Шырав
Шырав ĕçĕ:
Инкеклӗ телейне кура, юрать-ха, ҫав вӑхӑтра пӗтӗм килйышӗ пахчинче пулчӗ, пурлӑ-ҫуклӑ тыррине сӑвӑратчӗҫ.
XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Иртне кӗркунне атьсем улма пахчинче ӗҫлерӗҫ.
XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пыра-киле тарӑха та пуҫларӗҫ: «Чӑн та, Шерккей пахчинче туллиех ҫапман капан ларать, таҫта мишерсем патӗнче те тырри пайтах иккен, ун пирки Шерккей кӑна мар, Эппелюк та каланӑ пулать вара, ҫавӑн пек пӗчӗкҫӗ пӳрт хӑй ячӗпе лартайман пулӗччӗ-и?» — текенсем те нумай пулчӗҫ.
IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Тӑкӑрлӑк леш енче пурӑнакан Сетриван Этхемӗ хӑй пахчинче тем кӑштӑртатать-ха, аллине кӗреҫе тытнӑ, унпа тем виҫкелесе аппаланать.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Унӑн ҫулӗ инҫе пулман, вӑл кунтах, сад пахчинче ларакан утӑ капанӗ ҫине тирпейлӗн тӑсӑлса выртрӗ.Путь его, впрочем, был недолог — он осторожно прилег на копенку сена тут же, в саду.
7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
— Манӑн, Петя тете, сад пахчинче юлчӗ бригада…
5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.
Ҫын пахчинче унта вуннӑ мар, вуниккӗ те шутласа ҫитерӗн.В чужом огороде не то что десять, а все двадцать кладей можно насчитать.
XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Сыхлама ал ҫитерейсен, тата виҫ-тӑват ҫултан Тухтарӑн хӑй пахчинче панулми пулать.Если достанет сил за ними ухаживать, глядишь, года через три будут у Тухтара свои яблоки…
XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Анчах пирӗншӗн, инкекре пулнӑ ҫынсемшӗн, ку ҫимӗҫсем кам пахчинче ӳсни пит кирлех те мар.Впрочем, в нашем бедственном положении мы много не раздумывали!
XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Сад пахчинче, ай, пит пиҫет.
Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Ҫак йӗркесене эпӗ колхоз пахчинче ҫав тӗрлӗ пысӑк тухӑҫлӑ помидор пухса кӗртнине курнӑ хыҫҫӑн ҫыртӑм.Я пишу эти строчки уже после того, как побывал на сборе урожая помидоров на колхозном огороде.
Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Астӑватӑп, хӑш чухне Самонькӑна кашни кун ҫупкӑ лекетчӗ, ӑна вӑл айӑпа кӗнӗ ҫыннӑн тӳсӗмлӗхӗпе тивӗҫлӗн, темӗнле шырасан та хӑйне тӳрре кӑлармалли май тупма ҫуккине ӑнланса йышӑнатчӗ, сӑмахран акӑ, сана ҫын садӗнче е пахчинче тытса аҫу патне ҫавӑтса пынӑ пулсан, эсӗ мӗн калама пултарӑн-ха?
Самонька // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Тепӗр кунне, вӑхӑт икӗ сехет ҫине кайсан, Елена сад пахчинче, хӑй икӗ йытӑ ҫури хупса усракан пӗчӗк хуралтӑ патӗнче тӑратчӗ.
XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Эпир хула тулашӗнче пурӑнатпӑр, — калаҫрӗ Гагин, — иҫӗм ҫырли пахчинче, пӗр-пӗччен ларакан пӳртре, ҫӳлте.— Мы живем за городом, — продолжал Гагин, — в винограднике, в одиноком домишке, высоко.
II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
Пирӗн ялта темшӗн никам пахчинче те улмуҫҫи ҫук.
Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.
— Ҫӑтмах пахчинче тата мӗнле пултӑр?
Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.
— Чечекӗсем хӗлӗн-ҫӑвӗн ҫеҫке улӑштарса куҫа йӑмӑхтараҫҫӗ пуль, пахчинче улми-ҫырли йӑтӑнса ӳсет пуль…— Наверное, цветы там цветут круглый год, в саду полно спелых ягод и плодов…
Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.
Слива ялӗпе те вӗсен пахчинче анчах ӳсет ҫав.
Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.
Пурне те — сад пахчинче, картлашка ҫинче — йӑлт тура-тура тӑкрӑмӑр, пӗрне кӑна тыткӑна илтӗмӗр.Всех их порубили, в саду и на лестнице, а одного взяли в плен.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Пӳртум пахчинче пӗтӗм ҫӗрулми те вӑтӑр кӑкран ытла пулман, — шӑппӑн тӳрлетрӗ ӑна Ильинична.— Ей и всей-то картошки в палисаднике было не больше тридцати гнезд, тихо поправила его Ильинична.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.