне сӗтӗрсе кайрӗҫ.

Последние сто шагов они ползли на животах и враз кинулись на Буратино, схватили его под мышки и потащили в отделение.

Полицейскисем Буратинона ярса илеҫҫӗ те, ӑна тӳрре тухас майпа сӑмах та уҫтармаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Утас утӑмне хулленлетсе, тӑн-н тимлесе пычӗҫ ҫак йыхӑравлӑ сасса Кӗҫенипе Матви.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пысӑк ҫурт ӑна пытанса тӑракӑн хаяр тӑшмансемпе тулнӑ пек, тӑшмансем тӗттӗм кантӑксенчен пӗчӗккӗ те вӑйсӑр ачан кашни утӑмне вӑрттӑн, усаллӑн кулса асӑрхаса тӑнӑ пек туйӑнчӗ.

Огромный дом казался ему наполненным беспощадными притаившимися врагами, которые тайно, с злобной усмешкой следили из темных окон за каждым движением маленького, слабого мальчика.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Казармӑн чи вӗҫӗнчи пӗр кӗтессинче, хура ҫу тултарнӑ юлашки тӑм чӳлмек тӗлӗнче, Зухин утӑмне хӑвӑртлатрӗ те сасартӑк чарӑнчӗ, ку чӳлмек ҫинчи ҫунса кӑмрӑкланнӑ хӑю, аялалла усӑнса, тӗтӗм мӑкӑрлантарса тӑрать.

В самом крайнем углу казармы у последнего глиняного горшочка, налитого черным маслом, в котором дымно, свесившись, коптился нагоревший фитиль, Зухин ускорил шаг и вдруг остановился.

ХLIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӗлӗкхи пек пулсан, вӑл, мӗн те пулин шыраса, унталла та кунталла чупкаланӑ пулӗччӗ, пӗрре ҫыр ҫине чупса улӑхӗччӗ, тепре ҫыран хӗррине сиксе анӗччӗ, халӗ ак, хӑйӗн кашни утӑмне шутласа пусать.

В другое время он бы прыгал из стороны в сторону, взбирался бы по обрыву и снова сбегал, а теперь шел прямо, рассчитывая каждый свой шаг.

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Полякӑн шалти пурнӑҫӗнче, кӑмӑлӗнче пурте пулса ҫитнӗ пулнӑ, вӑл хӑйӗн ҫулӗпе пынӑ, хӑй ӑҫтан тухса килнӗ ҫӗре каялла таврӑнман, хӑйӗн кашни утӑмне пӗрмай критиклемен, иккӗленсе асапланман.

У поляка во внутренней жизни все было кончено, решено, он шел своим путем, не возвращаясь к точке отправления, не подвергая всякий шаг беспрерывной критике, не пытая его сомнением.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Студентсен кашни утӑмне, кашни сӑмахне сыхлаҫҫӗ-мӗн «педелсем» — мӗнле те пулин шанчӑксӑрлӑх ҫук-и тесе, хыҫҫӑнах йӗрлесе ҫӳреме хушнӑ надзирательсене ҫапла ят панӑ кунта.

За каждым шагом и словом студентов наблюдали «педели» — так прозвали в университете надзирателей, приставленных ходить по пятам, выслеживать, нет ли чего подозрительного.

Хусанти пуху // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Кунта, икӗ ӗрет йӗплӗ пралуксем карнӑ карта хушшипе, кунӗн-ҫӗрӗн выҫӑ усал йытӑсем чупнӑ, пысӑк напряжениллӗ токпа электричествӑланӑ проводсем карнӑ карта пулнӑ, ҫурт ҫумӗпе автоматлӑ хуралҫӑ пӗр чарӑнса тӑмасӑр хӑйӗн утӑмне виҫнӗ.

Тут, за коридорами из колючей проволоки, по которым день и ночь бегали голодные свирепые псы, за второй изгородью из проводов, наэлектризованных током высокого напряжения, в бетонной каморке, возле которой часовой с автоматом неумолчно отмеривал шаг.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

Малтан епле утма тытӑнчӗ ҫапла — пӗр утӑмне хӑвӑртлатмарӗ, тӗлӗнмелле!

Как начал одним темпом, ни разу не ускорил шага, удивительно.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.