Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗртӗннӗ (тĕпĕ: сӗртӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амӑшӗ тахҫанхи сурана сӗртӗннӗ евӗр ахлатса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Юрату пӑшӑлтатса ҫуралать // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ҫак ҫын та унӑн иртнӗ пурнӑҫӑн пӗр пайӗ пулнӑ вӗт-ха, унӑн алли те леш ҫыру ҫумне сӗртӗннӗ!

Куҫарса пулӑш

5. Кун пекки урӑх пулмасть // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Чечек сӗртӗннӗ пек.

Куҫарса пулӑш

XII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Ачасем пурте шыва сӗртӗннӗ, унӑн вӑйне, тутине туйса илнӗ.

Все ребята прикоснулись к воде, ощутили ее силу, вкус.

Интереслӗ те пӗлӳллӗ ҫулҫӳрев // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/t-van-tavral ... ev-3354977

Кушак урса кайса тӑлпалама, чӑрмалама пикенчӗ, хӗре мӑйӗнчен те, питӗнчен те, аллинчен те темиҫе хут ҫӗҫӗ ҫивчӗшӗ сӗртӗннӗ пек пыра-пыра тиврӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Ҫак сӑмахсене каланӑ чухне тулта ҫил вӗрнӗ, тӳпере пысӑк пӗлӗтсем капмаррӑн шӑвӑннӑ, вӗсем, пуҫ тӗлӗнче те аялскерсем, тайга патне ҫитсен хӑйсен хырӑмӗсемпе йывӑҫ тӑррисенех сӗртӗннӗ

Куҫарса пулӑш

I. // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 3–36 с.

— Аннене пӳрнепе те ан сӗртӗннӗ пултӑр! — касса татрӗ Герасим Федотович.

Куҫарса пулӑш

7 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Сасартӑк йывӑҫпа йывӑҫ сӗртӗннӗ вырӑнта ҫулӑм палтлатса тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ вут // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Каччӑ тулса тӑкӑнасла кӑмӑлпа, анчах пӑртак пӑлхансарах, сывлӑш ҫавӑраймасӑр канӑҫсӑрланса, сылтӑм аллипе савнин пилӗкӗнчен ытла та асӑрхануллӑн, ҫемҫен ҫавӑрса тытрӗ, сарса янӑ тепӗр аллипе хӗрӗн сылтӑм ал лапине хрусталь савӑт-сапана сӗртӗннӗ пек ҫепӗҫҫӗн тӗкӗнтертрӗ, вара мӑшӑр, куҫӗсемпе пӗр-пӗрин чун-чӗрине сар хӗвелпе пиҫсе ирӗлнӗ пылак-пылак ҫӗр ҫырли шерпечӗлле сӑрхӑнса, ытлашши васкамасӑр, хӑй пӗлнӗ пек, асамлӑ авӑра ӳксе, йӑкӑшт та йӑкӑшт, якӑшт та якӑшт «лӗп ҫавра варкӑш» вашкӑрттарма пуҫларӗ, ҫаврӑна-ҫаврӑна, «авӑра-авӑра» кӗҫ-вӗҫ янкӑр тӳпенелле вӗҫсе ҫӗкленменни ҫеҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Унтан, пӳрнисемпе кӑвара сӗртӗннӗ пек, аллине карт туртса илсе, шухӑша кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

Шикли шикленнӗ — кӗрӗкне пӗркеннӗ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 19–23 с.

Сӑнӑма ҫулсен акапуҫӗ ҫапах та сӗртӗннӗ ӗнтӗ, шӑйӑрнӑ: ҫамка ҫинче виҫӗ карт палӑрать, куҫ айӗнче те йӗрсем ҫухалмиех выртаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Мучи // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 105–108 с.

— Ну ан ҫиллен ӗнтӗ ырӑ аппам, — Ультин алли ерҫӳллӗ маррине кура ним хӑрамасӑр сӗртӗннӗ ӑна Сетруна.

— Ну, ладно, не сердись, сестрица, — затянула притворно Сетруна и тут же предложила новую услугу.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл, каякан ҫынна тытса чарма хӑтланнӑ пек, ҫепӗҫ аллипе хӗрӗн ҫурӑмне сӗртӗннӗ пек турӗ.

— Встретивший ее высокий парень-чуваш осторожно положил ладонь на плечо девушки, словно пытаясь удержать.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сиксе чӗтресе — пуҫӑмран сӗртӗннӗ хулӑн пусмана тӳсӗмсӗр алӑпа сиртӗм те аялалла анма пикентӗм; чунӑмри тӑвӑла пула урасем хуҫланасшӑн мар.

Весь дрожа, я отвел нетерпеливой рукой тяжелую материю, тронувшую по голове, и начал сходить вниз подгибающимися от душевной бури ногами.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Венера иртсе пынине Ломоносовпа пӗр вӑхӑтрах ытти астрономсем те сӑнанӑ, вӗсем те ҫутӑ кӑшӑла асӑрханӑ, анчах вӑл мӗн пулнине тавҫӑрса илеймен, Венера хӗрри Хӗвел мӗлкин хӗррипе сӗртӗннӗ вӑхӑтра ҫутӑ кӑшӑл вӗсене ҫав вырӑна паллӑ тума кансӗрлерӗ, тесе ӳпкелешнӗ.

Другие астрономы, которые одновременно с Ломоносовым следили за прохождением Венеры, не были так наблюдательны. Они заметили светлый ободок, но не поняли, что это такое, и только жаловались, что ободок помешал им отметить точный момент, когда край Венеры прикоснулся к солнечному диску.

Венера // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Бауман, вӗлкӗшекен ялава пичӗпе сӗртӗннӗ май, ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Бауман оглянулся, отводя от лица плескавшееся под ветром полотнище знамени.

XXXVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пыл ҫумне сӗртӗннӗ аллисем пӗр-пӗрин ҫумне тӗкӗнсенех ҫыпӑҫаҫҫӗ.

Руки стали липкими от меда.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Капла сӗртӗннӗ хыҫҫӑн унӑн ҫан-ҫурӑмӗ пӗҫерсе кайрӗ, вӑл хӗрӗн туйӑмсӑр аллине чӑмӑртама тытӑнчӗ.

Сверкающий огонь пробежал по жилам его от сего прикосновенья, и жал он руку, лежавшую бесчувственно в руке его.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Фома ашшӗн ҫамки ҫумне тутисемпе сӗртӗннӗ те, сехӗрленсе кайса, ҫавӑнтах тупӑк патӗнчен каялла ярса пуснӑ.

Фома прикоснулся губами ко лбу отца и с ужасом отпрянул от гроба.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лайӑх ҫын ҫумне сӗртӗнни — пӗр пуслӑх пӑхӑр укҫа кӗмӗл ҫумне сӗртӗннӗ пекех — ху та вара ҫирӗм пус вырӑнне ҫӳреме пултаратӑн…

Около хорошего человека потрешься — как медная копейка о серебро — и сам за двугривенный сойдешь…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех