Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗнпурне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сирӗн хӑвӑра мӗн кирли йӑлтах пулсан, мӗнпурне хӑвӑршӑн ҫеҫ сыхласа хӑварас тетӗр пулсан — сирӗншӗн мораль усӑллӑ; сирӗн, пуҫӑр ҫинчи ҫӳҫ пӗрчисемсӗр пуҫне, урӑх нимӗн те ытлашши ҫук пулсан — мораль сире усӑсӑр.

Мораль выгодна для вас, когда вы имеете всё, что вам нужно, и желаете сохранить это для себя одного; она невыгодна, если у вас нет ничего лишнего, кроме волос на голове.

Мораль хуралҫи // А. Петров. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 62–75 с.

Ҫак кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ ҫын мӗнпурне ҫунтарма ҫеҫ, ҫакса вӗлерме ҫеҫ хушать, ҫap советӗнче вӑл пурне пӗтерме ҫеҫ канаш парать.

Только огонь да виселицу определяла седая голова его, и совет его в войсковом совете дышал только одним истреблением.

XII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

«Вӑл ҫав хӗршӗн мӗнпурне тунӑ, уншӑн вӗсем патне каҫнӑ».

— Он для нее и сделал все и перешел.

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Мӗн пулса иртни тӑрӑх пӑхсан, тӑшман хулана пысӑк запаспа кӗмен; унӑн урапасем нумаях мар; хула халӑхӗ выҫӑ, апла-тӑк вӑл мӗнпурне часах ҫисе ярать тата утсене те утӑ кирлӗ…

А судя по тому, что есть, неприятель вошел в город не с большим запасом; телег что-то было с ним немного.

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Акӑ ӗнтӗ халь вӗсене ҫӳлти вӗҫӗнчен урапа кустӑрми ҫыхса хунӑ тараса кашти кӑна пӗлӗтелле кӑнтарса тӑни тӑлӑххӑн курӑнать, юлашкинчен вӗсем килне тӳрем вырӑн, аякран сӑрт пек курӑнакан пулса, мӗнпурне йӑлтах хупласа лартрӗ.

Вот уже один только шест над колодцем с привязанным вверху колесом от телеги одиноко торчит в небе; уже равнина, которую они проехали, кажется издали горою и все собою закрыла.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Винтовкӑсене виҫшер-тӑватшарӑн пӗрлештерсе тӑратса тухнӑ, вӗсемпе юнашарах ҫӗр ҫине боецсем пухӑнса ларнӑ та мӗнпурне манса кайсах доминолла выляҫҫӗ.

У составленных в козлы винтовок сидят на земле кружком бойцы и с увлечением играют в домино.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Нимсӗррисен мӗнпурне тытаканнисене хирӗҫ иртекен вӑрҫӑ, чурасен хӑйсен хуҫисене хирӗҫ иртекен вӑрҫӑ, пусмӑртисен пусмӑрлакансене хирӗҫ иртекен вӑрҫӑ, ҫавсем пурте пирӗн вӑрҫӑ та пулмалла.

Война тех, кто ничего не имеет, против владеющих всем, война рабов против господ, война угнетенных против угнетателей должна быть и нашим делом.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тепӗр самантран мӗнпурне мантарса яракан тӗркӗш пуҫланатчӗ пулӗ, анчах тахӑшӗ вӗсем пӳртре иккенне аса илтерчӗ.

Еще минута — и началась бы увлекательнейшая свалка, но кто-то вспомнил, что они находятся в комнате.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасем, мӗнпурне манса, Кэукая тапӑнчӗҫ, Аляскӑра мӗнле шӑлнӗ пуррине, вӑл унта мӗнле лекнине каласа пама ыйтаҫҫӗ.

Забыв обо всем на свете, ребята тормошили Кэукая, требовали объяснения, что за братишка у него на Аляске и как он туда попал.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тата ҫав эпир епле алхаснисем пирки мӗнпурне пӗтӗмпех, — мӗн тума каламалла-ха?

И про всё это, как мы шалили, — зачем говорить?

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Малтан мӗнпурне сӗтел ҫине кирлӗ пек, йӗркеллӗн хатӗрлесе лартар, унтан, арӑмӗпеле упӑшки пек, пӗрле ларар.

Сначала соберём всё как следует, благородно, на стол, потом сядем, будто муж и жена.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Мӗнпурне ӑна каласа паратӑп.

— Расскажу ей всё.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Тиунов, туйине суллакаласа, урамсем тӑрӑх уткаласа ҫӳрет, хӑйӗн тӗттӗм куҫӗпе е пӗрне, е тепӗрне шӑтарасла сӑнтан тӗллесе пӑхать те, лаша ярмаркинче чикан урхамахсене суйласа тухнӑ евӗр, пурне те тимлӗн сӑнать, кам мӗн каланине мӗнпурне тимлесе итлет.

Ходил по улицам Тиунов и, помахивая палочкой, ко всему прислушивался, нацеливаясь тёмным оком то в одно, то в другое лицо, рассматривая всех, точно цыган лошадей на конной ярмарке.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Мӗнпурне ыйтса пӗлесшӗн ҫунакан монахиньӑна вӑл, шиклентермех пуҫласа, нимӗн каламасӑр чылайччен асаплантарчӗ, юлашкинчен хайхи, темле сасартӑках хавхаланса кайса, ҫапла ӑнлантарса пачӗ:

Он долго мучил любопытство монахини, возбуждая в ней тревогу, и, наконец, как-то вдруг вдохновенно объяснил:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫамрӑк йӗкӗт салхуллӑн пӳлӗм йӗри-тавра пӑхкаласа ларать — кунта мӗнпурне курнӑ, пӗлет вӑл, анчах нимӗн те килӗшмест ӑна: шупка хӗрлӗ шпалер ҫыпӑҫтарса тухнӑ стенасем, хучӗ ҫуркаланса пӗтнӗ шап-шурӑ йӑлтӑркка мачча, тӗкӗр лартнӑ сӗтел, пит ҫумалли савӑт, кровате хирӗҫ мӑнкӑмӑллӑн каҫӑрӑлса тухса ларнӑ кивӗ, пысӑк хырӑмлӑ комод, кӗтесре тата, чӗркелесе шӑйӑрса пӗтернӗ, тӗтӗм-хӑрӑмпа хуралса кайнӑ кӑмака — ҫаксем пӗри те килӗшӳллӗ мар уншӑн.

Юноша печально осматривал комнату — всё в ней было знакомо, и всё не нравилось ему: стены, оклеенные розовыми обоями, белый, глянцевый потолок, с трещинами по бумаге, стол с зеркалом, умывальник, старый пузатый комод, самодовольно выпятившийся против кровати, и ошарпанная, закоптевшая печь в углу.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫӳҫне вӑл паян ҫӳлелле тураса, пуҫ кӑшӑлӗ пек хурса майлаштарнӑ, ҫакӑ кил хуҫи хӗрарӑма ҫӳллӗрех туса кӑтартать; шалпар хӗрлӗ капот тӑхӑннӑ хӑй, аллисенче алӑ суллисемпе ҫӗрӗсем ҫутӑлаҫҫӗ, пиҫиххинчен ҫакса янӑ ҫӑраҫҫисен ҫыххи чӑнкӑртатса тӑрать, вӗтӗ шӑлӗсене йӗрсе хунӑ, куҫӗсем виртлешсе хӗсӗннӗ — ҫаксене мӗнпурне курсан, кил хушши хуралҫин аллисем те, пуҫӗ те лаштӑрах усӑнчӗҫ.

Сегодня её волосы были причёсаны вверх короной, увеличивая рост хозяйки; широкий красный капот, браслеты и кольца на руках, лязг связки ключей у пояса, мелкие, оскаленные зубы и насмешливо прищуренные глаза — всё это принудило дворника опустить и руки и голову.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Мӗнпурне вӑл, тӑванӑм, юратни кирлӗ: хӑв ӗҫлекен хатӗр-и вӑл, — сӑмахран, ӑйӑ пултӑр, — ӑна та юрат!

Надо, брат, всё полюбить: инструмент, которым работаешь, — долото, например, — и его полюби тоже!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Енчен, слобода урамне пӗр-пӗччен лав пырса кӗрсен, мӗнпурне курма-пӗлме юратакан слобода ҫыннисем ҫакна хирӗҫ васкамасӑр утса тухаҫҫӗ, — мужике кӗпӗрех ҫавӑрса илеҫҫӗ те ыйтаҫҫӗ:

Если же на улице слободы появлялся одинокий воз, встречу ему не торопясь выходили любопытные слобожане, — тесно окружая мужика, спрашивали:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Епле хӑрушӑ пурӑнӑҫ, мӗнпурне тӳснӗ хыҫҫӑн, мӗнле телей килсе тухрӗ: Африкӑра тискер хулара тыткӑн, Алжирти чуралӑх!

Какой страшный конец после всего, что обещала судьба: плен в диком африканском городе, рабство в Алжире!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл пӗтӗм ӗҫе хӑй ҫине илчӗ: тирпейлесе хурассине, турттарассине, мӗнпурне пӗтӗмпех.

Он взял на себя все дело: упаковку, транспорт, все решительно.

X // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех