Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

румын сăмах пирĕн базăра пур.
румын (тĕпĕ: румын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Румын ҫине пырса тӑрӑнсан, вӑл хӑйӗн ППШ-и ҫинчен пачах манса кайнӑ, ҫавӑн пекех румын та хӑйӗн винтовки ҫинчен аса илмерӗ пулас.

Налетев на румына, Маковей совсем забыл о своем пэпэша, как забыл, наверно, и румын о своей винтовке.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Тарнӑ чух вӗсем: «Антонескун пур приказ: румынсен пултӑр Кавказ. Румын та вӗт ухмах мар, киллелле ҫеҫ яра пар!» — тесе юрлатчӗҫ.

— Удирая, они пели: «Антонеску дал приказ — всех румынов на Кавказ. А румын не дурной — на каруцу и домой».

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Авиаципе румынсем хушшинче ҫыхӑну пулман, ҫавӑнпа бомбӑсем румын салтакӗсем ҫине тӑкӑннӑ.

Связи между авиацией и румынами не было, поэтому бомбы сыпались на румынских солдат.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Ку — чех гарнитурӗ, ку — румын гарнитурӗ, ку — поляк гарнитурӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Пӗррехинче Стурза вӗренекенсене хӑй Бессарабире ҫурални, анчах пурпӗрех таса юнлӑ румын пулни, Бессараби ҫыннисене пӗтӗм чунтан курайманни ҫинчен каланӑччӗ.

Стурза говорил, что он хоть и уроженец Бессарабии, по является, однако, чистокровным румыном и не выносит этих «костя и совестя».

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Тен, ҫак самантра румын хресченӗ пирӗн самолетсене асӑрхаса тӳпенелле шанӑҫпа пӑхать пулӗ.

Быть может, в эту минуту румынский крестьянин с надеждой поглядывает на небо, видя наши самолёты.

24. Истребитель мӗнле ҫапӑҫать // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

1942 ҫулти декабрӗн иккӗмӗш ҫур уйӑхӗнче нимӗҫсемпе румын ҫарӗсем Сталинград патӗнчен тарма тытӑнчӗҫ.

Во второй половине декабря 1942 года началось бегство немецких и румынских войск, разгромленных на Волге.

Кӗрешӳ штабӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Выҫӑхнӑ румын, ытлашши сӳпӗлтетмесӗрех, Олегран ҫӑкӑр туртса илчӗ те винтовкине парса хӑварчӗ, хӑй, темӗн мӑкӑртатса, тухса кайрӗ.

Голодный румын без лишних слов вырвал у Олега хлеб, отдал ему винтовку и, что-то бормоча, вышел вон.

Хӗҫ-пӑшал! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пӗррехинче, ҫапла, пирӗн пата румын салтакӗ пырса кӗчӗ.

Как-то раз к нам забрёл румынский солдат.

Хӗҫ-пӑшал! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Румын хыҫҫӑн майӗпен утакан ҫынсен ушкӑнӗ.

Вслед за румыном показалась колонна медленно идущих людей.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юланутсем пирӗн умран иртсе кайрӗҫ, вӗсен хыҫҫӑн тата тепӗр юланут, румын, ҫӳллӗ лаша ҫинче ларса пырать.

Всадники проехали мимо нас, за ними, несколько поодаль — еще один верховой, румын на высокой лошади.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ӗлкӗрнӗ вӗт, ҫавӑнти румын салтакӗсене аркатса тӑкнӑ вара.

Подоспели, отбросили румын.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Тыткӑна лекнӗ румын салтакӗсем пире мина лаптӑкӗсен системи ҫинчен каласа пачӗҫ.

Пленные румынские саперы объяснили систему минных полей.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Бинтпа ҫыхнӑ, юнланса пӗтнӗ Черныша наҫилккапа йӑтса тухрӗҫ те лав ҫине румын сержанчӗпе юнашар хучӗҫ, — сержанта ӳпкерен амантнӑ пулас, мӗншӗн тесен юн унӑн ҫӑварӗнчен тата сӑмса шӑтӑкӗсенчен тухать.

Черныша, забинтованного, окровавленного, вынесли и положили на повозку рядом с румынским сержантом, раненным, очевидно, в легкие, потому что кровь выступала у него из ноздрей и изо рта.

XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫапӑҫу хирӗнче аманнӑ хамӑрӑн салтаксене те, румын салтакӗсене те кунтах илсе килчӗҫ.

Сюда же принесли и несколько раненых, наших и румын, подобранных только что на поле боя.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗттӗмре хӑйсен окопӗсем валли кукуруза ҫӗклемӗсем йӑтнӑ румын салтакӗсем тӑтӑшах тӗл пулаҫҫӗ.

То и дело в темноте встречались румынские солдаты с охапками кукурузы для своих окопов.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кунта венгер, румын ҫемйисем тата Буковина украинецӗсен темиҫе ҫемйи пур.

Тут были венгерские, румынские семьи и несколько семейств украинцев из Буковины.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Румын вӗсене илмерӗ, ырӑ кӑмӑлпа Маковейчика пачӗ.

Румын отказался их взять, оставляя Маковейчику в знак расположения.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Румын ӑна тачанка ҫинчен хӑйӗн япалисене илесшӗн пулнине пӗлтерет.

Румын объяснял, что он хочет забрать из тачанки свое хозяйство.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эх эс, мамалыга хырӑмӗ! — кӑшкӑрать Маковей, румын тӗме хыҫне кӗрсе пытаннӑ пулин те, пӗр ҫилӗсӗр татах тепӗр черет кӑларса ярса.

— Ах ты, мамалыжник! — крикнул Маковей, выпуская еще одну очередь, хотя румын уже скрылся за бугорком.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех