Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

паҫӑртанпах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗрӗссипе паҫӑртанпах, паҫӑртанпах та мар-ха, тахҫантанпах тӗлкӗшсе тӑракан шухӑш канӑҫ памастчӗ пулмалла ӑна.

По-видимому, его охватила мысль, которая вот уже несколько лет кряду не дает ему покоя.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗрарӑмсем ӗҫленине паҫӑртанпах куҫне илмесӗр пӑхса ларнӑ старик тӑрса хитре инкене аяккалла тӗкет.

Старик, с самого начата следивший за хлопотами женщин, незлобиво оттолкнул красавицу в сторонку.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пӑрӑн, пачӑшкӑ, — терӗ старик, паҫӑртанпах пупа пӗрре те куҫӗнчен пӑхмасӑр тӑраканскер.

— Отойди, батюшка, — не глядя на попа, сказал старик отрывисто.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уй хапхи ҫумӗнче, Някуҫ старикӗн лупас айӗнче, паҫӑртанпах улттӑн авӑн ҫапнӑ пек тӗпӗртеттерни илтӗнет.

На окраине деревни, под навесом старика Нягуся, идет дробный перестук, будто молотят в шесть цепов.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аякра паҫӑртанпах ӗнтӗ урапа сасси илтӗнет.

Он давно слышит сквозь дрему глухое постукиванье колес.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӑмӑл килӗшмен ӗҫ тунӑ хыҫҫӑнхи пек, айӑпа кӗнӗ пек, ӑшӗнче унӑн паҫӑртанпах пӗр кансӗр шухӑш ҫаврӑнать, чӗрине хускатса тӑрать.

Отчего в нем это чувство — он не сознавал, но на душе было беспокойно, тревожно, чувство какой-то неясной вины…

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле паҫӑртанпах ӗнтӗ ывӑлне кӗтет, ҫынсем хушшипе урамалла тайӑла-тайӑла пӑхать.

Яриле в растерянности глядит по сторонам, ждет сына.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук атти пуҫӗ патӗнче, алӑкран ӳкекен тӑваткӑл хӗвел лаптӑкӗ хӗрринче, паҫӑртанпах ӗнтӗ пӗчӗк хура кӑткӑ упаленет.

Он внимательно наблюдает за муравьем, который копошится в солнечном пятачке возле начищенного сапога Ивука.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ҫук, ҫамрӑксем ӗҫме пӗлмеҫҫӗ, вӗсен курки паҫӑртанпах тулли ларать.

Куҫарса пулӑш

XXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Колхоз хваттерӗнче ӑна паҫӑртанпах агроном кӗтсе ларать-мӗн.

Куҫарса пулӑш

VII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хывӑнӑр, паҫӑртанпах кӗтетпӗр сире, — вашават пулчӗ Константин Викторович, Эльгеева ӑсатма тухнӑскер.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ҫак калаҫӑва илтнӗ Ахтупайпа Ярахви, паҫӑртанпах тем ҫинчен вӑрттӑн пуплекенскерсем, чаппанӗсене хӑварса вӑрмана кӗрсе кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

15. Инҫе ҫул // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Поджогин хӑйӗн кӑвак куҫӗсене кӑшт кӑна хӗссе хан ҫине куларах пӑхса ларчӗ, Кучак уланпа Булат Ширин, паҫӑртанпах пӗр сӑмах та хушманскерсем, пуҫӗсене пӗксе ялан кавир ҫине тинкерчӗҫ, вӗсем ку харкашу часрах пӗтессе кӗтрӗҫ пулас, Сахиб-Гирей вара, воевода сӑмахӗсемпе чунтан эрленсе те вӗчӗрхенсе ӳкнӗскер, кунти сывлӑша шӑршласа пӗлме тӑрӑшнӑ пек, вӗҫӗмсӗр сӑмса ҫунаттисене вылятрӗ.

Куҫарса пулӑш

12. Ямпах урам // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Урасмет ытларах Тукайпа калаҫма тӑрӑшать, паҫӑртанпах ӗнтӗ ӑна тем пирки хӗрӳллӗн те ҫине тӑрса ӳкӗте кӗртет.

Куҫарса пулӑш

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тинех курчӗ вӑл: Элентей паҫӑртанпах аллинче пӑяв тытса тӑрать, Урасмет аллинче те хутлатса тытнӑ чӗн пур.

Куҫарса пулӑш

4. Упа // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ав, куккук паҫӑртанпах авӑтать…

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кунта пӗрремӗш хут пуҫне пырса ҫапрӗ: унӑн ӳтне ӑш хыппи паҫӑртанпах тертлентерет иккен, ҫавӑнпа та чӗр куҫҫи ҫине лӑштӑрах ӳкрӗ те вӗретнӗ хыҫҫӑн сивӗннӗ евӗр ӑшӑ шыва ал тупанӗпе ӑса-ӑса ӗҫме пикенчӗ.

Здесь ему впервые пришло в голову, что жажда неотступно мучает его тело, и он почти упал на колени, зачерпывая ладонью теплую как остывший кипяток жидкость.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эпӗ кӗпене кӑкӑр ҫумне чӑмӑртанӑ та ҫурма ҫарамас тӑратӑп, ҫав тери тарӑхатӑп, мӗншӗн тесен манӑн тӑрӑшуҫӑсем кӑшкӑрашнӑран, ахӑлтатса кулнӑран халӑх пӗр кӗтӳ килсе тулчӗ, паҫӑртанпах пӗр-пӗринпе хӗрӳллӗн сӳтсе яваҫҫӗ — «мӗскер унта?» — эпӗ вара унталла-кунталла ҫаврӑнкалатӑп, йӗкӗлтевҫӗсене куҫӑмсемпе сире-сире ывӑтатӑп.

Я стоял, прижимая к груди рубашку, полуголый, и был так взбешен, что крики и хохот пестунов моих привлекли кучу народа и давно уже шли взаимные, горячие объяснения — «в чем дело», — а я только поворачивался, взглядом разя насмешников.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эмиль вырӑнӗ пушах юлнине курсан кӑна амӑшӗ ун ҫинчен аса илчӗ, ывӑлне вӑл паҫӑртанпах курман.

Но место Эмиля так и осталось пустым, и тогда мама спохватилась, что она уже давно не видит своего мальчика.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Лешсем паҫӑртанпах сутарасшӑн.

Потому что они и так уж заждались, когда же их подоят.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех