Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пусать (тĕпĕ: пус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Люда та тупа тӑвать, «Катя» ятпа алӑ пусать.

Люда тоже дала клятву, подписав ее кличкой «Катя».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Вӑл трубкине хулпуҫҫийӗпе хӑлха ҫумне хӗстерсе, телефонпа калаҫать, ҫав вӑхӑтрах умӗнче пӗр купа выртакан телеграммӑсене алӑ пусать.

Он разговаривал по телефону, плечом прижимая трубку к уху, и одновременно подписывал лежавшие стопкой телеграммы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кил-ҫурт кӗнеки ҫине ҫырнӑ чух вӗсем марка ҫыпӑҫтараҫҫӗ, пирӗн участок штампне пусаҫҫӗ, полици начальникӗ алӑ пусать.

При прописке в домовой книге они наклеивают марку, накладывают штамп нашего участка, а подписывает начальник полиции.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Аллисем чипер, таса та мӑнтӑркка алӑсем, урисем ҫав тери кукӑр, утнӑ чух вӑл хӑюллӑн тата кӑшт мухтанарах яра-яра пусать, ку ӗнтӗ батарея командирӗ именсех кайман ҫын иккенне кӑтартса тӑрать.

Руки у него были красивые, чистые и пухлые, ножки очень вывернутые, ступавшие с уверенностью и некоторым щегольством, доказывавшим, что батарейный командир был человек незастенчивый.

13 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кӑшт тӑрсан, ку карташне тухать; астумасӑр кӗрепле шӑлӗ ҫине пусать те, кӗрепле аври кӑна ҫамкинчен шап! тутарать.

Только он пошел по двору, наступил на грабли; они его ударили в лоб.

Нумай вӗреннӗ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хут пулсан — пусать вӑл алӑ, пулмасассӑн — хӑй ҫырать.

Есть бумажки — прочитал их, нет бумажек — сам напишет.

Партирен кӑлармалли кандидат // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 120–121 с.

Калашников ура ҫинчех темӗнле хутсем ҫине алӑ пусать, ҫар чаҫӗнчен илсе пынӑ автомашинӑсем ҫине беженецсене — ача-пӑчасемпе хӗрарӑмсене — лартса ӑсатассине йӗркелесе тӑрать.

Калашников на ходу подписывал какие-то бумаги, распоряжался погрузкой на военные автомашины беженцев — женщин и ребятишек.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫавӑнпа та ӑна сылтӑм фланга тӑратас пулать, унпа пӗр тан утса пыма та май ҫук, мӗншӗн тесен вӑл кашни утӑмнех пӗрер чалӑш ярса пусать, ун пирки сулахай флангӑн намӑс курмалла пулать вӗт.

Стало быть, его на правый фланг ставить надо, а равняться по нем не можно, потому как у него что ни шаг, то сажень. Левый фланг с ним пропасть должен.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

ЗАГС-ра ӗҫлекенӗн сӑмахне ура ҫинче итлеҫҫӗ, ун хыҫҫӑн ҫӗнӗ мӑшӑр хӑйсем пӗр ҫемье туса хуни ҫинчен алӑ пусать.

Речь сотрудника ЗАГСа слушают стоя, после чего новобрачные скрепляют своими подписями акт о браке.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл туратлӑ туяпа, хӑрах ури ҫине сыхланарах пусать, сарлака сухалӗ кӑкӑрне витет, лапсӑркка куҫ харши айӗпе йӑм-хӑмӑр куҫӗ йӑлтӑртатать.

Он опирался на суковатую трость, осторожно ступая на левую ногу; широкая седая борода укрывала почти всю грудь; из-под лохматых бровей зорко смотрели живые карие глаза.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук хутаҫне ал вӗҫҫӗн ылмаштарса ҫӗклеме тытӑнчӗ, апла та пусать иккен.

Как ни приноравливался Тимрук, мешок мешал ему, резал плечо, руку.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫхи сулхӑн ҫанҫурӑма пусать.

Ночная прохлада становилась все ощутимей.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Каҫхине мухмӑр пусать пуль тетӗп-ҫке?

— Похмелье, скажу тебе, ежели его вовремя поправить, никогда не мучает.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Техӗмлӗ пиҫнӗ, Выҫӑхнӑ Шерккей ӑна тӑварпа пусать те ҫисе тӑранас ҫук пек васкаса хыпать.

Сварилась ароматной, Шерккей ел жадно и торопливо, обмакивая в соль картофелину за картофелиной.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей шултӑран яра-яра пусать.

Савандей шагал широко и быстро.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк уттине Шерккей аякран чухлать: аллисемпе вӑл, арман ҫуначӗ пек, енчен енне сулӑнкалать, урисене сӑрхаласа пусать.

Походку Кандюка Шерккей определил еще издали: он размахивал руками, точно мельница крыльями, при этом умудряясь еще и раскачиваться из стороны в сторону и твердо ступая ногами.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн урине тӑхлан шӑратса янӑ тейӗн — ытла йывӑрланнӑ, пӗринчен пӗрне аран ирттеркелесе пусать, пуҫне чикнӗ, умӗнчи ҫулне пӑхса пынӑ пек, васкамасӑр утать.

Шерккею казалось, что к его ногам подвесили пудовые гири, — он запинался, еле-еле переставлял непослушные ступни, низко опустив голову, будто внимательно изучал дорогу перед собой.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре, халӑх пайтах пулсан та, кичем, салху шӑплӑх пусать.

Несмотря на то, что в доме много людей, царят гробовая тишина и подавленность.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗт-турӑх сахал та, ҫапах кӳрше кайса илни мар; качакаран пысӑкрах ӗни пур; ултӑ чун сурӑх усрать — сывлӑх тӗрӗс-тӗкел тӑрсан, питравра така пусать.

Молока хоть и маловато, но в соседи ходить не приходится: не гляди, что ростом чуть побольше козы, а все ж корова; шесть овец держит Шерккей — если все будут живы-здоровы, глядишь, на Петров день барашка зарежет.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сарлака касса илет вӑл, хӑй те каҫӑрӑларах тӑрать, урине аяккалла анлӑн ярса пусать.

Он косил широко, размашисто, так же широко расставив крепкие ноги и делая большие захваты.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех