Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тумлатчӗ (тĕпĕ: тумла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫтаппан кӑмака умне утса кайса шыв кранне хытарчӗ (кӑштах тумлатчӗ), кран ҫине пӗр самант пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн арӑмӗнчен ыйтрӗ:

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Вӑл варенье хурса пӗҫернӗ пӗчӗк кукӑль чӑмлатчӗ, варенийӗ вара пальто ҫине тумлатчӗ: унпа юнашар ҫӗтӗк-ҫатӑк тумтир тӑхӑннӑ ыйткалакан хӗр ача унӑн ҫӑварне пӑхса тӑратчӗ; иккӗшӗ те выҫӑ куҫлӑ, — (ҫавӑнпа та йӗрлес шухӑш унӑн пуҫне те кӗмен, урӑххи ҫинчен ӗмӗтленнӗ.

Он еще жевал пирожок с вареньем, варенье капало на пальтишко; рядом с ним стояла нищая девочка в лохмотьях, смотрела ему в рот; у обоих были одинаково жадные глаза — наверное, поэтому и в голову не пришло о погоне; думалось совсем о другом.

XXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Серёжа вилӗ кушак ҫурине, таса мар тир татки пекскере, курнӑ; таткаланса пӗтнӗ тӗссӗр те типӗ ҫунатлӑ лӗпӗшсене; ҫыран хӗррине тухса ӳкнӗ вилӗ пулӑсене; кухньӑри сак ҫинче выртакан вилӗ чӑхха — курнӑ: мӑйӗ унӑн хурсенни пекех вӑрӑмччӗ тата унта хура шӑтӑк пурччӗ, ҫав шӑтӑкӗнчен таз ҫине юн тумлатчӗ.

Видел Сережа мертвого котенка, похожего на обрывок грязного меха; мертвых бабочек с разорванными, прозрачными, без пыльцы, крылышками; мертвых рыбешек, выброшенных на берег; мертвую курицу, которая лежала в кухне на лавке: шея у нее была длинная, как у гуся, и в шее черная дырка, а из дырки в подставленный таз капала кровь.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Юн унӑн пичӗ тӑрӑх чупатчӗ, персе амантнӑ сылтӑм аллинчен тумлатчӗ, аяк пӗрчинчи сурантан вӗри хӗрлӗ юхӑм пек пӗрӗхетчӗ.

Кровь стекала со щеки, капала из простреленной правой руки и хлынула горячим красным потоком из раны в боку.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Тепӗр чӗрӗк сехетрен эпӗ кадетпа, Зинаидӑпа пӗрле пӗр-пӗрне хӑваласа тытмалла чупма тытӑнтӑм; ӗнтӗ тек макӑрмарӑм, тӑртаннӑ куҫ хупаххисенчен куҫҫулӗ тумлатчӗ пулин те, ахӑлтатса култӑм; ман мӑйӑмра, галстук вырӑнне, Зинаида ленти.

Четверть часа спустя я уже бегал с кадетом и с Зинаидой взапуски; я не плакал, я смеялся, хотя напухшие веки от смеха роняли слезы; у меня на шее, вместо галстучка, была повязана лента Зинаиды.

XVIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

22. Эпӗ каланӑ хыҫҫӑн тек сӳтсе явмастчӗҫ; манӑн сӑмахӑм вӗсем ҫине шӑваракан тумла пек тумлатчӗ.

22. После слов моих уже не рассуждали; речь моя капала на них.

Иов 29 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех