Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Княжна ывӑлӗ, чылай пысӑк ача пулнӑскер, вырӑссене хирӗҫ ҫапӑҫнӑ чух етре пырса тивнипе вилсе выртнӑ, ханӑн аслӑ ывӑлӗсем, Булюкпа Мубарек, пӗр вӑхӑт Хусана килсе пурӑннӑ та тем килӗшменнипе каллех Бахчэ-Сарая тухса кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

5. Пӗчӗк Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Тӑваттӑмӗшӗ «сӗрӗм тивнипе» вилсе кайнӑ.

Четвертый вскоре умер «от угару».

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эрне каялла вӗсем Юмансартан инҫе мар нухайсен отрячӗпе перкелешрӗҫ, пӗр учӗ, ухӑ йӗппи тивнипе ӗрӗхсе кайнӑскер, вӑрмана сирпӗнсе кӗрсе чӗлпӗрӗпе ҫыхланса ларчӗ, вӑл ута таркӑнсем хӑйсен пуҫлӑхне парас терӗҫ.

Куҫарса пулӑш

17. Вӑрманти хӑнасем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тевлет революционера жандармсем пушар хыҫҫӑн та тытайман, ӑнсӑртран кӑна пуля тивнипе вилет вӑл.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ҫуллахи вӑхӑтра эс пур-пӗр клиникӑра ӗҫлеместӗн, — терӗ пиччӗшӗ, унӑн революционер рольне выляма тивнипе килӗшсе.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Вӑл шӑрш тивнипе анраса кайни Укҫинен асра та пулман.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Унӑн хитре пичӗ мӑн кӑмӑллӑ-хурланчӑк, — вӑл ӑна тивӗҫлӗ мар чӗрӗ чун-этемккесен хушшинче пурӑнма тивнипе тахҫанах ҫураҫнӑ тейӗн.

Его прекрасное лицо выглядело надменно-скорбным, как будто он давно примирился с необходимостью жить среди недостойных его существ.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫак шухӑш ӑна хӑй чӑннипех айӑплине ӗнентерме хистерӗ, ҫакна вӑл, кимӗ ҫинчен вӑлтапа пулӑ тытакан Нок ҫине пӑхнӑ май, малалла та пӗрле кайма тивнипе ӑнлантарса сирсе яма хӑтланчӗ, ҫакӑн пирки Нока ҫийӗнчех пӗлтерес терӗ.

Эта мысль вызвала припадок виноватости, которую она постаралась, смотря на удившего с лодки Нока, рассеять сознанием необходимости ехать, что нашла нужным тотчас же сообщить Ноку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кулак теҫҫӗ мана, темле класс тӑшманӗ теҫҫӗ… — текелерӗ Ехвин, ирӗксӗрех килӗшме тивнипе ӑшӗнче тарӑхса.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла Ванькка 1921 ҫулхи август уйӑхӗн варринче, кайма-килме тӑватӑ кун ирттерме тивнипе, тӑван Экеҫре виҫӗ кун пулса курчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унран халӗ те тар шӑрши кӗрет тата ун ҫинче пульӑсем тивнипе пулнӑ шӑтӑксем курӑнаҫҫӗ».

От него пахло порохом и видны были пробоины от пуль.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Манӑн шинельре пульӑсем тивнипе вуникӗ шӑтӑк пулнӑ, — ҫӗлӗкре — иккӗ, хам ҫинче вара — пӗр шӑйрӑк та ҫук.

У меня в шинели было двенадцать пробоин, в шапке две, а на мне — ни единой царапины.

Ултавлӑ шӑплӑх // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

«Кун пек виличчен, пуля тивнипе вилер!» тесе кӑшкӑрнӑ та Петровский, тарма тытӑннӑ.

«Лучше умереть от пули!» крикнул Петровский и бросился бежать.

Пулӑшакансем // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Флорежакс ҫурӑлакан пуля тивнипе йывӑр аманнӑ.

У Флорежакса было тяжелое ранение разрывной пулей.

Малтанхи ҫапӑҫу // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Вӑйлӑ ҫил анлӑ юханшыв ҫийӗпе ӗҫӗн паттӑр шавне салатнӑ; пӑчкӑ, усал савӑнӑҫпа каҫӑхса кайса, йывӑҫа кӑшланӑ; пуртӑ тивнипе аманнӑ пӗренесем тертлӗн хартлатнӑ; ҫапнине чӑтаймасӑр ҫурӑлакан хӑмасем ыратуллӑн тӑрӑлтатнӑ; сава, йӗкӗлтесе кулнӑ пек, ҫухӑра-ҫухӑра илнӗ.

Ветер разносил над рекой бодрый шум: пила грызла дерево, захлебываясь от злой радости; сухо кряхтели бревна, раненные топорами; болезненно трещали доски, раскалываясь под ударами, ехидно взвизгивал рубанок.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Енчен те Хӗвел малтанхи пекех вӑйлӑ ҫутатнӑ пулсан, хӗрнӗ май газ молекулисем хӑйсен хӑвӑртлӑхне ӳстернӗрен вӗсен саланса пӗтме тивнипе Ҫӗр ҫинчи атмосфери пӑсланса пӗтнӗ пулӗччӗ.

Если бы Солнце светило также сильно, как раньше, то атмосфера Земли просто испарилась, так как при нагревании молекулы газа двигаются быстрее, что привело бы к их улетучиванию.

Ӑсчахсем Ҫӗр чӑмӑрӗ хӑй вӑхӑтӗнче мӗне пула пӑрланса ларманнине ӑнланнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/29642.html

Хӑйӑр ҫине пырса тӑрӑннӑ пароход снаряд пырса тивнипе ҫунма пуҫларӗ.

Сначала загорелся первый, севший на мель.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Кӑкӑрӗнчен ухӑ тивнипе вилекен Арторикс хӑйӗн ҫывӑх тусӗн ятне асӑнса: — Спартак! Элизиумра… курӑп сана… — тесе ӳкрӗ.

Арторикс, пронзенный стрелой в грудь, повалился на землю, крикнув с нежностью своему другу: — Спартак! В Элизиуме… увижу тебя…

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вунӑ ухӑ тивнипе гладиаторсен юланутлӑ ҫарӑн пуҫлӑхӗ Мамилий те вилчӗ.

Конница, смятая и совершенно разгромленная, видела, как упал, пораженный десятью стрелами, их доблестный начальник Мамилий.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Виҫҫӗмӗш самнит та, Спартак хӗҫӗ тивнипе, арена ҫинче выртакан юлташӗсемпе пӗрлешрӗ, шӑпах ҫав вӑхӑтра иккӗмӗш фракиец, Спартакӑн пӗртен-пӗр шанчӑкӗ, темиҫе ҫӗртен суранланса пӗтнӗ хыҫҫӑн, йынӑшмасӑрах ӳксе вилчӗ.

Третий самнит, пораженный Спартаком в сонную артерию, последовал за своими товарищами, лежавшими на арене; в это же мгновение и фракиец — последняя и единственная поддержка Спартака, — пронзенный тремя мечами, упал мертвым, даже не вскрикнув.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.