Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтрӗм (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ — суккӑрлӑхӑм пирки пӗтрӗм

Я пропал — от слепоты…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ пӗтрӗм… пӗлетӗп!

— Я пропал… знаю!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ, ҫынсен ырлӑхӗпе наркӑмӑш хыпнӑскер, ҫын пулма тӑрӑшакан кашни чухӑн этемӗн шалкӑмлӑ йӑлипе пӗтрӗм, вӑл йӑла — нумая кӗтсе, сахалпа ҫураҫасси…

— Отравленный добротой людей, я погиб от роковой способности каждого бедняка, выбивающегося в люди, — от способности мириться с малым в ожидании большего…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хань Лао-лю «халӗ ӗнтӗ йӑлтах пӗтрӗм» тесе, ним тума аптраса ӳкнӗ.

Хань Лао-лю решил, что все уже кончено, и впал в отчаяние.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Асапланса пӗтрӗм, ҫапах суса пӗтертӗм.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Спартак ҫак ҫапӑҫура хӑй калама ҫук пултарнипе, фехтовани ӑсталӑхне пӗтӗмпех пӗлсе ҫитнипе, виҫӗ ҫӑмӑл суран ҫеҫ илчӗ; вӗсем те пулин шӑйӑрнӑ пек кӑна пулчӗҫ, анчах ӑна хирӗҫ ҫапӑҫакан тӑшмансем тата тӑваттӑн юлнӑччӗ-ха, вӗсем пурте аманса суранланнӑскерсем пулин те, юлашки юлташӗ ӳкнӗ чухне вӑл хӑйне: тинех пӗтрӗм иккен, тӗсе шутларӗ.

Спартак благодаря своей непостижимой ловкости и удивительному искусству фехтования получил только три легкие раны, вернее — царапины, но теперь он оказался один против четверых сильных противников, хотя все четверо были ранены более или менее тяжело и истекали кровью, все же они еще оставались грозными врагами, так как их было четверо, после гибели своего последнего товарища он понял, что настал его смертный час.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

«Пӗтрӗм», тесе шухӑшларӑм та, эпӗ такӑнса темӗскер ҫемҫе те ӑшӑ япала ҫине ӳкрӗм, такам хӑлхисенчен ярса илтӗм…

Я подумал: «Погиб», споткнулся, упал на что-то мягкое и тёплое, схватился за чьи-то уши…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

«Ай, ай, те ҫурӑм шӑмми, те хул калакӗ шатӑрах хуҫӑлчӗ — унтан та, кунтан та кинжалпа чикнӗн яшлаттарать. Пӗтрӗм, вилетӗп, хур-ах!» — урипе урайне тӑкӑртаттарса, сассине халь-халь юлашки сывлӑшӗ тухасла мӗкӗрттерет Матви.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗтрӗм ӗнтӗ! тесе шутларӑм эпӗ, лартрӗҫ мана ҫав ҫынсем, халӗ ӗнтӗ мана валли ҫул ҫитмен преступниксен колонийӗнче вырӑн хатӗрлесе хунӑ!

Мне показалось, что я пропал, — подсидели меня эти люди, и теперь мне уготовано место в колонии для малолетних преступников!

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Пӗтӗмпех вараланса пӗтрӗм, хам хӑнана кайма тумланнӑччӗ!

— Измазалась я вся, а — в гости одета!

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

«Мӗн? Пултараймастӑп-им… Нивушлӗ… пӗтрӗм?» — вӗлтлетсе илчӗ пӗртен-пӗр шухӑш ун пуҫӗнче.

«Что же это я? Не могу… Не могу! Неужели конец?» — только эта, одна-единственная, мысль стучала у него в мозгу.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Нивушлӗ пӗтрӗм!

«Неужели пропал?

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗтрӗм…» — ӑнланмалла мар мӑкӑртатса, шухӑшлать Йевта хӑй ӑшӗнче: алӑкран йӑпшӑнса тухмалла мар-ши унӑн, тарма хӑтланса пӑхмалла мар-ши.

Пропал… — бормотал шепотом Евта, не зная, оставаться ли ему на месте или попытаться бежать.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Пӗтрӗм…» — шухӑшларӗ те вӑл, татах ытларах тӗршӗнчӗ, куҫне хӗсрӗ.

Он еще больше скорчился и зажмурил глаза: «Все!» — подумал он.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Ну, пӗтрӗм! — шухӑшларӑм эпӗ.

«Ну, все пропало! — подумал я.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Ну, пӗтрӗм, — тет хӑй ӑшӗнче. Анчах тигр ҫӑварне ахалех кӗрес мар, хамӑн вӑя кӑтартам-ха ӑна», тет.

«Ну, — думает, — пришел мой конец. — И решил он про себя: — Чем умирать, не защищаясь, покажу-ка я лучше тигру свою отвагу».

Паттӑр ашак // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

— Ай-яй-яй, ма йӗрес мар ман, эпӗ халӗ пӗтӗмпех пӗтрӗм вӗт, — тет.

— Ой-ой, как же мне не плакать, пропал я теперь совсем.

Тилӗпе упа тата кӗтӳҫӗ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

Тинех пӗтрӗм хайхи: Саша мана курайми пулать ӗнтӗ.

Теперь все погибло: Саша будет презирать меня.

Эпӗ поэт пулса тӑтӑм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Ну, халь эпӗ пӗтрӗм ӗнтӗ!

Ну, теперь пропал!

52 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Эпӗ асапланса пӗтрӗм унпа: лаша мар вӑл — хурлӑх, тата, юри тунӑ пекех, кашни ҫур ҫухрӑмранах тӑварӑнса каять.

— Я, брат, замучился: не конь — беда, и, как назло, через каждые полверсты распрягается.

22 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех