Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татать (тĕпĕ: тат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр аллинче — пӗчӗк хулӑ, унпа вӑл утса пынӑ ҫӗртех хӑва ҫулҫисене ҫапа-ҫапа татать.

В другой руке у него был батожок, которым он на ходу сбивал листья с ракитника.

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Шӑши ҫавӑнтах тетеле ҫыхса лартнӑ йӑлла кӑшласа татать.

И она в тот же миг перегрызла узел, которым были стянуты сети.

Тигрпа шӑши ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Йӗннинчен хӗҫне туртса кӑларать те кушака ҫурмаран касса татать.

Выхватил меч из ножен и одним взмахом разрубил кошку пополам.

«Малтанхи кунах кушак вӗлерекен» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Илсе каять, — ҫирӗплетсе калать Шагалов, хӑй, каллех, ҫирӗп те шурӑ шӑлӗсемпе темӗскер ҫыртса татать.

— Уведет, — подтверждает и Шагалов и опять перекусывает что-то своими белыми крепкими зубами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Каллех татать те каллех хул хушшине хӗстерет, татах малалла татма пуҫлать.

Опять рвет и опять кладет подмышку и опять рвет.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тата икӗ пайӑркине татать, малти урисене ҫӗклесе, каллех хул хушшине хӗстерет.

Оборвет еще пару, поднимет лапу и туда же.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ӑна текех ӗмкӗч те памастӑп, мӗншӗн тесен вӑл ӑна ҫийӗнчех кӑшласа татать.

Соску я ему больше не даю, а то он моментально её разгрызает.

Борькӑпа Сурька // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӗррехинче ҫапла, пӑхатӑп — Олег хӑмла ҫырли тӗмӗсем хушшине кӗрсе кайнӑ та, унта вӑл чӗвен тӑра-тӑра, ҫырласене ҫӑварӗпе татать, аллисене хӑй ҫырласем патне яхӑна та ямасть.

Вижу я как-то — залез Олег в кусты малины и, поднимаясь на цыпочках, срывает ягоды ртом, не дотрагиваясь до них руками.

«Аслати мӗнтен пулать?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл панулми татать иккен.

Она доставала яблоки.

Панулми мӗнле пухаҫҫӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пичче сасартӑк пӗр пуллине тытрӗ те: — Акӑ вӑл, ҫӑрттан! Чик-ха пӳрнӳне ун ҫӑварне — ҫыртса татать, — терӗ.

А дядя вдруг схватил одну рыбу и говорит: — Вот она, щука! Сунь ей палец — откусит.

Сӗрекене мӗнле пулӑ кӗнӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне пӗшкӗнчӗ те, хӑвӑрт-хӑвӑрт ҫиме пуҫларӗ, пӳрнисемпе сӑхнӑ пек, хӑвӑрт татать вӑл.

Мама тоже на корточки присела и так начала скоро есть, как будто пальчиками клюет.

Эпир ҫырла татни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Каҫхи шӑпӑлха итлесе, шухӑшласа выртса, эпӗ ниепле те ӑнланаймарӑм: патша рабочисен урисене татать пулсан, мӗншӗн-ха ӑна тытса пӗвере путармаҫҫӗ?

Прислушиваясь к ночной тишине, я думал и никак не мог понять: почему царя не посадят в мешок и не утопят в ставке, если он отрывает у людей ноги?

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шепталло касаканни, Улакатки хӑйӗн сӑмсипе шӑтӑксем шӑтарса ҫӗлет, Рогач кайри урисемпе ҫипсене пӗтӗрет, Лизетта вӗсене ҫыртса татать.

Шепталло кроил, Дятел клювом протыкал дырки и шил, Рогач задними ногами сучил нитки, Лизетта их перегрызала.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпир мачта тума юракан хырӑн пӑхӑр тӗслӗ вулли ҫумне сӗвенсе ларатпӑр; сывлӑша сӑмала шӑрши ҫапса лартнӑ, уйран лӑпкӑ ҫил вӗрет, шӑлансем силленеҫҫӗ; кукамай тӗксӗм аллипе курӑксем татать, мана вӑл чей курӑкӗпе, буквицӑпа, чӗкеҫ курӑкӗпе мӗнле чиртен эмеллемелли ҫинчен, упа саррин тата тусанлӑ плавдина курӑкӗн тӗлӗнмелле вӑй пурри ҫинчен каласа кӑтартать.

Сидим, прислонясь к медному стволу мачтовой сосны; воздух насыщен смолистым запахом, с поля веет тихий ветер, качаются хвощи; тёмной рукой бабушка срывает травы и рассказывает мне о целебных свойствах зверобоя, буквицы, подорожника, о таинственной силе папоротника, клейкого иван-чая, пыльной травы-плавуна.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Машина хыттӑн вӗҫтерсе пынипе пулакан ҫил йывӑҫсем ҫинчи шурӑ-кӗрен чечексене татать, асфальтлӑ ҫула чечексемпе витсе хурать.

Струя ветра, завихренная стремительным движением машины, срывала с деревьев бело-розовый цвет и устилала им асфальт и обочины.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Эсӗ ун ҫӑварне пӳрне ан чик, ҫыртса татать! — мӑкӑртатрӗ Йевта, ҫӗрулмине вӗри кӗлпе витсе.

Этот парень не пропадет, — прошамкал Евта, закапывая картофель в горячую золу.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пулӑ тетелсене татать, кунгассене путарать.

Рыба рвет сети, топит кунгасы.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

— Королев отрячӗ, Глебов мунча кӗтӗр тесе, вут татать, — терӗм эпӗ.

— Отряд Королева пилит дрова, чтобы Глебов вымылеся в бане, — сказал я.

4 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Чупнӑ чухне ӑна хир качаки те хуса ҫитес ҫук, шӑлӗсемпе вӑл алӑ хулӑнӑш вӗрене кӑшласа татать.

Горная газель не угонится за ним в беге, а зубами он перекусывает джутовую верёвку в руку толщиной.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Мӗншӗн тесен налогне парса татать те вӑл амбарӗнче унӑн хӑйне валли мӗн чухлӗ те пулин юлать.

Потому что отвезёт государству налог, сколько положено, а всё в амбаре для себя кое-что осталось.

Мӗн вӑл НЭП? // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех