Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пашана (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн сӑмахӗсемпе, Михаил Илларионович, кулмастӑп тесе сӑмах панӑ хаяр пашана та култарнӑ.

Своими рассказами Михаил Илларионович заставлял смеяться сурового пашу, давшего обет не улыбаться,

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Анчах манах унтан юлман; вӑл уксахласа йӗнерӗ ҫумӗнчех пынӑ, пашана темӗн кӑшкӑрса, ӑна хутланӑ хут татӑкӗ панӑ.

Но монах не отставал от него; он, прихрамывая, шёл у самого стремени, что-то ещё кричал паше и протянул ему плотную вчетверо сложенную бумагу.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Манах пашана темӗн ҫинчен йӑлӑннӑ, тулли хутаҫне ун еннелле тӑснӑ.

Монах убеждал в чём-то пашу и протягивал ему туго набитую сумку.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Халӑх пашана ӑсатма хатӗрленнӗ.

Толпа готовилась провожать пашу.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Пашана пӗлтернӗ, пирӗн план пурнӑҫланмарӗ, — тенӗ Сервантес.

— Паше донесли, и наш план сорвался, — сказал Сервантес.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Пашана, асӑрхаттарнӑ та вӑл, вӗсене тытма хатӗрленнӗ.

Паша был предупреждён и готовил удар.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Тен Бланко пире пашана тытса памӗ…

 — Может быть, Бланко не пойдёт выдавать нас паше.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Хулара лӑпкӑ пулман, пашана чӑтма ҫук куланай тӳленӗ тата тырӑ пулман пирки халӑх выҫлӑхпа, чир-чӗрпе асапланнӑ; тӗрмери дисциплина вӑйсӑрланнӑ; халӗ ӗнтӗ тыткӑнрисем юлташӗсем патне ирӗккӗнех ҫӳренӗ, пӗрле ҫӗр те каҫнӑ.

В городе было беспокойно; жестокие поборы паши и неурожай довели население до голода и болезней; дисциплина в тюрьмах упала, и теперь пленники подолгу сидели и даже заночёвывали у товарищей.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Тен, вӑл, хӑйӗн тирне ҫӑласшӑн, хӑйне ырра кӑларас тесе, пашана ҫитсе пӗлтерме те ӗлкӗрнӗ пулӗ?

Может быть, он поспешил, спасая свою шкуру, доложить обо всём паше, чтобы выгородить себя?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ҫӗнӗ пашана янычарсем музыкӑпа, шавлӑн, парадпа кӗтсе илнӗ.

Музыкой, кликами, парадом янычар встретили нового пашу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Турци султанӗ вара кашни виҫӗ ҫултан пӗрре унта хӑйӗн наместникне — пашана янӑ.

И турецкий султан каждые три года посылал туда своего наместника — пашу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Алжира — питех те начар ҫирӗплетнӗ хулана тата форта тытса илме, пашана сирпӗтсе антарса чуралӑхра асапланакан ҫирӗм христиана ирӗке кӑларма пилӗк пин ырӑ испанец та ҫителӗклӗ…

— Алжир так плохо укреплён — пяти тысяч добрых испанцев довольно, чтобы взять город и форты, низложить пашу, освободить двадцать тысяч христиан, томящихся в неволе…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

«Тытайратчӗ-и Петро пашана, тытаймастчӗ-и, анчах Иван ӑна, арканпа мӑйӗнчен ункӑласа та илнӗ ӗнтӗ, король патне сӗтӗрсе пырать.

Поймал ли бы еще или не поймал Петро, а уже Иван ведет пашу арканом за шею к самому королю.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Атя, тӑванӑм, пашана тытма!» терӗ Иван Петӗре.

«Пойдем, брат, ловить пашу!» — сказал брат Иван Петру.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ак ӗнтӗ Степан король халӑха ҫапла пӗлтерет: пӗр-пӗр хӑюллӑ ҫын тупӑнса ҫав пашана хам патӑма тытса килсен, чӗррӗн илсе килет-и вӑл ӑна, виллине ҫеҫ-и, пурпӗр, ҫав ҫынна пӗр хӑйне ҫеҫ пӗтӗм войскӑна панӑ чухлӗ шалу паратӑп.

Вот объявил король Степан, что если сыщется смельчак и приведет к нему того пашу живого или мертвого, даст ему одному столько жалованья, сколько дает на все войско.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пичетре сӑвӑ-поэма ҫырса «пашана» аслӑласси патнех ҫитекенсмем те пурччӗ.

Куҫарса пулӑш

Илемлӗ хайлаври типсемпе вӗсен пурнӑҫри прототипӗсем ҫинчен // Юрий Артемьев. https://chuvash.org/content/3128-%D0%98% ... 1%80%D0%B8

Ун сӑн-питӗнче кӑштах кӑмӑлсӑрланни сисӗнет: «Морозильник парнелесшӗнччӗ пашана (шӑлсӑрскер, вӑл «патша» тесшӗнччӗ паллах), анчах та: «Ма кунта илсе килтӗн (ҫын курать\!), леҫсе хур йышӑну пӳлӗмне! тесе хӑваласа ячӗ».

Куҫарса пулӑш

Илемлӗ хайлаври типсемпе вӗсен пурнӑҫри прототипӗсем ҫинчен // Юрий Артемьев. https://chuvash.org/content/3128-%D0%98% ... 1%80%D0%B8

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех