Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулнинчен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта акӑ пӗри ватӑ, тепри ҫамрӑк пулнинчен именмесӗр пурте пӗр-пӗринпе канашлаҫҫӗ.

А тут все советовались друг с другом, не стесняясь, что одному много лет, а другому мало.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сергее унӑн ашшӗ, хӑй вӑрҫӑра сержант пулнӑ пулсан та, Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр орденне ҫакса ҫӳресен те, хӑй колонна пуҫлӑхӗ пулнинчен тата ҫамрӑк халлӗнех хӑйӗнчен аслӑрах ҫынсене ертсе пыма тивнинчен, вӑтаннӑ пек туйӑнчӗ.

Сергею казалось, однако, что отец просто-напросто стесняется своей власти, что ему, молодому, неудобно командовать более старшими, хотя он, впрочем, и бывший сержант и носит орден Красной Звезды.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӗсен пӗлтерӗшӗ кама усӑллӑ, кама кирлӗ пулнинчен килнӗ (килет те).

Их целесообразность зависела (и сейчас зависит) от вопроса в чью пользу, кому выгодно?

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл ҫак сарлака кӗлеткеллӗ, уҫӑ ҫухаллӑ кӗпе тӑхӑннӑ ҫӗр чавакан ҫын 201-мӗш шкул директорӗ пулнинчен тӗлӗнсе кайрӗ пулас та, кулса ячӗ, анчах шкула урӑх ӗҫпе килнӗ пулнӑ пулин те, эпир ӗҫленӗ ҫӗртен пӗр самантлӑха та каймарӗ.

Он сначала удивился, услышав, что плечистый землекоп в косоворотке и есть директор 201-й школы, потом рассмеялся и больше уже не уходил с участка, хоть и пришел в школу по каким-то другим делам.

«Килет ешӗл ҫуркунне» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Зоя автобиографи ҫырнине астӑватӑп — пӗтӗмпе те пӗр страница кӑна пулнинчен вӑл хӑй те тӗлӗнсе кайрӗ.

Помню, Зоя писала автобиографию — вся она уместилась на одной страничке, и Зоя очень сокрушалась.

«Хӑех паллӑ…» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл майор техника тӗлӗшӗнчен кая юлнӑ ҫын пулнинчен тӗлӗнчӗ пулмалла.

Удивляясь, вероятно, технической отсталости человека.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Чиркӳ тӑрри урӑхла формӑллӑ пулнинчен хам тӗлӗннине кӑна астӑватӑп.

Помню свое удивление формой колокольни.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӑл — кам хӑҫан суккӑр пулнинчен килет.

Это дело бывает, когда кто ослеп.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Самоизоляци вӑхӑтӗнче килте пулнинчен лайӑххи нимӗн те ҫук.

Куҫарса пулӑш

Кун йӗркине пӑхӑнмалла // Н. Урукова. Елчӗк Ен, 2020.04.08

Ку вара синьор ырӑ кӑмӑллӑ пулнинчен килнӗ, мӗншӗн тесен ман атте кролик вӑрланӑ пулнӑ, вӑрланӑшӑн закон тӑрӑх, асаплантарса вӗлереҫҫӗ.

Он, сеньор, у нас добрый, велел избить отца за то, что отец подстрелил кролика, а ведь за это полагается смерть.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫакна пире компас та кӑтартать тата пирӗн ирӗксӗрех тинӗсӗн ҫурҫӗрти ҫыранӗ хӗррине каялла тавӑрӑнмалла пулнинчен те паллӑ.

Впрочем, это подтверждалось и указаниями компаса и нашим невольным возвращением на северный берег моря Лиденброка.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Паллах ытлашши пулни ҫителӗксӗр пулнинчен аванрах ӗнтӗ.

Но последнее все же лучше!

XVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Малтанхи самантра вӑл нимӗн те курмарӗ, килхушши пушӑ пулнинчен тӗлӗнчӗ, анчах ҫавӑнтах пусма айӗнче такам тӑнине куҫпа мар, хӑлхипе тавҫӑрса илчӗ — карлӑк урлӑ пӗкӗрӗлсе пӑхрӗ те Ленӑна курчӗ.

В первое мгновение он ничего не увидел и удивился тому, что двор пуст, но тут же, скорее слухом, чем зрением, он догадался, что кто-то стоит под лестницею, и, перегнувшись через перила, увидел Лену.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тепӗр ирхине конус тӑррине ҫӑра пӗлӗт хупласа илчӗ; айӗ ҫакна кратер тӗпӗнче тӗттӗм пулнинчен мар, пичче ҫилленсе ҫӳренинчен асӑрхаса илтӗм.

На следующее утро серое, затянутое свинцовыми тучами небо нависло над кратером; поразила меня не столько полная темнота, сколько бешеный гнев дядюшки.

XVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Рейкиявикра пурӑнакан ҫынсем пирӗн хамӑрпа пӗрле тӗрлӗ япала нумай пулнинчен пӑртак тӗлӗнчӗҫ.

Количество коего несколько удивило жителей Рейкьявика.

IX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Амӑшӗ, этем мӗн тери хӑюллӑ пулнинчен тӗлӗнсе, Николайран ӗненмесӗртерех ыйтрӗ:

Пораженная дерзостью задач человека, она недоверчиво спрашивала Николая:

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл ӗнтӗ Курт патне кам ҫырнине, Курт унпа хаяррӑн калаҫни ытлашши ывӑннинчен, нервӑллӑ пулнинчен, е мӗнрен те пулин урӑххинчен килнине епле пулсан та пӗлетех.

Она обязательно узнает, кто писал Курту, почему Курт с ней так грубо говорил: из-за усталости, нервозности или каких-то других причин.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах вӑл капитан Куртран, ирхине хӑй малашне те нимӗн те тӑваймасан хыттӑн тыткалама пулнинчен тата ытларах хӑранӑ.

Но еще больше он боялся капитана Курта, который утром обещал крепко за него взяться, если тот ничего не сможет сделать.

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Кунта та хӑйне майлӑ йывӑрлӑхсем, шӑйрӑксем пур, анчах вӗсем халиччен мӗн пулнинчен епле палӑрмалла уйрӑлса тӑраҫҫӗ-ха!

Здесь тоже были свои неприятности, трудности и шероховатости, но как они отличались от того, что было тогда!

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пирӗн ӗҫ мӗнле пулни, вӑл мӗн ыйтни ҫавӑн пек пулнинчен уҫҫӑн курӑнать!

Из этого случая ясно видно, какая есть наша работа и чего она требует!

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех