Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑпраран (тĕпĕ: тӑпра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юнашар, анчах та чӗнмесӗр тӑпраран купаласа тунӑ кӗпер патнелле утрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Юрату пӑшӑлтатса ҫуралать // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Тепӗр енчен тата мӗнле ӳсентӑран ӳсесси вӑл тӑпраран килет.

А от почвы, в свою очередь, зависят растения.

Ҫутҫанталӑк зонисем // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Тӑпраран нумай шыв илсе тӑрса тӑпрана типӗтсе яракан ҫумкурӑкӗсемпе кӗрешеҫҫӗ.

Ведется борьба с сорняками, которые поглощают много воды из почвы и сушат почву.

Уяр ҫанталӑкпа кӗрешесси // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Шыв виткӗҫрен яланах аялалла сӑрхӑнса тӑрса, тӑпраран тутлӑхлӑ япаласене илсе каять.

Вода из подстилки постоянно просачивается вниз и уносит из почвы питательные вещества.

Тайгари ҫутҫанталӑк // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Нагасова пӗшкӗнчӗ те ик-виҫӗ тӗлтен калча тӑпӑлтарса илчӗ, тымарӗсене тӑпраран силлесе тасатса, ман ума тӑсса кӑтартрӗ:

Куҫарса пулӑш

X // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Сехре утма та тӑнӑччӗ ӗнтӗ, ҫул ҫине тухса урисене тӑпраран тасатма пикеннӗччӗ, ҫав вӑхӑтра ун патне Марине кулакан питпе пырса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Вӑрманти майӗпен юхакан шыв сарлакӑшӗ сӑрӑ чулсен капламӗпе вӗҫленет — ҫак чулсене тӑпраран ҫурхи ейӳсем тата ҫумӑрсем кӑлара-кӑлара купаланӑ.

Расширение лесной медленно текущей реки оканчивалось грудой серых камней, вымытых из почвы разливами и дождями.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Е вӑл хӗвел тухиччен вил тӑпринчен тухать, е пурнӑҫӑм манран пӑрахса кайичченех эпӗ ҫак тӑпраран хӑпмастӑп.

Или он встанет из могилы прежде, чем взойдет солнце, или я не оторвусь от этой земли, пока меня не оставит жизнь.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ашӗнче сумлӑн чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн капитан ҫӗкленсе каҫӑрӑлчӗ, таса пурнӑҫран уйрӑлнӑ май ӗмӗчӗ сӳннӗ чухнехилле аллине сулчӗ те Кӑвак Тӑвансен форма цилиндрне хывса аяккалла вӑркӑнтарчӗ, хӑй ҫӗр ывӑлӗ иккенне ас туса — ҫылӑхлӑ чӗр куҫҫисемпе пылчӑклӑ тӑпраран тӗревленчӗ.

Торжественно помолчав в душе, капитан выпрямился во весь рост; отчаянно махнул рукой, прощаясь с праведной жизнью, и, далеко швырнув форменный цилиндр Голубых Братьев, встал грешными коленями на грязную землю, сыном которой был.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Тӑпраран нӳрӗ шӑрӑх шӑрш тапса тӑрать.

С земли несло влажным жаром.

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Ку, таса сывлӑша чир ертекен сывлӑшран, типӗ тӑпрана шурлӑхри наркӑмӑшлӑ тата ирсӗр тӑпраран уйӑрса илме пӗлмен ҫынпа пулать.

— С тем, у кого не хватает ума отличить свежий воздух от заразного, сухую почву от ядовитого и гнусного болота.

XXX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Котлованра тӑпраран ытларах кивӗ патронсем пулнӑ.

А в земле этой было гораздо больше патронов, чем самой земли.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Тӑпраран кӑшт кӑмпа шӑрши кӗрет.

Земля немного пахла грибами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Курӑк хӑйӗн тымарӗсемпе тӑван тӑпраран уйрӑласшӑн мар.

Трава крепко цеплялась корнями за родную почву и никак не хотела с ней разлучаться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Акӑ ӗнтӗ, кур та — чӗрӳне тимӗр кӑшӑлпа пӑркӑчла: никӗсӗ-пури те, урайӗ-маччи те йӑлт ак ҫак капламран, сарӑ-хура тӑпраран.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӑпраран пулнӑ, тенӗ ӑна…

Из персти земной, сказано…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тепӗр майлӑ каласан, тӑван тӑпраран, тӑван тымартан хӑпма, уйрӑлса кайма тапаҫланни.

 — Владимир усмехнулся и добавил: — А заодно и от родной национальной почвы.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫав чулсемпе курӑксем тӑрӑх Пӑванӑн башня ҫинчен картишне анса, питӗрмен алӑка хуллен уҫмалла та, тӑпраран купаланӑ хӳме айӗнчен иртекен шӑтӑкпа юнашар пулнӑ ҫӗр тӗпӗнчи тоннеле пырса кӗмелле пулнӑ.

По этим камням и плющу Овод должен был спуститься во двор, потом осторожно отворить отпертую калитку и пройти через проход под валом в примыкающий к нему подземный туннель.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ткаченко Ҫемен хыҫне систермесӗр пырса тӑнӑ та унӑн ҫак тимӗр шӑратакан пӗчӗк заводне, кунтах тӑпраран тунӑ формӑсене пӑхнӑ, шӑратса тунӑ шурӑ татӑксем те ҫакӑнтах пулнӑ, вӗсем хӑйӑр ҫинче сивӗннӗ.

Ткаченко незаметно остановился за спиной Семена, рассматривая весь этот маленький литейный двор с земляными формами и готовыми ложками, белыми и ноздреватыми, остывавшими рядом в песке.

VIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ӑсчах каласа панӑ тӑрӑх, уйрӑмах радон газ сиенлӗ, вӑл вара ҫав вырӑнти тӑпраран хӑй тӗллӗн тухать, онкологи чирӗсем аталанас хӑрушлӑха вӑйлатать.

Куда вреднее, рассказывает ученый, газ радон, естественным путем выделяемый почвой и способствующий развитию онкологических заболеваний.

Францине ҫилпе Сахарӑран радиоактивлӑ тусан вӗҫсе килнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/27985.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех