Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

намӑслантарса (тĕпĕ: намӑслантар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ку сипетне ҫухатнӑ хӗрарӑмпа ятлаҫса ыррине кураймӑн. Хама намӑслантарса хӑварӗ тата. Тухса кайтӑр пӗрех хут», — тесе шутларӗ Лукарье.

Куҫарса пулӑш

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Мана Кузнецова намӑслантарса пӗтерчӗ те хӑваласа ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӗрарӑм пӑлхавӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Чылайччен йӑлӑнчӗ, ӳкӗтлерӗ Ула Тимӗр арӑмне, хытӑрласа та, намӑслантарса та пӑхрӗ — усси пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Анчах йӗр ҫине ӳкесси те, ял тӑрӑх намӑслантарса ҫӳресси те пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ҫав лаша хӳринчен кӑкарса, ял тӑрӑх намӑслантарса ҫӳрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ӗнер Бахчэ-Сарайран таврӑнсан каласа кӑтартрӗҫ те ывӑлӗсем, Сафа-Гирей йӑлтах тӗлӗнсе кайрӗ: кӑшт айӑпа кӗрсенех, тепӗр чухне ним айӑпсӑрах Сахиб-Гирей Булюкпа Мубарека хупа-хупа лартать, ытти тӑвансем умӗнче тивӗҫсӗр намӑслантарса пӗтерет.

Куҫарса пулӑш

1. Тыткӑна лекнӗ уйӑх // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Липа вӗсене ӑнлантарать, ӳкӗтлет, вӑрҫать, намӑслантарса та пӑхать, лешсем ҫавах ку ӗҫрен хӑтӑлма сӑлтав шыраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

ХХII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Тем те каласа хӑртса тӑкрӗ вӑл, зиндик тесе намӑслантарса пӗтерчӗ, урса кайнӑскер, темиҫе хутчен питрен пыра-пыра сурчӗ.

Куҫарса пулӑш

5. Ҫеҫен хир // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Урасметӑн вара вӑл пуян килӗнчен хуҫисене намӑслантарса тухса каймалла пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

15. Инҫе ҫул // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Анчах Ольга Ивановна кӑшт кӑна намӑслантарса каласанах, унӑн кӑмӑлӗ уҫӑлчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫапла эпӗ хама хам намӑслантарса пытӑм.

Так я шел и стыдил себя.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Камӑн аллисем, хӑлхисем таса мар — намӑслантарса пӗтерет, ятласа тӑкать, ҫӑвӑнма хушать.

У кого грязные руки, уши — пристыдит, отругает, заставит умыться.

Лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Намӑслантарса пӗтерӗҫ.

Заклюют…

XXIX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хамӑн хавшаклӑха пула, хӑранине пула е усал ӗмӗте пула ҫак таса сӑмаха улӑштаратӑп пулсан, Ленин хулинчи ӗҫҫыннисен тата Тӑван ҫӗршыв интересӗсене сутатӑп пулсан, мана пӗтӗм халӑх тарӑхса ылханса пурӑнтӑр, хамӑр тӑвансем ӗмӗр-ӗмӗр тарӑхса ылханса пурӑнччӑр, хамӑн юлташӑмсемех мана намӑслантарса вӗлерччӗр».

Если же по своему малодушию, трусости или по злому умыслу я нарушу эту свою клятву и предам интересы трудящихся города Ленина и моей Отчизны, да будет тогда возмездием за это всеобщая ненависть и презрение народа, проклятие моих родных и позорная смерть от руки товарищей».

XVII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл ӗмӗрте пӗрре ҫеҫ килет, ӑна пӗлсе пурӑнса ирттермелле, — нимӗн тӗлсӗр иртнӗ ҫулсемшӗн чӗрене ыраттарса ӳкӗнмелле ан пултӑр, иртнӗ кунсенчи йӗрӗнчӗк те вак ӗҫсем сана намӑслантарса ан ҫунтарччӑр, вилес умӗн санӑн: пӗтӗм пурнӑҫупа пӗтӗм вӑйна тӗнчери чи ырӑ ӗҫе — этемлӗхе ирӗке кӑларассишӗн кӗрешес ӗҫе патӑм, тесе калама пултартӑр…»

Она даётся ему один раз, и прожить её надо так, чтобы не было мучительно больно за бесцельно прожитые годы, чтобы не жёг позор за подленькое и мелочное прошлое и чтобы, умирая, смог сказать: вся жизнь и все силы были отданы самому прекрасному в мире борьбе за освобождение человечества…»

Кашук // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Намӑслантарса хӑварнӑ ланистӑна пӑрахса, икӗ гладиатор та, Форум витӗр тухса, Палатин еннелле, Катулл портикӗ патне кайрӗҫ.

Оставив ланисту сконфуженным и смущенным, оба гладиатора пошли через Форум по направлению к Палатину, к портику Катулла.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

«Ийя, ҫапла вӑт, ҫамрӑк ҫыннӑм!» — тенӗн ман ҫине пӑхакан тепӗр профессор умӗнче каланӑ юлашки сӑмахсем мана йӑлтах намӑслантарса ячӗҫ.

Последняя фраза его, сказанная при постороннем профессоре, который смотрел на меня так, как будто тоже говорил: «Да, вот видите, молодой человек!» — окончательно смутила меня.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мана унӑн кашни хусканӑвӗнче, ҫурӑмӗн кашни кукӑрӗнче хӑйне намӑслантарса ҫаптарнинчен тӑрса юлнӑ иккӗлентерми йӗрсене курнӑн туйӑнать…

В каждом его телодвижении, в каждом изгибе его спины, мне кажется, что я вижу несомненные признаки отвратительного наказания, постигнувшего его…

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑй юратнине ытла та тӗлӗнмелле, пулма пултараймасла палӑртать пулин те (тӗслӗхрен, Машӑна тӗл пулсан, вӑл яланах ӑна мӗнпе те пулин ыраттарасшӑн, е чӗпӗтет, е ывӑҫ тупанӗпе ҫапать, е хӗр сывлӑшне аран-аран ҫавӑракан пуличченех хытӑ чӑмӑртать), вӑл чӑнласах юратать, ҫакна Николай хӑй тӑванӗн хӗрне качча пама килӗшменни ҫинчен татӑклӑн каланӑ хыҫҫӑн Василий ӗҫке ерни те кӑтартса парать, вӑл хупахсем тӑрӑх ҫӳреме, чарусӑрланма пуҫларӗ, пӗр сӑмахпа каласан, вӑл хӑйне япӑхтарса ячӗ, ҫавӑнпа ӑна полици пӳртӗнче пӗрре ҫеҫ мар намӑслантарса ҫаптарчӗҫ.

Несмотря на то, что проявления его любви были весьма странны и несообразны (например, встречая Машу, он всегда старался причинить ей боль, или щипал ее, или бил ладонью, или сжимал ее с такой силой, что она едва могла переводить дыхание), но самая любовь его была искренна, что доказывается уже тем, что с той поры, как Николай решительно отказал ему в руке своей племянницы, Василий запил с горя, стал шляться по кабакам, буянить — одним словом, вести себя так дурно, что не раз подвергался постыдному наказанию на съезжей.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Городовой намӑслантарса хӑварса, карчӑк кӳми ҫине ларса кайрӗ, анчах тепӗр темиҫе минутранах ҫак событи ҫинчен тухнӑ хыпар пасара ҫитсе сарӑлчӗ, ӗҫсӗр аптранӑ ҫынсен ҫакна хӑйсен курса пӗлесси килсе кайрӗ, суту-илӳҫӗсем вара пӗрин хыҫҫӑн тепри почта курма уттарчӗҫ.

Сконфузив городового, она уехала, а через несколько минут о событии уже знали на базаре, праздное любопытство было возбуждено, и торговцы, один за другим, пошли смотреть на почту.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех