Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

панӑскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эрехӳ те хӑвӑн мар, ялтан такам килсе панӑскер.

Куҫарса пулӑш

24 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Папа вара, сӑмах панӑскер, пӗр ыйту та ыйтмарӗ.

А папа, обещавший, ни разу никакого вопроса не задал.

Мул // Александра Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/621

Вӗренекенсене ирхи апат валли паракан ҫӑкӑр татӑкӗ, дирекци ӑна «хушса панӑ ҫӑкӑр» тесе ят панӑскер, тӗплӗн хатӗрленӗ мӗнпур плансене тӳнтерле ҫавӑрса, ҫавӑн чухлӗ шӑв-шав тӑвасса кам шутлама пултарнӑ-ха ӗнтӗ!

И кто бы мог предвидеть, что этот ломтик хлеба к утренней похлебке, окрещенный чорт знает кем «добавкой», опрокинет самые продуманные планы и наделает столько шума!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Апла, тен, ку орденӗ те манах панӑскер пуль?

Куҫарса пулӑш

Xӑнара // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 94–102 с.

Ак ҫак хӗҫ манӑн аслӑ князь панӑскер.

Куҫарса пулӑш

3. Воеводӑсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Чӑн та, Анатолий Князев, пурнӑҫӗн 17 ҫулне Шупашкар районӗнчи муниципалитет службине панӑскер, кайран Коми Республикин Ял хуҫалӑх министерствине ертсе пынӑскер, хӑйне обоймӑран тухса ӳкнисен шутне кӗртме васкамасть: «Ҫурҫӗр хыҫҫӑн сывлӑха кӑштах ҫирӗплетӗп те - вара…»

Куҫарса пулӑш

ПУҪЛӐХСЕН РОТАЦИЙӖ тата муниципалитет реформинчен нумай кӗтни ҫинчен // Николай КОНОВАЛОВ. http://putpobedy.ru/publikatsii/11703-pu ... ni-cinchen

Ак ҫак хӗҫ вӑл — аслӑ султан панӑскер, — Сахиб-Гирей хӑйӗн хӗҫне чӗркуҫҫи ҫине хучӗ.

Куҫарса пулӑш

12. Ямпах урам // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Генерал Корнилов, малтан виҫӗ пин салтака Перемышль патӗнче тыткӑна панӑскер, халь тата Ригӑна нимӗҫсене сутнӑскер, тӑшмана Петрограда кӗртме хатӗрленет.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Гель-Гьюра хула никӗслевне асӑнса палӑк лартма ыйту ҫӗкленсен Герд конкурса хутшӑнать, унӑн моделӗ, вӑл Италирен ярса панӑскер, пурне те тенӗ пекех ҫав тери килӗшет.

Когда в Гель-Гью был поднят вопрос о памятнике основанию города, Герд принял участие в конкурсе, и его модель, которую он прислал, необыкновенно понравилась.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Кӑнтӑр ҫути, ту хушӑкӗн ӑш-чикне сӳрӗккӗн, ҫапах уҫӑмлах сӑнама май панӑскер, сӳнчӗ ӗнтӗ; кӑвайта ҫавӑрса хупланӑ ҫӑра тӗттӗмлӗхе ҫӳлтен темиҫе ҫӑлтӑр тӗсет.

Дневной свет, вяло, но внятно позволявший различать внутренность горной расселины, угас; несколько звезд смотрело сверху на густой мрак, окружавший костер.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Акшар мӑкӑрӑлчӑксем хӗстернӗ ансӑр айлӑм евӗр темӗскере куратӑп; кунта ҫӑра та нӳрлӗ курӑк ӳсет, анчах малалла ӳкерчӗк кӗтмен ҫӗртен улшӑнать: вӑрман сайра, курӑк ҫукпа пӗрех, сӑртсен тӗксӗм хумӗсенче — авӑкрах путӑк, ун тӑрринче — кӑвак тӳпе шӗвреки, шӑпах ҫакӑ Биг каҫӑвӗ — Астарот ҫапла ят панӑскер.

Я увидел нечто вроде узкой долины, стиснутой известковыми выступами; здесь росла густая и сырая трава, но далее картина неожиданно изменялась: лес расступился, трава исчезла, и в темной волне холмов обнаружилось резкое углубление с зубцом голубого неба вверху, — это и был проход Бига, как назвал его Астарот.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Мародерсенчен пӗри — «Линза» — хӗрарӑмӑн еркӗнӗ: иккӗмӗшӗ — «Брелок» — ҫак хӗрарӑм шӑллӗ; хӗрарӑмӑн хушма ячӗ — «Пулӑ» — йӑрӑлӑхӗпе чӗрӗлӗхӗшӗн панӑскер.

Один мародер — «Линза» — был любовником женщины; второй — «Брелок» — ее братом; женщина носила прозвище «Рыба», данное в силу ее увертливости и жалости.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Ку — хуҫа сире апат-ҫимӗҫ туянма панӑскер, — терӗ Фирс.

Это хозяин посылает вас за покупками, — сказал Фирс.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

«Национальная кухня из Поднебесной» ят панӑскер Китай халӑх апат-ҫимӗҫӗпе паллаштарать.

«Национальная кухня из Поднебесной» знакомит с китайскими народными блюдами.

Китай халӑх апат-ҫимӗҫӗпе паллаштаракан курав уҫӑлнӑ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/31313.html

Унӑн сукнаран ҫӗленӗ сӑмсаллӑ пысӑках мар кепка пур, тахҫан ашшӗ хуларан илсе килсе панӑскер.

Была у него такая суконная кепочка с маленьким козырьком, которую как-то привёз ему из города отец.

Леннебергӑри Эмиль // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Наполеон тӳсеймен, Мускавра чирлисене пиншер ҫынна хӑварма приказ панӑскер, вӑл Колоцки монастырьти аманнӑ салтаксене илсе кайма хушнӑ.

Наполеон не выдержали, хотя сам приказал оставить в Москве тысячи больных, разрешил забрать раненых из Колоцкого монастыря,

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Пӗрре пӗтӗм хула пӑлханса кайрӗ: чейпе сутӑ тӑвакан пуян хуҫан хӗрӗ, вӑйпа качча панӑскер, венчетрен таврӑнсанах перӗнсе вилнӗ.

Весь город взволнован: застрелилась, приехав из-под венца, насильно выданная замуж дочь богатого торговца чаем.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Стёпушка юлташӗ те манӑн паллакан ҫынах пулчӗ: вӑл Петр Ильич графӑн ирӗке янӑ ҫынни Михайло Савельев, Туман тесе ят панӑскер, пулчӗ.

В товарище Степушки я узнал тоже знакомого: это был вольноотпущенный человек графа Петра Ильича, Михайло Савельев, по прозвищу Туман.

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

— Унӑн амӑшӗ Фан, кивҫеншӗн Ырӑ Кӑмӑлла Дуна панӑскер, чи лайӑх лаша шутланатчӗ.

— Мать его, которую Фан отдал за долги Добряку Ду, считалась у помещика лучшей лошадью.

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— «Эй, пирӗн аттемӗрсенӗн турри, хӑвӑн чӑн чуруна, Ноя, тӗнчен ҫӑлӑнӑҫ киммине тума панӑскер…» — хулӑн баслӑ саспа, куҫӗсене пӗлӗтелле ҫӗклесе, аллисене тӑратса, кӗлтунӑ священник.

— «Господи боже отец наших, заповедавый Ною, рабу твоему, устроити кивот ко спасению мира…» — густым басовым голосом говорил священник, возводя глаза к небу и простирая вверх руки.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех