Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑвам (тĕпĕ: ту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрататӑп, мӗн тӑвам — ниҫта пуҫа хума пӗлместӗп.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тупа тӑвам, у у-уретнике курманни чылай пулать, а ҫыру ку иртнӗ эрнере к-к-килнӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Мӗн тӑвам мар-ха эп сана вара кун хыҫҫӑн?!

Да что ж я тебе после этого?!

VI // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Шӳт тӑвам терӗн-им! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ сутӑнчӑк тусӗ.

Шутки шутишь, почтенный! — вскричал вероломный друг.

Купцапа унӑн пӗлӗшӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Шухӑшла эс, — хама хаклӑ ҫын тӑвам тесе, эпӗ хамӑн ҫынлӑхӑма тӗрлӗ май хаксӑрлатса пынӑ…

Подумай, желая сделать из себя человека ценного, я всячески обесценивал свою личность…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ хаяррӑн: — Ванька-Встанька! Мӗнле-ха намӑс мар сана халӑх умне хырӑнмасӑр тухма. Санӑн халех хырӑнмалла. Вӗҫтер, кӗрсе тӑхӑнса тух, эпӗ кунта парикмахерски тӑвам, — тесе кӑшкӑраттӑм.

Я грозно кричу: — Ванька-Встанька! Как тебе не стыдно выступать перед публикой небритым? Надо тебя побрить! Пойди переоденься, а я устрою здесь парикмахерскую.

Беби-парикмахер // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эп хам шофер ӗҫне тӑвам.

А я пока свое шоферское дело сделаю.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Мӗн тӑвам?

Что же мне делать?

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ну, — тет, — пукан парӑр-ха мана, ӑна эпӗ хам допрос тӑвам.

Ну, — говорит, — подайте мне стул, я его допрашивать буду.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

— Кӑмӑлу пур-и, диктовать тӑвам?

— Хочешь, подиктую?

41 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ара эпӗ тӑхлана кӗленчепе чӗркӗмӗл хутӑштарса пӗр тенкӗлӗх тенкӗ шӑратса кӑларам та, ӑна чӑн-чӑн укҫа пекех тӑвам, хысна ҫавнах — кӗмӗлтен шӑраттӑр, — вара мӗн пулса тухӗ-ха?

Ежели я вылью целковый из олова со стеклом и ртутью его обработаю, а казна — из серебра, — что же будет?

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

 — Мӗн тӑвам ӗнтӗ эпӗ!?.

Куҫарса пулӑш

Чап // Сергей Мерчен. Ялав, 1957, 5(137)№, 24 стр.

Хӑйӗн куштан ушкӑнӗпе пурпӗрех мана, йытӑсене пула, ҫӗнтереймессе туйса, Витька шӳт тӑвам пек пулчӗ.

Чувствуя, что ему даже при помощи своей оравы не одолеть меня с моими собаками, Витька не допустил своего поражения, свел дело к шутке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эп пӗччен нимӗҫсене хирӗҫ мӗн тӑвам?

Что ж, я один против немца?

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Чим-ха, эпӗ тата ялав тӑвам, — тенӗ.

— Погоди же ты, я еще флаг сделаю, — сказал он,

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Халь эпӗ сана юлашки хут хисеп тӑвам.

— Теперь я тебя в последний раз уважу.

XXIX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

— Эпӗ сирӗн сӑмахсенчен вывод тӑвам, юрать-и? — ыйтрӗ Василий Максимович Филимоновран, унтан чарӑнса тӑчӗ те, кашт сассине улӑштарса, сӑмахне малалла тӑсрӗ:

— Я сделаю вывод из ваших слов, хорошо? — спросил Василий Максимович у Филимонова и, после паузы, продолжал, чуть меняя голос:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Семирханов темле майпа Георгий Яковлевич килтине пӗлнӗ те, кӳршӗ тесе, Долетовсем патне чирлӗ ҫынна кӑмӑл тӑвам пек пулса курма пынӑ.

Семирханов каким-то путем узнал о том, что Георгий Яковлевич дома, старик Имам сейчас же пришел к Долетовым по-добрососедски навестить больного.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

«Эп ӑҫтан татса парам?! Пӑхчӑр ыттисем. Атту йӑнӑшсан мӗскер тӑвам

«Где решать?! Другие пусть. Вдруг не выйдет? Вдруг покроют? Вдруг возьму и ошибусь?»

Хӑравҫӑ // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 153–156 с.

Атя-ха, ачам, эпӗ сана лаванда текен пылпа хӑна тӑвам.

Пойдем, сынок, я тебя лавандовым медком угощу.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех