Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗкӗнет (тĕпĕ: тӗкӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта пырса перӗнет, кунта килсе тӗкӗнет, карти-хурине ҫӳп-ҫапран шӑлса тасатать, ту пуҫӗнчен шӑпӑрлӑх касса анать, пахчара чакаланать — колхоз ӗҫне ӑна пит чӗнсех кайман.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Завьялов каллех Лена патне пырать, кресло хӗррине ларать те пӳрне вӗҫӗсемпе унӑн ҫинҫе мӑйне тӗкӗнет.

Куҫарса пулӑш

9. «Лена калаҫать!» // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Вӑл ман алла сивӗ сӑмсипе тӗкӗнет, хӳрине пӑтратать, ҫуланать — малалла утмасть.

Куҫарса пулӑш

Пӑрала // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Северьян та ҫавах — ӑҫта кустарса каять ӑна пурнӑҫ кустӑрми, вӑл ҫавӑнта пырса тӗкӗнет.

Куҫарса пулӑш

6. Северьян // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Ма чиркӳсемпе мӑнастирсене тӗкӗнет вӑл, Сахиб-Гирей?

Куҫарса пулӑш

4. Ҫар ҫула тухать // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Сирӗн пата килме хистенӗ сӑлтав сире те, фабрикант пулнӑ Фриона та — сирӗнпе тавлашнӑ ҫынна — пӗрешкелех пырса тӗкӗнет.

 — Касается столько же вас, сколько и партнера вашего по пари, заключенному меж вами и доверителем моим, бывшим фабрикантом Фрионом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Анчах ҫапларах ӑнсӑртлӑх килсе лекет те ҫынна — тӗппипе пырса тӗкӗнет — инстинкт-и вӑл е ӑнлануллӑ пуҫламӑшех-и, — унтан пурнӑҫӑн пӗлтерӗшлӗ улшӑнӑвӗсем пулса иртме пуҫлаҫҫӗ е тарӑн йӗр юлать, ку вара каярахпа хӑйӗн пирки пӗлтерет-пӗлтеретех.

Но стоит произойти такой случайности, которая трогает основное человека — будь то инстинкт или сознательное начало, — как начинают происходить важные изменения жизни или остается глубокий след, который непременно даст о себе знать впоследствии.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Окопсен линийӗ — хӗвеланӑҫ енче Донец шывӗн сулахай ҫыранӗнче ӳсекен ешӗл йывӑҫ тӗмисемпе хӑмӑшсене пырса тӗкӗнет.

Линия окопов на западе упиралась в пышные заросли левого берега Донца.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Андрий пӗтӗм кӗлеткипе чӗтӗренсе илчӗ, сасартӑках шуралса кайрӗ; тепӗр чухне шкул ачи хӑйӗн юлташне тӗкӗнет те, юлташӗ вара ӑна куншӑн ҫамкаран линейкӑпа парать; лешӗ вут пек вӗриленсе урса кайса лавка хушшинчен сиксе тухать те хӑйӗн хӑраса ӳкнӗ юлташне тытса ҫурса пӑрахас пек хӑвалама тытӑнать, сасартӑк вӑл класа кӗрекен учитель ҫине пырса тӑрӑнать, унӑн мӗнпур урнӑ ҫилли ҫавӑнтах пӗтет, ҫапӑҫури тарӑхӑвӗ сӳнет.

Так школьник, неосторожно задравши своего товарища и получивши за то от него удар линейкою по лбу, вспыхивает, как огонь, бешеный выскакивает из лавки и гонится за испуганным товарищем своим, готовый разорвать его на части; и вдруг наталкивается на входящего в класс учителя: вмиг притихает бешеный порыв и упадает бессильная ярость.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Мимус ерипенех ун патне ҫывхарать, лешӗ те Мимус патнеллех ҫывхарать Мимус хайӗн тутисемпе шкап ҫинчи куҫкӗскин сивӗ кантӑкне пырса тӗкӗнет те тӗлӗнсе кайнипе каялла чакать.

Мимус осторожно придвигается — зверь тоже осторожно придвигается, Мимус касается губами холодного стекла и, разочарованный, отходит от зеркального шкафа.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эпир ывӑнсах ҫитрӗмӗр, мӗншӗн тесен чавмалли тӑпра хытӑ пулчӗ, кӗреҫе те час-часах чул ҫине пыра-пыра тӗкӗнет.

Мы порядком устали, грунт был твёрдый, то и дело заступ гремел о камни.

Борькӑпа Сурька // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӗве леш енче, сӑрт тайлӑмӗпе, хуп-хура ҫӗртме пусси тӑсӑлать, ун урлӑ каҫса каякан йӑмӑх симӗс тӳп-тӳрӗ йӑран, инҫе кайса, аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗсемпе хуралнӑ ҫӗреллех пырса тӗкӗнет.

За прудом, по полугорью, расстилалось паровое чернеющее поле, и прямая линия ярко-зеленой межи, пересекавшей его, уходила вдаль и упиралась в свинцовый грозовой горизонт.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Еплерех тӗкӗнет те!..

Еще как имеет-то!..

18 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кама тӗкӗнет тата?

А кого ж касается?

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Анчах мана тӗкӗнет… — хӑюсӑррӑн хирӗҫ чӗнчӗ Антонина.

— Но меня касается… — робко возразила Антонина.

3 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл пирӗн урасем хушшинче ҫапкаланса ҫӳрет, пур ҫӗрте те сӑмсипе пырса тӗкӗнет — хӑваласа ярас тесе, пирӗн механик ӑна тарӑхнипе хӑлхинчен ҫапса йӑвалантарса ячӗ.

Вертится под ногами, всюду нос сует. Наш механик в сердцах ударил её по уху, чтобы прогнать прочь.

Арктика «хуҫи» // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Тинӗс тӗпне ҫаврӑнса тӑракан ийӗ пырса тӗкӗнет

Вгрызается в подводный грунт вращающееся долото…

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тепӗр страницине илме тытӑнать ҫеҫ, йытӑ пырса тӗкӗнет.

Только взялся за вторую страничку, в ноги ткнулась собака.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Оксана ҫӗре тӗкӗнет.

Оксана трогает землю.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Верандӑн хӑрах аякки ҫавра хапхана тӗкӗнет.

Один край веранды упирается в круглые ворота.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех