Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑшпӗр ҫӗрте, снарядсен шӑтӑкӗсем ҫывӑхӗнче, нӳрӗксӗр ӳсекен армути кӑвакарать е чӑпар курӑк тутлӑ шӑршӑ кӑларса ларать; Гай, йывӑр миномет плити айӗнче пӗкӗрӗлсе, ҫак тутлӑ шӑршӑллӑ курӑка татса илме ӳркенмест.

Кое-где возле воронок седеет безводная полынь, или кустится пахучий чебрец, и Гай, сгибаясь под тяжелой плитой миномета, не ленится нагнуться, чтобы сорвать душистый кустик.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

10. Акӑ вӗсем сана вӗрентӗҫ, каласа кӑтартӗҫ, сӑмахӗсене пӗтӗм чӗререн калӗҫ: 11. хӑмӑш нӳрӗксӗр ҫитӗнеет-и, чакан шывсӑр ӳсеет-и?

10. Вот они научат тебя, скажут тебе и от сердца своего произнесут слова: 11. поднимается ли тростник без влаги? растет ли камыш без воды?

Иов 8 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.