Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑраниччен (тĕпĕ: тӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара вӑл наҫилккеҫӗсене ӑнлантарчӗ: тин килсе ҫитнӗскер караванри ҫынсен йышне кӗрет, ҫавӑнпа та таркӑна тӑраниччен ҫитермелле; унтан Гент Стэнли патне кайрӗ те ӑна мӗн пулса иртнипе кӗскен паллаштарчӗ.

И он объяснил носильщикам, что новоприбывший поступает в число людей каравана, затем приказал хорошенько накормить беглеца, а сам отправился к Стэнли и рассказал ему происшествие.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Акӑ — вӑт телей! — вӑл хӑй мана ӑнсӑртран асӑрхаса кунталла килет — ҫакӑ мана тӑварлӑ ҫинӗ хыҫҫӑн тӑраниччен ӗҫме ирӗк панӑн туйӑнса кайрӗ.

И когда он, наконец, подошел, заметив меня случайно, мне как бы подали напиться после соленого.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Халӗ эпӗ хӑрамастӑп; тӑраниччен пӑхрӑм-тӗпчерӗм те пусма патне пытӑм; унӑн чи ҫӳлти лапамне икӗ картлашка урлӑ сике-сике улӑхрӑм, ҫӗнӗ ҫул ҫине тухрӑм.

Я теперь не боялся; вдоволь насмотревшись, я встал и пробрался к лестнице; шагая через ступеньку, поднялся на ее верхнюю площадку и вошел в новый проход.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кирек мӗнле лару-тӑрура та, кампа та пулин килӗшӳллӗн ӗҫлес тӗк, — эпӗ хам валли яланах мӗн те пулин хӑваратӑп, ҫавӑнпа халӗ те ҫапларах уйларӑм: ҫак ирӗклӗхпе хамӑн кӑсӑклӑхӑма тивӗҫтермешкӗн усӑ курмалла, тӑраниччен тишкерсе-тӗпчесе киленмелле.

Всегда, при всех обстоятельствах, как бы согласно я ни действовал с кем-нибудь, я оставлял кое-что для себя и теперь тоже подумал, что надо воспользоваться свободой в собственном интересе, вдосталь насладиться исследованиями.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӳпле витӗр шыв витмерӗ, ҫавӑн пек ҫанталӑкра ун ӑшӗнче тӑраниччен ҫывӑрма та хӑрушӑ пулмарӗ.

Шалаш не протекал, и в такую непогоду можно было безопасно отоспаться.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тӑраниччен ҫисе лартнӑскер — хырӑмӗ кӳпӗннипе рехетлӗн какӑрчӗ те сенкер шыв хӗррине кӑмӑллӑн кӑна вырнаҫса ларчӗ, чӗлӗмне чӗртсе ячӗ, уйлама пикенчӗ: апат ҫиме куллен вӑтӑр пус тӑкакласан вӑл кашни шӑмат кун кассӑна виҫӗ тенкӗ хываять, ҫак ӗҫе тимлӗн тата юратса туса пыни тепӗр вунӑ ҫултан ним мар пин те пилӗк ҫӗр тенкӗ параять.

Закусив так плотно, что стало давить под ложечкой, в хорошем расположении духа сидел у синей воды, курил и думал, что, тратя каждый день на еду тридцать копеек, сможет носить каждую субботу в сберегательную кассу ровно три рубля, которые, если относиться к этому делу внимательно и любовно, дадут через десять лет сумму в тысячу пятьсот рублей.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Шыва кӗрсен вӑл ӑшӗ хыпнине туйрӗ, чӗр куҫҫи таран шывра тӑрса тӑраниччен ӗҫрӗ, унтан чул ҫине пекӗпе чӗрсе ҫырма пикенчӗ:

Войдя в воду, он почувствовал жажду, напился и, стоя по колено в ручье, принялся высекать на камне складным ножом следующее:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Ун чухне вара Консуэло Хуарец — театрла хӑйӗн нацине тивӗҫлӗ хӑюлӑхпа, ҫав Гравелот пульли мана вӗлерессе кӗтет, унтан вара тӑраниччен ӗсӗкле-ӗсӗкле йӗрет те мӑнастире каять е наркӑмӑшланать.

Тогда Консуэло Хуарец, со свойственной ее нации театральной отвагой, будет ждать моей смерти от пули этого Гравелота, потом нарыдается досыта и уйдет в монастырь или отравится.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Пӗлетӗр-и? — хӗрӳленсе кӑшкӑрчӗ вӑл хӑйӗн капӑр тӳмисене тӑраниччен ҫавӑркаласа.

— Знаете! — воскликнул он с жаром, вдоволь повертев свои запонки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Эрех ӗҫсе, тӑраниччен апат ҫисе кӑштах вӑй хушсан Ив Стильтона хӑйӗн пурнӑҫӗ ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Когда Ив выпил вина, хорошо поел и рассказал Стильтону свою историю,

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Кароль хаваслӑ ҫурта чупса кайрӗ; унти инке-хуҫасенчен тархасла-тархасла пилӗк доллар кивҫен илчӗ, шурӑ эрех, сигара, апат-ҫимӗҫ туянчӗ те юлташне тӑраниччен сӑйларӗ; вӑл ҫакӑн хыҫҫӑн ҫывӑрма выртсан кирлӗ ҫӗре кайрӗ.

Кароль побежал в веселый дом, сгоряча уговорил теток-хозяек дать в долг пять долларов, купил водки, сигар, еды и досыта угостил приятеля, завалившегося после того спать; затем Кароль ушел.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Акӑ юхан шыв курӑнса кайрӗ: чи малтанах тӑраниччен ӗҫрӗм; унтан йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑнтӑм.

Итак — показалась речка: прежде всего я напился; затем осмотрелся.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Анчах, шел, унччен манӑн тӑраниччен ҫимелле, тӑраниччен, темиҫе хут лайӑх какай ҫимесӗр май ҫук.

Но, увы, я должен поесть, поесть много раз хорошего мяса.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Пуҫне витренелле пӗкрӗ, ҫак самантра — тӑраниччен ӗҫес килнипе — тертленсе чӗтрет.

Когда он наклонил голову к ведру, она тряслась от мучительного нетерпения скорее напиться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Хӑйӗн инкекӗпе паллаштарсан команда ӑна хӗрхенчӗ, ҫӗнӗ тумтир пачӗ; кӑштах укҫа пухрӗҫ, вара Смит тӑраниччен апат ҫисе вӑранми икс талӑк ҫывӑрчӗ.

Когда он рассказал свою историю, команда пожалела его, ему дали новую одежду, собрали немного денег, и Смит, наевшись до отвала, проспал двое суток.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Пурин пирки те тӑраниччен калаҫӑпӑр.

И поговорим всласть.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Анчах чун икӗ тӗрлӗ иккенне йышӑнас тӑк — эпир Суринэне ӑнланатпӑр; пӗр йышши чун тӑраниччен, антӑхса кайса хӑйне юраттарасшӑн, тепӗр йышши вара ҫакӑнтан кая мар туйӑмпа хӑй юратасшӑн, хӑйне парасшӑн, парнелесшӗн.

Однако, мы поймем Суринэ, если согласимся признать два типа души: одну — с ненасытной потребностью быть любимой, другую — с не менее сильной потребностью любить, давать и дарить самой.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Эс ҫи, ҫи, кайран ялта ҫав Мӗтри хӑнара та тӑраниччен ҫитереймерӗ тесе ят сарӑн тата.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫук, ҫӗрле тӑраниччен ҫывӑрман пулин те, вӑл тӗлӗрсе каяймарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ну, мунчара ҫапӑнса ыр куртӑмӑр-и, ӑшӑ пӳртре тӑраниччен ҫывӑртӑмӑр-и? — тарӑхса ыйтрӗ Антун Валетран.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех