Шырав

Шырав ĕçĕ:

сухаллӑ сăмах пирĕн базăра пур.

сухаллӑ (тĕпĕ: сухаллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кайнӑ чухне пӗр кӑвак сухаллӑ ҫын тӗл пулчӗ те: — Ӑшта каятӑр, ывлӑмсам? — тесе ыйтать тит кӑвак сухаллӑ старик.
По дороге один человек с седой бородой встретился и спрашивает: — Куда путь держите, сынки?

1. [Икӗ Йӑван] // ЧПГӐИ. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 47-57 с.

Вӑл кашни минутра тенӗ пекех хӑйпе юнашар тӑракан ватӑ та шур сухаллӑ полковник еннелле ҫавӑрӑна-ҫавӑрӑна пӑхкалать, лешӗ кашнинчех хӗрлӗ сухаллӑ оратор тӗрӗс каланине шантарса, хӑйӗн ҫӳҫсӗр ҫаврака пуҫӗпе ӑна ырланӑ пек сулланкаласа тӑрать.
Он поминутно оборачивался в сторону своего соседа — старенького, седого полковника, который каждый раз, как бы удостоверяя правильность заключений рыжего оратора, одобрительно кивал круглой лысой головой.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Каҫ-каҫ ун патӗнче час-часах хӑнасем пухӑнаҫҫӗ, — Алексей Васильевич ятлӑ, шуранкӑ сӑнлӑ, хура сухаллӑ, ҫӳллӗ, тӗреклӗ хитре арҫын, сахал калаҫаканскер; Роман Петрович — шатра питлӗ, ҫаврака пуҫлӑ, яланах темскере хӗрхеннӗ пек тутине чӑплаттараканскер; Иван Данилович — ырхан та пӗчӗкскер, шӗвӗр сухаллӑ та ҫинҫе саслӑ, хастарлӑ, кӑшкӑрма юратакан, пӑшатан пек ҫивӗч ҫын; Егор — яланах хӑйӗнчен, юлташӗсенчен тата хӑйӗн йывӑрлансах пыракан чирӗнчен кулса тӑрӑхлаканскер.
По вечерам у него часто собирались гости — приходил Алексей Васильевич, красивый мужчина с бледным лицом и черной бородой, солидный и молчаливый; Роман Петрович, угреватый круглоголовый человек, всегда с сожалением чмокавший губами; Иван Данилович, худенький и маленький, с острой бородкой и тонким голосом, задорный, крикливый и острый, как шило; Егор, всегда шутивший над собою, товарищами и своей болезнью, все разраставшейся в нем.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Чӑнах та, чернил савӑчӗ темле сухаллӑ пуҫ пек, пепельници — хӗреслетсе хунӑ авалхи алса пек, сухаллӑ пуҫ ӑшӗнче чернил пур, Николай Антоныч перине чернилпа пуҫас тесен, ҫав богатырь пуҫӗ ӑшне чикнӗ ӗнтӗ.
Действительно, чернильница представляла собой бородатую голову в шишаке, пепельница — две скрещенные древнерусские рукавицы, и т.д. Под шишаком находились чернила, и, стало быть, Николаю Антонычу приходилось макать перо прямо в череп богатыря.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗртре выртнӑ плащпа ытти ӑпӑр-тапӑра пуҫтарнӑ вӑхӑтра Маруҫӑн качака сухаллӑ хӑйматлӑх ашшӗ Левене ҫурӑмӗнчен лӑп-лӑп тутарса илме те ӗлкӗрет.
Куҫарса пулӑш

«Ну, робот, тӳс тулӗк!..» // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Маруҫӑн качака сухаллӑ хӑйматлӑх ашшӗ: — Хӗрӗм, — тет, тем ӑнкарнӑн, — ҫынна кастрюль чухеттерме аван мар.
Куҫарса пулӑш

Ну, — качака сухаллӑ арҫын кӗленчене Маруҫ умне лартать.
Куҫарса пулӑш

Шӑнкӑрч аслашшӗне куҫ илмесӗр пӑхать, мӗншӗн тесен пӳрт ӑшчикне мӗл-мӗл тӑвакан лампа мар, шап-шур сухаллӑ та ҫӳҫлӗ, шап-шур кӗпеллӗ те йӗмлӗ аслашшӗ ҫутатнӑн туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш сыпӑк // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 3–36 с.

Станцӑна пире илме сухаллӑ полковник — госпиталь начальникӗ тата виҫӗ сестра килсе ҫитрӗҫ.
Куҫарса пулӑш

II // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Сӗтел умне кӗреҫе сухаллӑ ватӑ колхозник Макҫӑм тухрӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫул курки пушанса тӑмарӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Откан аппа вырӑнне пӳрте хура сухаллӑ ҫын кӗрсе тӑнине курсан, унӑн чӗри кӑрт турӗ, ури ыратни те иртсе кайрӗ пулас.
Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Леш хура сухаллӑ ҫын ҫӳрет иккен-ха хамӑр таврара.
Куҫарса пулӑш

— Ҫавна каланӑ пуль-ха Укань хура сухаллӑ ҫын тесе.
Куҫарса пулӑш

— Палламастӑн-им? — сухаллӑ хура ҫын, ҫурӑм хыҫӗнчи пысӑк кутамккине хывса, урайне лартрӗ, йӗпе-сапапа, тусанпа хуралса хытса кайнӑ брезент плащне пӑтаран ҫакрӗ.
Куҫарса пулӑш

Куратӑн пуль, сухаллӑ.
Куҫарса пулӑш

Ирхине темле хура сухаллӑ ҫын, ҫырма урлӑ каҫса, Кулюккан пахчи алӑкӗнчен кӗнине курса юлнӑччӗ Укань.
Куҫарса пулӑш

Кил хуҫисем, шур сухаллӑ старикпе сарлака белорус хӗрарӑмӗ, салтака ҫӑвӑнма тесе, валашка тулли шыв хатӗрлесе лартнӑ.
Куҫарса пулӑш

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Хӑйсем тӑрантас ҫине ҫемҫен сиксе хӑпарса ларнӑ-ларманах кӑвак ӑйӑр вырӑнтан тапса сикме пӑхрӗ, аран тытса чарчӗ ӑна кӗреҫе сухаллӑ ям-шӑк.
Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Аллага шӗкӗр, исен-сау йӗрисӗзмӗ ӳсӗгӗз, эйдегӗз, кӗрӗгез кунак булӑрсӑз, — ик аллине малалла тӑсса, шӗвӗр сухаллӑ старик Хумкка патнелле ҫывхарчӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӑрисем кӗреҫе сухаллӑ асатте пек, теприсем кӑвак ҫеҫенхирте ӗрӗхсе кайнӑ кӗмӗл ҫилхеллӗ урхамах евӗр курӑнаҫҫӗ, юмахри пек чаплӑ кӗленче керменсем те пур унта.
Куҫарса пулӑш

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика