Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чылайччен пӑхса тӑчӗ упӑшки ҫине арӑмӗ, хӑрах ывӑҫне тути патнех тытса, пуҫне пӑркаларӗ — шӑлӗсем тӑкӑнса пӗтнӗрен алли часрах ҫӑварне хуплама васкать ҫав…

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Мучи, шӑлӗсем ӳксе пӗтнӗрен, шӑл тунипе ҫыртса илнӗ ҫӗр улмие тата куркана янӑ хӑяр шывӗпе ислетнӗ пашалӑва ҫӑварта чылайччен ҫавӑрать…

Куҫарса пулӑш

Хура пӳрт // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 84–89 с.

Канма кайса килнӗ хыҫҫӑн укҫа пӗтнӗрен кӑна ҫапла тӑватӑп тесе ӑнлантарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Антальйӑри кану // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7887.html

Тусем, сӑртсем хуп-хура Юрӗ кайса пӗтнӗрен, Тухать курӑк ҫӑп-ҫӑра Хӗвел хытӑ хӗртнӗрен.

Куҫарса пулӑш

Силпи ялӗнче // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ҫулҫӑ пӗтнӗрен вӗсем илемсӗррӗн ҫеҫ мар, темле тӑлӑххӑн, сивлеккӗн, хӑрушшӑн курӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Сывӑ пул, Атӑл! // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Анчах етресем пӗтнӗрен крепоҫа штурмлама каймарӗҫ.

Куҫарса пулӑш

15. Хусан хапхи умӗнче.. // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Хӑть те мӗн шухӑшлӑр — пур пӗрех, — терӗ Моргиана Евӑна тӗсесе тата лешӗ шанӑҫ пӗтнӗрен ҫеҫ ҫапла калаҫнине ҫирӗплетсе.

— Все равно, что бы вы ни подумали, — заявила Моргиана, всматриваясь в Еву и убедясь, что та говорит так только с отчаяния.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Шанӑҫ пӗтнӗрен ӗненетпе пӗрех: Футрозпа унӑн ачисем хӑйсен вырӑнӗсене йышӑннӑ ахӑр.

В отчаянии был он почти уверен, что Футроз и дети его уже заняли свои места.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кронӑна вакланӑ чух Клиссон укҫан пӗр пайӗ пӗтнӗрен кулянчӗ паллах, ҫав хушӑрах Бетси унӑн таракан ҫурӑмне ҫухатнипе рехетленчӗ.

Меняя крону, он испытывал некоторое удовольствие при мысли, что часть денег все-таки им истрачена и что Бетси потеряла из вида его убегающую спину.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Ӗҫмелли шыв пӗтнӗрен кӗҫех эпӗ командӑн пӗр пайӗпе мӑнастире кайрӑм.

Скоро, нуждаясь в пресной воде, я, захватив часть команды, отправился в монастырь.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Суринэ ҫакна итлерӗ, матрос тӗплӗнрех каланине нимӗн туймасӑр тӑнларӗ, унтан вӑйӗ пӗтнӗрен лаштӑрах ларчӗ; стенасем, мачча, сӗтел-пукан — унӑн куҫӗсенче пӗтӗмпех сикет, арканать.

Суринэ, выслушав это, слушала еще, машинально, как матрос приводит подробности и, не устояв, села; стены, потолок, мебель — все прыгало и ломалось в ее глазах.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Юлашкинчен тискерскерсем ту хысакӗ хыҫне кӗрсе ҫухалчӗҫ, вара тинех, каллех — пуҫтарӑнса, пӗрлехи шанӑҫ пӗтнӗрен хурланса та хӑраса — пӗр-пӗринпе калаҫма пикентӗмӗр.

Наконец последние кормы чудовищ скрылись за скалами, и мы могли, собравшись опять, с горем и страхом признаться друг другу в нашем общем отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫук, килйышра пурӑнма май ҫукран мар, тӳсӗм пӗтнӗрен мар, кӳрентернӗрен макӑрать халь Саша.

И Сашины слезы не от невозможности жить в семье, не от условий, а от обиды.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Гусев карапӗ хӗвел пайӑркисене путсан Иха шанӑҫ пӗтнӗрен мӑклӑ чулсем ҫине ӳкрӗ.

Когда корабль Гусева утонул в потоках солнца, Иха ударилась о мшистые камни в отчаянии.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Мана хурланмалла та кӳренмелле пек туйӑнса карӗ, — гунсем вилсе пӗтнӗрен мар, мана ҫав тери нумай асаплантарнӑ сӑмах пӗлтерӗшӗ ҫавӑн пек простӑ пулнӑран тата мана ним те паманран хурланмалла та кӳренмелле пек туйӑнса карӗ.

Мне стало грустно и досадно — не потому, что гунны вымерли, а оттого, что смысл слова, которое меня так долго мучило, оказался столь простым и ничего не дал мне.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сӑмах йытӑ ҫинчен пырас мар пулсан, эпӗ: ку вӑл ӗмӗт татӑлнӑран е шанчӑк пӗтнӗрен тенӗ пулӑттӑм.

Если б речь шла не о собаке, я бы употребил слово: разочарованность.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

4. Ҫӗр ҫине ҫумӑр ӳкменнипе тӑпра ҫуркаланса пӗтнӗрен ҫӗр ӗҫлекенсем те аптӑранипе пуҫне хуплаҫҫӗ.

4. Так как почва растрескалась оттого, что не было дождя на землю, то и земледельцы в смущении и покрывают свои головы.

Иер 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.