Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тыткӑчи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрарӑм та авланаканӗ арҫын ӗҫне пултарнине, хуҫалӑх тыткӑчи пулнине туйса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хреҫҫи // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 90–99 с.

Ӗҫ пурнӑҫ тыткӑчи пулнине тӗпе хураҫҫӗ вӗсем.

Куҫарса пулӑш

Ашшӗ-амӑшӗ йӗркеллӗ, ывӑл-хӗрӗ килӗшӳллӗ // Елена ТИМОФЕЕВА. http://alikovopress.ru/ashshe-amashe-jer ... hylle.html

Пӗррехинче, кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн, вӑл Моломан патне шӑпах ҫавӑн пек пырса кӗчӗ, аллине вӗркӗчӗн йывӑҫ тыткӑчи ҫине хучӗ те вучахри кӑмрӑка сывлӑш вӗртерсе ҫунтарма пуҫларӗ.

В таком именно состоянии подошел он как-то после обеда к Моломану и, положив руку на деревянную ручку меха, принялся раздувать горн.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Атте – шанчӑклӑ тӗрев, ҫемье тыткӑчи, ывӑлшӑн вӑл ырӑ тӗслӗх, хӗршӗн вара вӗрентекен вырӑнӗнче, ҫаплах вӑл Тӑван ҫӗршыв хӳтӗлевҫи те!

Отец – это опора, стержень всей семьи, пример для сына и наставник для дочери, защитник Родины!

Олег Николаев Ашшӗн кунӗ ячӗпе саламлани (2022) // Олег Николаев. https://glava.cap.ru/news/2022/10/16/ole ... -dnem-otca

Ҫӗр ӗҫӗ – чи авалхисенчен пӗри, вӑл – пурнӑҫ тыткӑчи.

Куҫарса пулӑш

Кил умӗ - хуҫа сӑнӗ // Марина Илларионова. http://nashazhizn21.ru/obshchestvo/10815 ... -khuca-s-n

Ӗҫ — пурнӑҫ тыткӑчи.

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Ҫур минут хушшинче вӑл ҫавракан купаласа хунӑ карап каначӗ выртакан шыв юхмалли валак патне шуса ҫитрӗ, ун ӑшӗнчен тыткӑчи таранччен юнпа варланнӑ вӑрӑм ҫӗҫӗ, е тӗрӗсрех каласан, кӗске кинжал туртса кӑларчӗ.

В полминуты дополз он до водосточного желоба, у которого лежал корабельный канат, сложенный кольцом, и вытащил оттуда длинны нож, или, вернее, короткий кинжал, по самую рукоятку окрашенный кровью.

XXVI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Унтан хупах алӑкне хыттӑн ҫапни кӗрлетсе кайрӗ, кун хыҫҫӑн алӑк тыткӑчи хускалчӗ тата питӗркӗч чанклатрӗ — тахӑшӗ кӗме хӑтланать.

Затем раздался громкий удар в дверь трактира, после этого ручка двери задвигалась и лязгнул засов — нищий пытался войти.

IV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ежов кресло ҫинче хӑяккӑн ларнӑ, урисем ун кресло тыткӑчи урлӑ усӑнса тӑнӑ.

Ежов уселся боком в кресле, перекинув ноги через его ручку.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах пӗр кунтан укҫа тыткӑчи мӗнӗпе пӗрлех ҫухалчӗ, — эпӗ ӑна карчӑках пуҫтарса чикнӗ тесе шутлатӑп.

Но через день монета исчезла, вместе с лапками, — я уверен, что это старуха стащила её!

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Анчах тӗп тыткӑчи — ҫук!

— А стержня — нету!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Софья Олимпиевна, вӗсене куҫпа ӑсатса ярса, хӑйӗн кӳпшек урисем ҫине тӑрать, чахохбили лӑкӑртатса вӗрекен плита патне пырса тыткӑчи таранччен ҫупа вараланнӑ ҫӑпала илсе апата тӑрӑшса пӑтратать.

Софья Олимпиевна, проводив их глазами, встает на свои рыхлые ноги, подходит к печке, где сварливо бормочет чахохбили, и берет шумовку, запачканную жиром до конца рукоятки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Карап хӳринчи нактоузӑн вӑйсӑр ҫути штурвалӑн тимӗр тыткӑчи ҫине ӳкет.

На корме слабо светился нактоуз, и этот мягкий свет отражался в металлической отделке штурвала.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Курка тыткӑчи сылтӑм енче пулмалла.

Повернутая ручкой вправо.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тыткӑчи ӗнте уретникӗ пулать, саламачӗсем страшниксем иккен.

— Кнутовище — это урядник, а саламаты — стражники.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кашни саламатӑн тыткӑчи пулмалла пек те, кунта вуник саламатӑн та пӗр тыткӑчӑ кӑна иккен.

Как же так, ведь у каждого саламата — свое кнутовище, а тут у двенадцати — одно?..

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тырӑ вӑл — пурнӑҫ тыткӑчи.

— Хлеб — дело сурьезное.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Миссис, — чупса кӗрет ҫамрӑк мулатка, — пӑхӑр ҫурта тыткӑчи таҫта ҫухалнӑ!

— Миссис, — вбегает молодая мулатка, — медный подсвечник куда-то девался!

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗрре тем пысӑкӑш пулса каякан та тепре пӗчӗк ҫеҫ курнакан алӑк тыткӑчи те алла лекмест, таҫталла тарать.

Из-под рук ускользает дверная ручка, делаясь то гигантски большой, то мизерно маленькой.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кукленсе ларчӗ, штыкӑн ҫивӗч вӗҫне Иван Алексеевич кӑкӑрӗ тӗлне тытрӗ, унтан, штык тыткӑчи ҫине пӗтӗм кӑкӑрӗпе ӳпӗнсе, шӑппӑн каларӗ:

Присел на корточки, направил острие штыка в грудь Ивана Алексеевича, налег на рукоять штыка со всей силой и негромко сказал:

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех