Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурнӑҫу (тĕпĕ: пурнӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑнланатӑн-и, санӑн пурнӑҫу ҫакӑнтан килет ӗнтӗ, тет.

Ты, говорит, понимаешь ли, что твоя судьба зависит от этого?

IV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Унӑн пурнӑҫӗ халь — санӑн пурнӑҫу!

Его жизнь теперь — твоя жизнь!

Вӑрҫӑ пулмасть // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пурнӑҫу хаклӑ пулсан, кунӗн-ҫӗрӗн асра тытса тӑр, — кӑшкӑрчӗ вӑл юлашкинчен.

Во сне и наяву помни, если дорога жизнь, — кинул он на прощанье Серегину.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Паллах, сан пурнӑҫу урӑхла пулать: авалхи вӑхӑтра пурӑнмастӑн.

Ну, у тебя, конечно, по-другому жизнь будет: не в старые времена живешь.

Каҫ пулсан // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан, хайхи кил ашакӗ ҫине йывӑр тиесе, ӑна ҫынни хыҫалтан чукмарпа хӑваласа пынине курсан, хир ашакӗ каланӑ: «Тӑванӑм, сан пурнӑҫна хапсӑнмастӑп ӗнтӗ, санӑн ырӑ пурнӑҫу варна витнине хамах куртӑм ӗнтӗ», — тенӗ.

Потом, как навьючили ручного осла, да как сзади стал погонщик подгонять его дубиной, дикий осел и говорит: «Нет, брат, теперь не завидую, — вижу, что твое житье тебе соком достается».

Хир ашакӗпе кил ашакӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сан пурнӑҫу ман алӑра, ӑнман юнга!

Твоя жизнь, юнга-неудачник, в моих руках!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аннене мӗн чухлӗ вӑйлӑрах юрататӑн, ҫавӑн чухлӗ сан пурнӑҫу ҫутӑрах, савӑнӑҫлӑрах.

И чем больше твоя любовь к матери, тем радостнее и светлее жизнь.

Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫул ҫинче паллашнӑ ҫынсемпе хӑвӑн пурнӑҫу ҫинчен калаҫмаҫҫӗ, хӑвӑр пӗлекен ҫынсене те кӑшламаҫҫӗ.

С дорожными знакомыми не касаются личных тем, не обсуждают жизнь близких или общих знакомых.

Ҫула тухсан // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кашни кун ҫурҫӗрччен салтак тумтирӗ ҫӗлесе ларнӑ хушӑра: — Ӑҫта-ши эсӗ халь? Мӗнле-ха сан пурнӑҫу? Пирӗн ҫинчен шухӑшламастӑн-ши?» — тесе ыйтатӑп.

Каждый день до глубокой ночи я сидела за шитьем военного обмундирования и думала, думала: «Где ты сейчас? Что с тобой? Думаешь ли ты о нас?..»

Ҫырса пымалли пӗчӗк кӗнеке // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах эпӗ сан пурнӑҫу ялта канӑҫлӑрах пулнишӗн савӑнатӑп.

Но я рад: в Гаях тебе будет спокойнее.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫынна пӗр-пӗччен чухне хӑй ҫинчен тӗплӗн шухӑшлани, хӑвӑн ку таранчченхи тата малашнехи пурнӑҫу ҫине ҫаврӑнса пӑхни, ют ҫын куҫӗсем курасран инҫетерех кайса тӑрса пурин ҫинчен те шухӑшлани усӑллӑ.

Полезно человеку побыть наедине с самим собой, заглянуть в себя, подумать обо всем подальше от постороннего глаза, даже если это глаз матери.

Пӗр-пӗччен чухне // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пурнӑҫу каять, тете.

— Жизнь идет, брат.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ санӑн аллу-уру ҫаврӑнса ҫитӗ те пурнӑҫу лайӑхланӗ.

Вот маленько поправишься, дойдут руки до меня.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӑҫан илсе кайрӗҫ? — ыйтрӗ Рыбин, амӑшне хирӗҫ вырнаҫса ларса, унтан, пуҫӗпе сулса илсе: — Ӑнмасть сан пурнӑҫу, Ниловна! — терӗ.

— Когда взяли? — спросил Рыбин, усаживаясь против матери, и, качнув головой, воскликнул: — Не везет тебе, Ниловна!

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Санӑн пӗтӗм пурнӑҫу халӗ малта.

У тебя еще вся жизнь впереди.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Санӑн пӗтӗм пурнӑҫу малта.

У тебя вся жизнь впереди.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Санӑн пурнӑҫу тӑван ҫӗршывӑмӑра кирлӗ…

Твоя жизнь нужна родине…

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Колхозри коммунистӑн агитмассӑллӑ ӗҫӗ — вӑл унӑн пурнӑҫӗ, анчах санӑн колхозри пурнӑҫу епле-ха, ху кам эсӗ колхозра?

Агитмассовая работа колхозного коммуниста — это вся жизнь его, а какая твоя жизнь в колхозе и кто ты сам в колхозе?

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Турӑ пулӑштӑр сана, хӑвӑн пурнӑҫу — хӑвӑн ӗҫӳ!

Господь с тобой, — твоя жизнь — твое дело!

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Кайран эпӗ санӑн йывӑр пурнӑҫу ҫинчен аса илтӗм те, мана хамӑр ҫапла ӗҫкӗ тунӑшӑн намӑс пулса кайрӗ — эсир унта выҫӑллӑ-тутӑллӑ пурӑнатӑр пуль те пӗтӗмпех пире ярса паратӑр.

А потом я вспомнил, как тебе там сейчас тяжело, и мне стало стыдно за этот наш пир — вы, поди, там недоедаете, а все отсылаете нам.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех