Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тусанпа хуралнӑ пичӗ кулла пытараймасть, шап-шурӑ шӑлӗсем рояль клавишӗсем пек ялтӑртатаҫҫӗ.
I // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 15–35 с.
Кашни пусмассерен ура айӗнчен тусанпа хутӑш кӑпӑш юр вӗҫет.Из-под ног взлетают фонтаны жидкой грязи — пыли, смешанной со снегом.
Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Пӳрт умӗнчи ҫара йӑмра ҫеҫ майӗпен чаштӑртатса ҫӗре тусанпа юр пӗрчисене тӑкать.Только голая ветла перед домом тихонько шурша, бросает пыль и снежинки на землю.
Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Сӑхманӗпе шур йӗмӗ унӑн нӳрӗ тусанпа вараланса пӗтнӗ, пит-куҫӗ чӗп-чӗрӗ юн…Одежда его вся вывожена в мокрой от крови пыли, лицо тоже залито кровью.
«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Пуҫӗ унӑн юнланса, тусанпа вараланса пӗтнӗ.
Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Пӑчӑхса ҫитнӗ, тусанпа хуралнӑ ҫынсем чи малтан шыв хӗррине пымалла пекчӗ ӗнтӗ, анчах унталла никам та ура ярса пусмарӗ, ҫаврӑнса та пӑхмарӗ!
Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Михапар йӑл кулса илчӗ те тусанпа вараланнӑ питне аллипе шӑлчӗ.Но Мигабар, чуть усмехнувшись, только провел по пыльному лицу ладонью:
Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Сӗтел лартнӑ тӗлте Салакайӑкпа тияккӑн тусанпа чыхӑнса васкаса кӗлӗ мӑкӑртатаҫҫӗ.Возле колченогого стола Салагаик с дьяконом, чихая от пыли, спешно творят молитву.
Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Ҫаврӑнасчӗ те ялалла утасчӗ — юрамасть, темӗнле хӑват туртнӑ пек, юхӑм ҫаплах малалла, тусанпа ӑрша карса илнӗ сӑрӑ карри ӑшнелле шӑвать.
Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Тусанпа та тарпа вараланса пӗтнӗ Мултиер кӑн-кан пӑхҫа илчӗ те нимен те чӗнмерӗ, Чӗкеҫ тӑрса хаш сывларӗ те сак ҫине кайса ларчӗ.
Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Чӗкеҫ инке ӗҫ патне ҫӳрекен хура кипкипех, чӗркуҫҫи таран яваласа лартнӑ хура тӑли те тусанпа витӗнсе хытса ларнӑ.Одета Чегесь в свое единственное платье; черные до колен онучи затвердели от въевшейся в них пыли.
Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Шӑтӑк-ҫурӑксенчен ӳкекен ҫутӑ пайӑркисем сасартӑк тусанпа тӗксӗмленме тытӑнаҫҫӗ.Лучи света, пробивавшиеся сквозь щели вдруг покрылись пылью.
Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Мӑйӑрӑн шурӑ чӗринче хурта — тусанпа йӳҫӗк, пушӑлӑх илсе килекен хурта — кӑларса тӑратаймастӑпах!Не могу представить в белом сердце ореха — червя, несущего пыль, горечь, пустоту.
XXIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.
«Чупуҫӑн» таса палуби пылчӑкпа та тусанпа витӗнчӗ.
XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.
Типӗ тусанпа купаланса тулнӑ ешӗл хӳме лабиринчӗ сӗвек сӑрт тӑрӑх авкаланать.Лабиринт зеленых изгородей, полный сухой пыли, змеился по отлогому возвышению.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.
Ҫеҫен хир варрипе кӑвак тусанпа тӗтреленнӗ сарлака ҫул явкаланать, тусем еннелле тӑсӑлать, вӗсен хӑмӑр-кӑвак мӗлкесемпе тулса ларнӑ улӑпла кӳлепинче ҫухалать.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.
Уйӑхлӑ каҫ, тӗм тураттипе пайланнӑскер, контрабандистӑн тусанпа витӗннӗ пичӗ ҫийӗн инҫетре-инҫетре уҫӑлса кайрӗ.Лунное небо, разделенное веткой куста, открылось высоко над запорошенным лицом контрабандиста.
XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Вӗсен ҫӳҫӗпе пичӗ шап-шурӑ тусанпа витӗннӗ; акшар пӗрчисем куҫӗсене лексе йӑмӑхтараҫҫӗ, вӗсем куҫ хупанки айӗнчен чӗпӗтекен вӗтӗ-вӗтӗ пӗрчӗсене кӑларассишӗн тертленеҫҫӗ, пичӗсене чарари шывалла усса куҫ улмисем хӗссе ыратнӑран шӑлне ҫыртса ӗшеничченех мӑчлаттараҫҫӗ, ыратни иртсен лаштах сывласа яраҫҫӗ.
XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Пысӑк куҫ кӗски тусанпа хуралнӑ ҫӑварлӑ тата шуранка сӑнлӑ, пуҫне уснӑ кӳлепене сӑнлать.Большое зеркало отразило понурую фигуру с бледным лицом и черным от пыли ртом.
VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Иккӗмӗш куркана пушатсан хӑйӗн тусанпа витӗннӗ ҫӑкӑрне сарса хучӗ, ун ҫине иккӗленӳллӗн тинкерчӗ.Осушив вторую кружку, он развернул свой хлеб, пропитанный пылью, и с сомнением посмотрел на него.
VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.