Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл шухӑш ӑна ытла лайӑх маррӑн туйӑнман, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн пурӑнӑҫне шав ӗҫкӗ-ҫикӗре ирттермен, ӗмӗрӗн тӑрӑшшилех пӗр чарӑнмасӑр ҫынсем патенчех ӗҫлесе ирттернӗ, вӑл ӗҫлесе ывӑна та пуҫланӑ.

Не особенно неприятна показалась ему эта мысль потому, что вся его жизнь не была постоянным праздником, а, напротив, была неперестающей службой, от которой он начинал уставать.

VII // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.