Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тетте сăмах пирĕн базăра пур.
тетте (тĕпĕ: тетте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак «хӳш» — икӗ хутлӑ, чӗнтӗрлӗ-тӗрӗллӗ карнислӑ, крыльцаллӑ, виҫӗ чӳречеллӗ, тетте евӗр илемлӗ те капӑр ҫурт.

Куҫарса пулӑш

I // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Тетте пек шурӑ пӑрахут иртсе каять.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Издательство ҫуртӗнче тӗрлӗ ҫулти ачасем валли «Тантӑш» хаҫатпа «Самант», «Тетте» журналсем тухаҫҫӗ, вӗренекенсен пурнӑҫӗнче вӗсем пысӑк вырӑн йышӑнни пирки Нина Царыгина корреспондент каласа кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

Йӗпреҫсем чӑваш хаҫат-журналне юратса вулаҫҫӗ // Валентин ГРИГОРЬЕВ. «Хыпар», 2015, 35-36 (26687-26688)№, 4 с.

«Тӗп» ятсемсӗр пуҫне тата «тетте» ятсем, ӗмӗт-ятсем, шанчӑк-ятсем мӗн чухлӗ.

К тому же кроме «главного» имени у них есть игрушечные имена, имена-талисманы, имена-обереги…

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ашшӗ пекех тӑпчамскер, сарӑ ҫӳҫлӗскер тата мӑнтӑркка ал-ураллӑскер, вӑл кунӗ-кунӗпе картишӗнче те урамра вылять, вӗҫӗмсӗр тӗрлӗ тетте тӑвать, кам та пулин кӳрентерсен ҫеҫ таҫта илтӗнмелле хытӑ макӑрса пӳрте килсе кӗрет.

Куҫарса пулӑш

12. Килте // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Шап-шур крупчаткӑран пӗҫернӗ просвир ун аллинчен тетте пек пулса тухатчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Хӑмӑрланнӑ чечексен муклашкисем кӳпчемленеҫҫӗ, тӗрлӗ тӗспе сӑрланаҫҫӗ, пӗчӗк ачан тетте патнелле тӑсӑлнӑ чӗтрекен пӳрнисем евӗр тӳрленсе пыраҫҫӗ.

Комочки побуревших цветов бухли и наливались красками, распрямляясь, как вздрагивающие пальцы ребенка, протянутые к игрушке.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл мана, ҫавӑн пекех ыттисене те ахӑр, ҫав тери хытӑ аптӑратрӗ: эпир сахалтан та виҫ ҫӗр пинлӗх, калаҫма пӗлекен тетте — автомат-ҫын — умӗнче тӑратпӑр.

Она произвела на меня, но, кажется, и на всех, неизгладимое впечатление: мы были перед человеком-автоматом, игрушкой в триста тысяч ценой, умеющей говорить.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анчах Стильтон хӑй ӑсласа кӑларнӑ япалапа (ҫынран — тетте!) пирвай самаях мӑнаҫланса пычӗ, мӗншӗн тесен вӑл, хӑйӗн шухӑшӗпе, — кӑсӑк япаласем тума пӗлекен, чее фантазиллӗ ҫын.

Но Стильтон очень гордился своей выдумкой, так как имел слабость считать себя человеком большого воображения и хитрой фантазии.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Паҫӑр ҫӗр ҫинче выртнӑ ҫын, халӗ вара карта ҫумне тӗршӗннӗскер, «тетте» пирки илтсе юлаймарӗ.

так что лежавший, а теперь прислонившийся к ограде человек их не слышал.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

«Начар тетте!» — ҫак сӑмахсем пирки шухӑшлама вӑхӑт юлнӑ тӑк Пэд хӑйне ҫапла калаятчӗ-тӗр.

«Плохие игрушки!» — сказал бы он сам себе, если бы имел время размыслить над этим.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл Лонгрен тетте ӑсталакан сӗтел хӗррине ларчӗ, карап умне руль ҫыпӑҫтарма хӑтланса пӑхрӗ; ҫак япаласене сӑнанӑ май вӗсем Ассоле пысӑк пек, чӑн-чӑнла курӑнма тытӑнчӗҫ.

Она села к столу, на котором Лонгрен мастерил игрушки, и попыталась приклеить руль к корме; смотря на эти предметы, невольно увидела она их большими, настоящими.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗри — ал ӑсти матрос хӗрӗ, тетте ӑсталаканскер, тепри — чӗрӗ сӑвӑ, унӑн кӗввипе сӑнарӗсен мӗн пур тӗлӗнтермӗшӗпе, сӑмахсен — пӗрин ҫинчен теприн ҫине ӳкекен ҫутӑпа мӗлкесем пӗр-пӗтӗм ҫыхӑнура тӑракан сӑмахсен — кӳршӗлӗх вӑрттӑнлӑхӗпе.

Одна была дочь матроса, ремесленника, мастерившая игрушки, другая — живое стихотворение, со всеми чудесами его созвучий и образов, с тайной соседства слов, во всей взаимности их теней и света, падающих от одного на другое.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тетте лавккин хуҫи ку хутӗнче тӳрех шут кӗнекине уҫнӑ, Ассоле вӗсен парӑмӗ мӗн чухлине кӑтартнӑ.

Хозяин игрушечной лавки начал в этот раз с того, что открыл счетную книгу и показал ей, сколько за ними долга.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫак кун умӗн тата юрӑ пухакан Эгль тинӗс хӗрринче хӗр ачана Хӗрлӗ Парӑслӑ карап ҫинчен юмах ярса панӑранпа ҫичӗ ҫул иртсен — Ассоль хӑй кашни эрнере пулакан тетте лавккинчен килне кулянса, салхуллӑ сӑнпа таврӑнчӗ.

Накануне того дня и через семь лет после того, как Эгль, собиратель песен, рассказал девочке на берегу моря сказку о корабле с Алыми Парусами, Ассоль в одно из своих еженедельных посещений игрушечной лавки вернулась домой расстроенная, с печальным лицом.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль каласа пӗтерсен Лонгрен асӗнче самантрах пӗр аллипе — техӗмлӗ эрех, тепринпе тетте тытнӑ палламан мучи ӳкерӗнчӗ.

Когда Ассоль кончила, воображение быстро нарисовало Лонгрену неизвестного старика с ароматической водкой в одной руке и игрушкой в другой.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассольшӗн ҫавӑн пекех хулари тетте лавккин — Лонгрен ӑсталанӑ япаласене хаваспах туянакан лавккан приказчикӗ килкелесе кайни те пысӑк киленӳ.

Также служило ей большим, всегда материально существенным удовольствием появление приказчика городской игрушечной лавки, охотно покупавшей работу Лонгрена.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Хура тетте турӑм эпӗ, Ассоль, ҫывӑр!

— Черную игрушку я сделал, Ассоль, — спи!

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Лонгрен ӗҫӗ — тетте тӑвасси — ялти ӗҫсене кӑштах та пулин пӑхӑнса тӑрас тӑк ҫакнашкал ҫыхӑнусемшӗн унӑн сисӗнмеллех пӑшӑрханма тиветчӗ-тӗр.

И будь работа Лонгрена — игрушки — менее независима от дел деревни, ему пришлось бы ощутительнее испытать на себе последствия таких отношений.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тетте ӑсталанӑ чух Лонгрен тинӗсре ҫӳренӗ тапхӑрти ӗҫ илемне, портсен шавне туйса киленет.

Что, в силу характера работы, отчасти заменяло ему грохот портовой жизни и живописный труд плаваний.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех