Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уттисене (тĕпĕ: утӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Качча каякан хӗрӗн ытлашшипех ҫутатнӑ, йӑлтӑртатса тӑракан ҫуртӗнче, хӑнасене вырнаҫтариччен лайӑх тумланнӑ, хром атӑ тӑхӑннӑ каччӑ икӗ тусӗпе уттисене пичетлесе уяв сӗтелӗ тавра виҫҫӗ ҫаврӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Канаш параканни // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Лашасем уттисене хӑвӑртлатнӑ.

Кони прибавили шагу.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Хӗрӗн ҫӑмӑл уттисене илтсе, вӑл чарӑнчӗ; Эвелина хӑйӗн аллисене унӑн хулпуҫҫийӗсем ҫине хучӗ те ыйтрӗ:

Заслышав легкие шаги девушки, он остановился; Эвелина положила ему на плечо руку и спросила серьезно:

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Часах вӑл пӗтӗм пӳлӗме унти сасӑсем тӑрӑх пӗлсе ҫитрӗ: килтисен уттисене, уксах-чӑлах тетӗшӗ айӗнче пукан чӗриклетнине, амӑш аллинчи ҫип пӗр евӗрлӗн чӑштӑртатнине, сехет пӗр тикӗссӗн шакканине чип-чиперех уйӑрса илетчӗ.

Вскоре он изучил в совершенстве комнаты по их звукам: различал походку домашних, скрип стула под инвалидом-дядей, сухое, размеренное шоркание нитки в руках матери, ровное тикание стенных часов.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пирӗн лашасем те, хӑйсен уттисене чакармасӑр, хӑйсемех меллӗ вырӑн тупса пыма тӑрӑшаҫҫӗ.

Впрочем, наши лошади инстинктивно выбирали более удобные места, не замедляя притом шага.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Николай Петрович вӗсене хирӗҫ сада тухрӗ те, беседкӑпа танлашсан, сасартӑк икӗ ҫамрӑкӑн уттисене, сассисене илтрӗ.

Николай Петрович вышел к ним навстречу в сад и, поравнявшись с беседкой, вдруг услышал быстрые шаги и голоса обоих молодых людей.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Володя вӗсен янӑравлӑ уттисене лайӑхах илтет.

Володя хорошо слышал их гулкие шаги.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫамрӑк казаксем, сума суса, уттисене пӗчӗклетеҫҫӗ те, папахисене хывса, вӗсене пӗр вӑхӑт хушши хӑйсен умӗсенче ҫӗклесе пыраҫҫӗ.

Молодые казаки почтительно уменьшали шаг и, снимая папахи, держали их некоторое время перед головою.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех